Δυο πολύ ενδιαφέροντα άρθρα σχετικά με το πρόβλημα με τον Πυρηνικό Αντιδραστήρα στη Φουκουσίμα και το άλλο σχετικά με τη μηχανική του Τσουνάμι, και τα δυο στο scientificamerican.com.
Τα συμπεράσματα που βγάζω είναι ότι για την έκταση που μπορεί να έχει το πυρηνικό ατύχημα, δεν μπορούμε να είμαστε τελείως σίγουροι εφόσον δεν γνωρίζουμε την επακριβή αιτία της έκρηξης. Εκφράζεται πάντως η αισιοδοξία από το γεγονός ότι λένε πως το κάλυμμα του αντιδραστήρα δεν έχει πειραχτεί και ότι θεωρούν πως υπάρχει τρόπος να τον ψύξουν με την παροχή θαλασσινού νερού.
Αναφέρεται ότι αν το καύσιμο δεν έχει θιχτεί τότε η έκταση του ατυχήματος θα είναι περιορισμένη.
Διάβασα ότι η θεώρηση είναι ότι σε μια κλίμακα από 1 ως 7, το σημερινό ατύχημα βαθμολογείται με 4 έναντι 7 του Τσερνόμπιλ. Παρηγορητικό αλλά χωρίς να αποκλείει κινδύνους και επιπτώσεις.
Ενδιαφέρουσα είναι και η φυσική του Τσουνάμι, που παρουσιάζει το άλλο άρθρο, ξεχωρίζοντας το από τα κύματα τα συνήθη, που δημιουργεί ο άνεμος και συνεπώς κινούνται και με ταχύτητες αντίστοιχες του ανέμου. Τα Τσουνάμι είναι δημιουργήματα του τεράστιου όγκου νερού που μετακινείται από την ολίσθηση των γεωλογικών πλακών, που προκάλεσε το σεισμό, σε θάλασσα με μεγάλο βάθος.
Όσο μεγαλύτερο το βάθος, τόσο μεγαλύτερη η ταχύτητα του Τσουνάμι. Πχ αν το σημείο δημιουργίας του έχει βάθος 5000 μέτρα τότε η ταχύτητά του φθάνει τα 220 μέτρα/sec. Όσο το Τσουνάμι πλησιάζει στην ακτή, τόσο γίνεται αργότερο από τον όγκο του νερού που το ακολουθεί με συνέπεια τη συσσώρευση των πίσω στρωμάτων πάνω στα προηγούμενα και την ανύψωση του κύματος στην ακτή. Έτσι στις παραλίες, το ύψος φθάνει τα 10 ή και τα 20 μέτρα και όχι μόνο αυτό αλλά μένει και πολύ ώρα γιατί τα κύματα αυτά έχουν μεγάλο μήκος κύματος. Αποτέλεσμα είναι οι φονικές πλημμύρες που βλέπουμε.
Τα συμπεράσματα που βγάζω είναι ότι για την έκταση που μπορεί να έχει το πυρηνικό ατύχημα, δεν μπορούμε να είμαστε τελείως σίγουροι εφόσον δεν γνωρίζουμε την επακριβή αιτία της έκρηξης. Εκφράζεται πάντως η αισιοδοξία από το γεγονός ότι λένε πως το κάλυμμα του αντιδραστήρα δεν έχει πειραχτεί και ότι θεωρούν πως υπάρχει τρόπος να τον ψύξουν με την παροχή θαλασσινού νερού.
Αναφέρεται ότι αν το καύσιμο δεν έχει θιχτεί τότε η έκταση του ατυχήματος θα είναι περιορισμένη.
Διάβασα ότι η θεώρηση είναι ότι σε μια κλίμακα από 1 ως 7, το σημερινό ατύχημα βαθμολογείται με 4 έναντι 7 του Τσερνόμπιλ. Παρηγορητικό αλλά χωρίς να αποκλείει κινδύνους και επιπτώσεις.
Ενδιαφέρουσα είναι και η φυσική του Τσουνάμι, που παρουσιάζει το άλλο άρθρο, ξεχωρίζοντας το από τα κύματα τα συνήθη, που δημιουργεί ο άνεμος και συνεπώς κινούνται και με ταχύτητες αντίστοιχες του ανέμου. Τα Τσουνάμι είναι δημιουργήματα του τεράστιου όγκου νερού που μετακινείται από την ολίσθηση των γεωλογικών πλακών, που προκάλεσε το σεισμό, σε θάλασσα με μεγάλο βάθος.
Όσο μεγαλύτερο το βάθος, τόσο μεγαλύτερη η ταχύτητα του Τσουνάμι. Πχ αν το σημείο δημιουργίας του έχει βάθος 5000 μέτρα τότε η ταχύτητά του φθάνει τα 220 μέτρα/sec. Όσο το Τσουνάμι πλησιάζει στην ακτή, τόσο γίνεται αργότερο από τον όγκο του νερού που το ακολουθεί με συνέπεια τη συσσώρευση των πίσω στρωμάτων πάνω στα προηγούμενα και την ανύψωση του κύματος στην ακτή. Έτσι στις παραλίες, το ύψος φθάνει τα 10 ή και τα 20 μέτρα και όχι μόνο αυτό αλλά μένει και πολύ ώρα γιατί τα κύματα αυτά έχουν μεγάλο μήκος κύματος. Αποτέλεσμα είναι οι φονικές πλημμύρες που βλέπουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου