Θεός ο Πανιώνιος! Και νεκρούς ανασταίνει. Πανιώνιος-ΑΕΚ 0-1

Στο χειρότερο ματς απ' όσα έχουμε δει φέτος στη Νέα Σμύρνη και με το χειρότερο ως τώρα Πανιώνιο, η πνέουσα τα λοίσθια ΑΕΚ έφυγε με τους τρεις πόντους τις νίκης, με γκολ στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων από τον Μανωλά μετά από κτύπημα αμφισβητούμενου κόρνερ.

Για μια ακόμα φορά σε ένα ματς που ο κόσμος επιστρέφει στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης, εκτιμώντας τις ως τώρα καλές εμφανίσεις της ομάδας, ο Πανιώνιος καταφέρνει να απογοητεύσει. Θα ριψοκινδυνέψω να χαρακτηριστώ βλάσφημος, αλλά τέτοια "θαύματα" όπως αυτό της νεκρανάστασης της ΑΕΚ στη λήξη του αγώνα, μόνον ο Κύριος Ημών έκανε.

Ο Πανιώνιος εμφανίστηκε δυστυχώς χωρίς λύσεις σήμερα, με ουσιαστικά μόνον 2 μικροευκαιρίες σε κεφαλιές του Κούτσι, μια σε κάθε ημίχρονο, άντε και ένα καλό φάουλ απ' ευθείας του Εστογιανόφ. Και από την άλλη πλευρά μικροευκαιρίες υπήρχαν με μια πιο καλή φάση με τον Μπέλεκ σε τετ-α-τετ.
Ο αγώνας αναλωνόταν στο κέντρο με αλλεπάλληλα λάθη εκατέρωθεν.

Ο Πανιώνιος έψαχνε συνεχώς τις εμπνεύσεις Εστογιανόφ και κυρίως στοι δεύτερο μέρος ατύχησε να μην του βγει καμιά μπαλιά τρύπα από τις πολλές που επιχειρήθηκαν. Πίσω είχε ένα τραγικό δεξί μπακ (Γιόνσον) και ένα "κουρασμένο παλληκάρι" αριστερά (Κρικβέλια) που φαινόταν ότι έπαιζε με δυσκολία μάλλον από τον πρόσφατο τραυματισμό του. Και η αδυναμία Κρικβέλια κόστισε στο τέλος γιατί δεν μπόρεσε να κρατήσει τη θέση του αριστερά. Καλοί οι κεντρικοί μπακ, καλός ο Όμο, με διάθεση αλλά χωρίς ουσία ο Κούμο, με φανερή έλλειψη παιχνιδιών και με τη γνωστή επικίνδυνη φλυαρία ο Ριέρα, ο γνωστός Γουνδουλάκης, που είναι κάποια κλικ πίσω στις κρίσιμες φάσεις. Ποιοτικός και με διάθεση ο Εστογιανόφ αλλά και κάποιες στιγμές υπερβολικός αλλά και σε κάποιες άλλες με αυτοθυσία (πχ κόψιμο Λεονάρντο στο Α' μέρος). Ο Κούτσι τρέχει προσπαθεί αλλά είναι κάποιας δυναμικότητας συγκεκριμένης και δεν του βγήκε και το ματς αυτό. Δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο ο Σάμαρης στο Α μέρος αλλά δεν ήταν και για αλλαγή που απ' ότι μαθαίνω ήταν αναγκαστική (όπως και αυτή του Γιόνσον, που όμως είναι κατ' εξακολούθηση απογοητευτικός και κάνουν όλοι από την πλευρά του πάρτι σε όλους τους αγώνες ως τώρα). Για μια ακόμα φορά λίγος όσο έπαιξε ο Μιλοβάνοβιτς που δεν βοηθάει.

Και όμως έστω και αυτός ο Πανιώνιος δεν ήταν για να χάσει από το ζόμπι της ΑΕΚ. Αλλά η μπάλα ήθελε άλλα... Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Βέβαια η διάθεσή μας για νίκη δεν φάνηκε να είναι και η πιο έντονη, αλλά τι να πούμε τώρα... Τόσες πολλές τελικές πάσες στο βρόντο; Ή πολύ χάλια αγωνιστικά ή πολύ "ξεφτίλα" και ότι καταλαβαίνει ο καθένας.

Λυπηρό το θέαμα του ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΥ Μάκου να πανηγυρίζει περισσότερο απ' όλους στην ΑΕΚ σε ένα τρελό πανηγύρι που ο ίδιος ξεκίνησε στο τέλος του ματς. Είναι γνωστό όμως το ποιόν του συγκεκριμένου ατόμου. Δεν έχω πει κακό ποτέ για παίκτη που φόρεσε την κυανέρυθρη φανέλα. Αλλά ο Μάκος είναι πραγματική πρόκληση.
Αντιθέτως θεωρώ κάπως άδικες τις αποδοκιμασίες στον Κοντοέ. Ο γνωστός Κοντοές είναι που παίζει όπως και σε μας με υπερβολικά πεσίματα και σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον στο τέλος φάνηκε να μην συμμετέχει στο πανηγύρι του ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΥ. Ένα επιπόλαιο παιδί που σαφώς και εκείνος έκανε προκλητικές δηλώσεις σε κάποιες περιπτώσεις αλλά μπροστά στο ΓΕΝΙΤΣΑΡΟ πραγματικά δεν αξίζει τόσο κράξιμο.

Δεν καταφεύγω συνήθως σε δικαιολογίες αναφερόμενες στη διαιτησία αν και όπως έγραψα το κόρνερ που έφερε το γκολ εμένα δεν μου φάνηκε κόρνερ. Και η όποια κριτική στη διαιτησία, τι να πει; Ότι είναι ανάλογη του επιπέδου αυτού του άθλιου πρωταθλήματος; Ένας διαιτητής που άλλοτε άφηνε πλεονέκτημα και άλλοτε σφύριζε συνέχεια και εκνευριστικά και τουλάχιστον ο ένας επόπτης που έβλεπα καλύτερα προς τη θύρα 2, με υποδείξεις κατά προσέγγιση και σε κάποιες περιπτώσεις σε ασυνεννοησία με το διαιτητή. Και τέλος πάντων στα πόσα χέρια του Λυμπερόπουλου βγαίνει κάρτα (που θα τον έστελνε στα αποδυτήρια); Μέτρησα τρεις περιπτώσεις, δυο που δόθηκαν και μια που αγνοήθηκε.

Η ζωή συνεχίζεται και οι δυσκολίες του Πανιωνίου είναι πρώτιστα εκτός γηπέδων και δυστυχώς εκεί θα παιχθούν τα πιο σοβαρά. Εντός γηπέδων, έχω πει εδώ και καιρό ότι πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι και να μην έχουμε μεγάλες προσδοκίες που μπορούν να απογοητεύσουν. Η ομάδα μπορεί αλλά και το τι κάνει εξαρτάται κάπως και από τα προβλήματα που δημιουργεί ο περίγυρος. Και σίγουρα έχει κενά ή αγωνιστικά προβλήματα, που σε άλλα ματς θα φαίνονται πιο έντονα και σε άλλα, η καλή απόδοση κάποιων ατού τα καλύπτει. Συνεχίζουμε την προσπάθεια.

ΥΓ: Μέσα στην πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση μετά το τέλος του αγώνα και μια όαση. Ένας πραγματικός Πανιώνιος έστω και αν δεν έχει βγει όπως ο ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΣ από τα σπλάχνα της ομάδας, ο Γιώργος Τζαβέλας. Τον συναντάμε στη Βενιζέλου. "Γιώργο μας λείπουν τα στημένα σου". "Κάποια στιγμή σε λίγα χρόνια θα ξανάρθω". "Ήμασταν άτυχοι σήμερα δεν μας βγήκε έστω μια τελική πάσα". "Γεια σου Γιώργαρε και καλή τύχη σε ότι κάνεις".

ΥΓ2: Δικαιώνομαι για όσα έγραψα για Κοντοέ από τη δήλωση του παίκτη:

«Παρά τα όσα… άκουσα σήμερα, εγώ θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Πανιώνιο!
Για μένα, ο Πανιώνιος δεν είναι, ούτε ένας συγκεκριμένος πρόεδρος, ούτε ένας έφορος, δεν είναι κάποιοι φίλαθλοι ή κάποιοι παίκτες… Είναι αυτά τα χρόνια που έχω ζήσει εδώ πέρα!»

Δεν μπορούμε όλους να τους βάζουμε στο ίδιο σακί. Ναι υπάρχουν κάποιοι που έκαναν κάποιο λάθος αλλά έχουν μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια, υπάρχουν και οι γενίτσαροι. Δεν είναι όλοι το ίδιο.
Και θα ξαναπώ το σλόγκαν του IWN1998:
"ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ" ακόμα και με άλλη φανέλα. Αυτό θέλουμε. Οι αθλητές μας να μένουν έστω στην ψύχη κοντά μας. Όπως ο Τζαβέλας... και ο Γιαννάκης δεν έδειξε Γενίτσαρος, ιδίως στοι τέλος, που ο άνθρωπος που απέδειξε πως δεν δικαιούταν το περιβραχιόνιο που φόρεσε, έβγαλε όλη τη χολή του και όλη τη μίζερη ψυχή του.