Ομοιότητες αποχωρήσεων και ίσως και προβλημάτων για το τι μπορεί να γίνει μετά

Η σημερινή αποχώρηση Βαρδινογιάννη από τον Παναθηναϊκό, μου θυμίζει πολύ την αποχώρηση του δικού μας μεγαλομετόχου Κ. Τσακίρη. Κρυφοκοιτάζοντας τα σχόλια μάλιστα των φίλων του Παναθηναϊκού σε διάφορα sites βλέπω να εκφράζονται επικλήσεις αναίρεσης της απόφασης Βαρδινογιάννη και παραμονής στην ομάδα, παρόμοιες με αυτές που πολλές φορές έχω δει από πολλούς φίλους του Πανιωνίου προς Τσακίρη και μάλιστα από αρκετούς, που δεν διακρίνονταν για τα ένθερμα φιλοτσακιρικά τους αισθήματα (εμού συμπεριλαμβανομένου).

Είναι κατανοητή η αποχώρηση επιχειρηματιών από μια επιχείρηση που μόνον ζημιές μπορεί να επιφέρει. Σίγουρα δεν είναι άμοιροι ευθυνών βέβαια, μπορεί μάλιστα πολύ περισσότερο στη δική μας κυανέρυθρη περίπτωση παρά σε αυτή του πολυμετοχικού Παναθηναϊκού, που υπήρξαν αλληλοσυγκρουόμενες τάσεις. Επίσης είναι κατανοητό να τους αποζητούν ακόμα και αυτοί που τους κατέκριναν γιατί τώρα αντιλαμβάνονται ότι αποτελούσαν ένα εχέγγυο και μια σταθερά, που δύσκολα μπορεί να αντικατασταθεί, ιδίως σε περίοδο ισχνών αγελάδων.

Η μόνη λύση για τις Ελληνικές ομάδες είναι να στηριχτούν στις κοινότητες των οπαδών τους με πολύ χαμηλότερα βέβαια budgets και ανάλογες προσδοκίες. Στην περίπτωση της αρκετά μεγάλης οπαδικής βάσης του Παναθηναϊκού σαφώς θα πρέπει να κινηθούν γρήγορα προς μια τέτοια αρχική προσέγγιση ωσότου βρεθούν κάποιοι νέοι ενδιαφερόμενοι επενδυτές. Αλλά άμεσα είναι δύσκολο να βρεθούν μέτοχοι στις ζημιές...
Ο Πανιώνιος με μικρότερες ζημιές αλλά και μικρότερα έσοδα και οπαδική βάση, ως τώρα δεν βρήκε το νέο μέντορα και μάλλον δεινοπαθεί από προσφορές πιθανόν άνευ αντικρύσματος επίδοξων αγοραστών πλειοψηφικού μετοχικού πακέτου χωρίς εχέγγυα. Ο κόσμος του ως τώρα δεν φαίνεται να ανταποκρίθηκε όσο χρειάζεται όχι στην Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου αλλά ούτε καν στην αγορά εισιτηρίων διαρκείας, που θα ήταν κάποιο μικρό παυσίπονο στην οικονομική του πληγή. Και το γεγονός ότι η ΠΑΕ έχει έρθει στον έλεγχο του Ερασιτέχνη Πανιώνιου, πληγώνει το σύλλογο στο εύρος όλων των αθλημάτων και όλων των δραστηριοτήτων του. Δυστυχώς δεν υπάρχει λύση - μάνα εξ ουρανού χωρίς οι ίδιοι όσοι θέλουν να βλέπουν το σύλλογό τους να δραστηριοποιείται, να μπορούν να τον βοηθήσουν έστω στο ελάχιστο, να συνεχίσει την πορεία του. Στη δεδομένη φάση, το ελάχιστο είναι αν μη τι άλλο να μπορέσει να επανδρωθεί ο ερασιτέχνης σύλλογος από ανθρώπους με διάθεση να ασχοληθούν και να εργασθούν για να προσελκύσουν χορηγίες και να συνεισφέρουν προτάσεις εξεύρεσης πόρων. Οι σημερινές δυσχέρειες ίσως μπορεί να αποβούν απαρχή ενός νοικοκυρέματος και μια τοποθέτησης νέων βάσεων σε πιο λογικό πλαίσιο, που να εγγυηθούν τη μελλοντική επιβίωση, ίσως όχι με όνειρα υπερβάσεων και μεγαλουργίες αλλά με αξιοπρέπεια και σύνεση. Αλλά σαφώς δεν είναι αυτό υπόθεση των άλλων, είναι υπόθεση και καθενός που αγαπά και θέλει να βλέπει αυτή την ομάδα ή νομίζω και κάθε ομάδα που βρίσκεται σε παρόμοια θέση. Και είναι πλέον πολλές αυτές...