"...Μετά τον πόλεμο η Ιταλική Κυβέρνηση αναγκάστηκε να αποζημιώσει το πολεμικό ναυτικό μας. Οι Ιταλοί, το 1950, έδωσαν το καταδρομικό Eugenio di Savoia (το οποίο μετονομάσαμε σε ΕΛΛΗ), ως μέρος των ιταλικών επανορθώσεων. Το Eugenio di Savoia κατασκευάστηκε μεταξύ 1932-35, στα ναυπηγεία Ansaldo της Γένοβας. Από τον Ιούνιο του 1951, έγινε η έδρα του Αρχηγού του Στόλου. Το θράσος των Ιταλών συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, αφού (ανεπίσημα) σε διάφορους ηλεκτρονικούς τόπους διαμαρτύρονται (άκουσον, άκουσον) ότι τους αδικήσαμε!! Μας δώσανε, λένε, ένα καινούριο, μεγάλο καταδρομικό προς αντικατάσταση ενός σαράβαλου (εννοούν την Έλλη), που μας βύθισαν. Αφήνουν και ειρωνικά σχόλια για το γεγονός ότι το πλοίο που μας «χάρισαν» ήταν η ναυαρχίδα μας για πολλά χρόνια (το παίζουν, δηλαδή, και ευεργέτες των «φτωχών» και «κακόμοιρων» Ελλήνων!!)
Και εκτός από το θράσος των Ιταλών, ας δούμε και το δικό μας θράσος. Κάθε χρόνο τιμάμε τον τορπιλισμό με ένα στεφάνι στα νερά, που βυθίστηκε η Έλλη. Όμως, στο βυθό (47 μέτρα από την επιφάνεια) δε θα βρειτε παρά ελάχιστες λαμαρίνες από το ηρωικό καταδρομικό, την Έλλη. Να τι απέμεινε από το χιλιοσυζητημένο σύμβολο της Νεότερης Ιστορίας μας!! Και αυτό γιατί, στη δεκαετία του 1950, κάποιος ιδιώτης, με την ανοχή των τοπικών και άλλων Αρχών, μίσθωσε καμιά δεκαριά σκαφανδοφόρους δύτες, που επί δύο χρόνια δούλευαν συστηματικά για το κόψιμο του σκάφους και την ανέλκυση των τμημάτων του, τα οποία στη συνέχεια πουλήθηκαν για σκραπ. Η Ελλάδα της αρπαχτής σε όλο της το μεγαλείο!!! Και για να μην έχετε την ψευδαίσθηση ότι οι σύγχρονοι είναι αδιάφοροι για τα ιστορικά σύμβολα διαβάστε τη μαρτυρία του δύτη Αλ. Παπαδόπουλου (στα «ντοκουμέντα» του ΣΚΑΙ), ο οποίος πρωτοσυναντησε, μετά από πενήντα χρόνια, τις σκουριασμένες λαμαρίνες της Ελλης στο βυθό της Τήνου: «…όταν οι δύτες συνειδητοποιούν τι βρίσκουν, βγάζουν τα επιστόμια από τις μπουκάλες τους, κάνουν τον σταυρό τους και φιλούν τα σκουριασμένα σίδερα, σαν να ήταν εικονίσματα»...".
Όσο αφορά τους Ιταλούς, είναι γνωστή η μεγαλοιδεατική συμπεριφορά των κατά καιρούς ηγεσιών τους, που βέβαια κατευθύνουν έτσι και την κοινή γνώμη, ώστε να θεωρεί τους γείτονες σαν και μας, σαν φτωχούς συγγενείς τους. Μια κουλτούρα, που πηγάζει από μια παιδεία ρωμαϊκού μεγαλείου για να τονώσει τον ιταλικό εθνικισμό. Δεν τους κατηγορώ γιατί δυστυχώς όλα τα έθνη-κράτη της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων και ημών και ίσως εντόνως, διεπόμαστε από παρόμοιο μεγαλοιδεατισμό. Είναι κρίμα για δυο λαούς με κοινές πολιτιστικές ρίζες και κουλτούρες να μην έχουν σχεδόν ποτέ στην ιστορία τους βρει τρόπους καλύτερης συνεργασίας και συναδέλφωσης, ίσως ούτε ακόμα και στα πλαίσια της ΕΕ που ανήκουν στη σύγχρονη περίοδο. Αλλά εν πάση περιπτώσει το ζήτημα που θίγεται από Ιταλικής πλευράς είναι αναμενόμενο και σαφώς δεν μπορεί να καλύπτει σαν άποψη πλήρως και επισήμως την Ιταλική πλευρά αλλά να αποτελεί μια έκφανση έστω και έντονη των σχετικών τους απόψεων.
Αυτό που είναι κραυγαλέο, είναι η μετατροπή ενός εθνικού κειμηλίου σε σκραπ και μάλιστα για ιδιωτικά συμφέροντα. Δυστυχώς έχουμε πολλές φορές αποδείξει ότι δεν είμαστε αντάξιοι της αρχαίας μας κληρονομιάς και κατά καιρούς βλέπουμε τα αρχαία και νέα ιστορικά μας μνημεία και κειμήλια σαν γκρεμίσματα, ερείπια, παλιοπράγματα και σκουπίδια, ιδίως όταν η ύπαρξη τους εμποδίζει το σύγχρονο συμφέρον μας. Πχ η Αθήνα της αντιπαροχής, κατέστρεφε αρχαία εν ονόματι της στείρας ανάπτυξης της οικοδομής και της αντιπαραγωγικής αστικοποίησης, της οποίας τα επακόλουθα ζούμε προσφάτως εν μέσω της δριμύτατης οικονομικής κρίσης που διάγουμε. Ίσως μόνη εξαίρεση αποτέλεσε η δημιουργία του Μετρό, που αποτέλεσε αφορμή ανάδειξης και διάσωσης αρχαιοτήτων. Είναι λυπηρό ότι η ΕΛΛΗ χρησιμοποιείται χρόνια τώρα σαν Εθνικό Σύμβολο των αγώνων των νεοελλήνων και η επίσημη πολιτεία την μεταχειρίστηκε σαν σκουπίδι. Συγκινητική η προσευχή των δυτών στα απομεινάρια του σκάφους, που περιγράφουν τα "ντοκουμέντα" του ΣΚΑΙ και μεταφέρει ο κος Δαμιανός. Τη σελίδα ανάτασης του Νεοέλληνα που λέγεται 1940 θα έπρεπε να τη φυλάμε σαν κόρη οφθαλμού και οδηγό μας για το παρόν και το μέλλον, αφού είναι από τις λίγες περιπτώσεις ομοθυμίας και κοινής προσπάθειας.
Ας μας δίνει σε κάθε περίπτωση υγεία η Παναγία που γιορτάζει σήμερα, να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να βελτιωνόμαστε για να ξεπεράσουμε τους σύγχρονους σκοπέλους που βρίσκονται ολόγυρά μας. Χρόνια Πολλά σε όσες και όσους εορτάζουν σήμερα.ΥΓ: Το άρθρο των 24γράμματα έχει και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως για παράδειγμα τον ανταγωνισμό Καθολικών και Ορθοδόξων για το ποιος θα κάνει σημαντικό προσκύνημα το νησί της Τήνου (30% Καθολικοί στην Τήνο με επίσης θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του Βρυσιού).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου