Τι ωραίο που είναι το ποδόσφαιρο όταν παίζεται από τέτοιους παικταράδες και χωρίς σκοπιμότητες και παράγκες!
Για μας τους Πανιώνιους, που έχουμε και κάποια ιδεοληψία για τους εαυτούς μας ανάλογη με τους Καταλανούς είναι ακόμα πιο όμορφο που βλέπουμε το Ευρωπαϊκό κύπελλο στα κυανέρυθρα χρώματά μας έστω και από "σπόντα".
Τη μεγάλη Μπάρτσα και τους ανθρώπους της και το υπόβαθρο πίσω απ' αυτή την ομάδα, έχουμε σήμερα ένα ακόμα λόγο να τα επαινούμε, βλέποντας το κύπελλο στα χέρια του Αμπιντάλ, αν και δεν ήταν ο αρχηγός, του Αμπιντάλ που έδωσε ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ, όντας το Φεβρουάριο στο χειρουργείο με σοβαρή πάθηση και σήμερα μετά από 90 λεπτά άψογο παιχνίδι, σήκωσε ψηλά το έπαθλο στο Γουέμπλεϊ.
ΥΓ: Σαν αύριο, 29-5-1968, η Γιουνάιτεντ είχε κερδίσει στο Γουέμπλεϊ το πρώτο της κύπελλο πρωταθλητριών με αντίπαλο τότε την ΜΠενφίκα (και όχι την ΜΠαρτσελόνα). Ούτε η ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται, ούτε οι ιστορικές συμπτώσεις βοηθούν και φέρνουν γούρι.
Για μας τους Πανιώνιους, που έχουμε και κάποια ιδεοληψία για τους εαυτούς μας ανάλογη με τους Καταλανούς είναι ακόμα πιο όμορφο που βλέπουμε το Ευρωπαϊκό κύπελλο στα κυανέρυθρα χρώματά μας έστω και από "σπόντα".
Τη μεγάλη Μπάρτσα και τους ανθρώπους της και το υπόβαθρο πίσω απ' αυτή την ομάδα, έχουμε σήμερα ένα ακόμα λόγο να τα επαινούμε, βλέποντας το κύπελλο στα χέρια του Αμπιντάλ, αν και δεν ήταν ο αρχηγός, του Αμπιντάλ που έδωσε ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ, όντας το Φεβρουάριο στο χειρουργείο με σοβαρή πάθηση και σήμερα μετά από 90 λεπτά άψογο παιχνίδι, σήκωσε ψηλά το έπαθλο στο Γουέμπλεϊ.
ΥΓ: Σαν αύριο, 29-5-1968, η Γιουνάιτεντ είχε κερδίσει στο Γουέμπλεϊ το πρώτο της κύπελλο πρωταθλητριών με αντίπαλο τότε την ΜΠενφίκα (και όχι την ΜΠαρτσελόνα). Ούτε η ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται, ούτε οι ιστορικές συμπτώσεις βοηθούν και φέρνουν γούρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου