Ύβρις προς τον ανθρώπινο ηρωισμό, η αύξηση των ορίων της ραδιενέργειας στην Ιαπωνία

H Ιαπωνία αύξησε την Τρίτη το «νόµιµο» όριο ποσότητας ραδιενέργειας στην οποία µπορεί να εκτίθενται οι εργαζόµενοι στους πυρηνικούς σταθµούς, από τα 100 στα 250 µιλισιβέρτ. Το νέο όριο είναι 5πλάσιο αυτού που ισχύει στις ΗΠΑ.

Η Ιαπωνία αυτή τη στιγμή έχει 50 ΗΡΩΕΣ που προσπαθούν να σώσουν τη χώρα και το λαό της και ίσως και την ανθρωπότητα. Η αύξηση του ορίου σε αυτή τη χρονική στιγμή είτε σαν ΥΒΡΙΣ προς αυτούς τους ήρωες μπορεί να εκληφθεί ή σαν την έσχατη κατάσταση πανικού, όπου πιασμένοι από τα μαλλιά τους οι εκεί υπεύθυνοι, προσπαθούν στο έπακρο να εκμεταλλευθούν τους 50 εθελοντές εργάτες για να περισώσουν ότι μπορεί να περισωθεί.

Τα όρια της ραδιενέργειας είναι νομικά και όχι δυστυχώς επιστημονικά. Ποιες κλινικές μελέτες τα έχουν αποδείξει και αυτά που στο πανικό τους οι Ιάπωνες υπερδιπλασίασαν (και πενταπλασίασαν σε σχέση με αυτά των ΗΠΑ) και ακόμα και εκείνα τα παλιά; Θεσπίζονται με βάση τα συμφέροντα όσων κρατούν την πυρηνική τεχνολογία ζωντανή και ενεργή, αγνοώντας τους κινδύνους της και τις επιπτώσεις της στο παρόν και στο μέλλον της ανθρωπότητας.

Επειδή ακούμε διάφορα από επιστήμονες, που κάποιοι ξεχνούν ότι πρώτιστο καθήκον της επιστήμης είναι να υπηρετεί τον άνθρωπο και μεταξύ αυτών που λέγονται,  δίνονται και διάφορες συγκρίσεις με το ατύχημα του Τσερνομπίλ, αντιγράφω πιο κάτω κάποια σημεία από σχετικό άρθρο στο scientificamerican.com:

* Ποσότητα πυρηνικού καυσίμου στον αντιδραστήρα του Τσερνομπίλ, που εξερράγη το 1986: 190 τόνοι.

* Εκτιμώμενη ποσότητα καυσίμου και παραγώγων που εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα στην περίτπωση Τσερνομπίλ: 25 με 57 τόνοι.

* Κατά προσέγγιση ποσότητα πυρηνικού καυσίμου σε καθένα από τους πληγέντες αντιδραστήρες στη Φουκουσίμα: 70 με 100 τόνοι.