Ενδιαφέρουσα και αναμενόμενη η πρόταση του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος για την διαχείριση της κρίσης στην Ευρώπη (tanea.gr).
"Παρά τις ενδείξεις των τελευταίων 30 μηνών, ο σκοπός εξακολουθεί να είναι ο ίδιος: Οι απλοί άνθρωποι να πληρώσουν για την αποτυχία των αγορών. Η Ευρώπη είναι σε λάθος χέρια".
Στους Ευρωπαίους σοσιαλιστές ανήκει και ο Πρωθυπουργός μας, ο κύριος Παπανδρέου. Υποθέτω αυτά τα περί απλών ανθρώπων που πληρώνουν το μάρμαρο τ' ασπάζεται αλλά δεν τα εφαρμόζει και δεν είναι ότι δεν τα εφαρμόζει αλλά και κατηγορεί και όσους διαμαρτύρονται και χαρακτηρίζουν αδιέξοδη την πολιτική του στη χώρα. Βέβαια στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος βρήκε την ευκαιρία, στηριζόμενος στην τελευταία πρόταση της παραπάνω διακήρυξης, να κατηγορήσει την Ευρωπαϊκή Δεξιά πως δεν αφήνει την Ευρώπη να βγει από την κρίση. Και ίσως είναι έτσι αλλά με τις δηλώσεις και τη στάση του, ο κύριος Παπανδρέου δεν θα πρέπει να ξανακατηγορήσει τον κύριο Σαμαρά για διπλή γλώσσα, άλλα μέσα και άλλα έξω, γιατί με τον ίδιο τρόπο αλλά με ανάστροφη λογική δρα και ο ίδιος ως εκπρόσωπος της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Δεξιάς κατ' ουσίαν στο εσωτερικό, μια που έχει αναχθεί σε εφαρμοστή αυτής της πολιτικής και ως υπέρμαχος των σοσιαλιστικών αρχών εκτός Ελλάδας και ιδίως όταν συναντά τους πολιτικά ομογάλακτούς του.
Η πρόταση των Ευρωπαίων σοσιαλιστών στηρίζεται σε 5 άξονες με πρώτο την Ανάπτυξη ενώ οι άλλοι αφορούν την αύξηση των θέσεων απασχόλησης, τη δίκαιη ανάπτυξη με βάση και νέα οικονομικά εργαλεία όπως οι περιβαλλοντικοί φόροι και φόροι επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, τη δίκαιη διαχείριση του χρέους της Ευρωζώνης και τέλος νέους τρόπους οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρώπης.
Ένα βασικό ερώτημα που θα έθετα στους Ευρωπαίους σοσιαλιστές είναι αν κρίνουν πως με τις παρούσες συνθήκες ολοκληρωτικής κυριαρχίας των "αγορών" επί των κρατών, μπορούν να ελπίζουν πως οι όποιες αλλαγές είναι εφικτές και κυρίως αν θα αντέξουν στο χρόνο. Αν κάθε μέτρο και κάθε πολιτική είναι υπό της αίρεση της Standard & Poor's, της Fitch και της Moody's και οι "αγορές" έχουν μετατραπεί σε bookmakers χρεοκοπικών προβλέψεων τότε για ποιες πολιτικές μπορούμε να μιλάμε και για ποια πραγματική οικονομία; Μήπως πρώτα πρέπει να επιδιωχθεί η αναθεώρηση της διαστροφής του καπιταλιστικού συστήματος, που βιώνουμε εδώ και αρκετά χρόνια; Ειδάλλως τα μέτρα των Ευρωπαίων σοσιαλιστών, όσων δεν δρουν προσχηματικά ..., θα αποβούν δυστυχώς παυσίπονα, ασπιρίνες που θα μειώσουν τον πόνο αλλά δεν θα γιατρέψουν την αρρώστια.
"Παρά τις ενδείξεις των τελευταίων 30 μηνών, ο σκοπός εξακολουθεί να είναι ο ίδιος: Οι απλοί άνθρωποι να πληρώσουν για την αποτυχία των αγορών. Η Ευρώπη είναι σε λάθος χέρια".
Στους Ευρωπαίους σοσιαλιστές ανήκει και ο Πρωθυπουργός μας, ο κύριος Παπανδρέου. Υποθέτω αυτά τα περί απλών ανθρώπων που πληρώνουν το μάρμαρο τ' ασπάζεται αλλά δεν τα εφαρμόζει και δεν είναι ότι δεν τα εφαρμόζει αλλά και κατηγορεί και όσους διαμαρτύρονται και χαρακτηρίζουν αδιέξοδη την πολιτική του στη χώρα. Βέβαια στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος βρήκε την ευκαιρία, στηριζόμενος στην τελευταία πρόταση της παραπάνω διακήρυξης, να κατηγορήσει την Ευρωπαϊκή Δεξιά πως δεν αφήνει την Ευρώπη να βγει από την κρίση. Και ίσως είναι έτσι αλλά με τις δηλώσεις και τη στάση του, ο κύριος Παπανδρέου δεν θα πρέπει να ξανακατηγορήσει τον κύριο Σαμαρά για διπλή γλώσσα, άλλα μέσα και άλλα έξω, γιατί με τον ίδιο τρόπο αλλά με ανάστροφη λογική δρα και ο ίδιος ως εκπρόσωπος της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Δεξιάς κατ' ουσίαν στο εσωτερικό, μια που έχει αναχθεί σε εφαρμοστή αυτής της πολιτικής και ως υπέρμαχος των σοσιαλιστικών αρχών εκτός Ελλάδας και ιδίως όταν συναντά τους πολιτικά ομογάλακτούς του.
Η πρόταση των Ευρωπαίων σοσιαλιστών στηρίζεται σε 5 άξονες με πρώτο την Ανάπτυξη ενώ οι άλλοι αφορούν την αύξηση των θέσεων απασχόλησης, τη δίκαιη ανάπτυξη με βάση και νέα οικονομικά εργαλεία όπως οι περιβαλλοντικοί φόροι και φόροι επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, τη δίκαιη διαχείριση του χρέους της Ευρωζώνης και τέλος νέους τρόπους οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρώπης.
Ένα βασικό ερώτημα που θα έθετα στους Ευρωπαίους σοσιαλιστές είναι αν κρίνουν πως με τις παρούσες συνθήκες ολοκληρωτικής κυριαρχίας των "αγορών" επί των κρατών, μπορούν να ελπίζουν πως οι όποιες αλλαγές είναι εφικτές και κυρίως αν θα αντέξουν στο χρόνο. Αν κάθε μέτρο και κάθε πολιτική είναι υπό της αίρεση της Standard & Poor's, της Fitch και της Moody's και οι "αγορές" έχουν μετατραπεί σε bookmakers χρεοκοπικών προβλέψεων τότε για ποιες πολιτικές μπορούμε να μιλάμε και για ποια πραγματική οικονομία; Μήπως πρώτα πρέπει να επιδιωχθεί η αναθεώρηση της διαστροφής του καπιταλιστικού συστήματος, που βιώνουμε εδώ και αρκετά χρόνια; Ειδάλλως τα μέτρα των Ευρωπαίων σοσιαλιστών, όσων δεν δρουν προσχηματικά ..., θα αποβούν δυστυχώς παυσίπονα, ασπιρίνες που θα μειώσουν τον πόνο αλλά δεν θα γιατρέψουν την αρρώστια.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου