Η απόφαση του οίκου βασίζεται σε αμφιβολίες για την μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους και πρόσβασης στις αγορές, στην αβεβαιότητα για τους ρυθμούς ανάπτυξης το 2011 καθώς και στην «έλλειψη σαφήνειας» για την στήριξη της Ελλάδας από τους Ευρωπαϊκούς μηχανισμούς στο μέλλον.
Αν δούμε τους πυλώνες αυτής της απόφασης, πιθανόν να καταλάβουμε τη λάθος συνταγή του Μνημονίου:
- Διαλέξαμε να στηρίξουμε τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στην υπέρ του δέοντος αύξηση του χρέους σε ύψη δυσθεώρητα, τέτοια που απαγορεύουν κατ' ουσίαν τις επενδύσεις και τρομάζουν την αγορά για τη δυνατότητα χειρισμού του. Το να λέμε, τι καλά που είμαστε και μειώσαμε το δημοσιο έλλειμμα, μπορεί να ενθουσιάζει του χαρτογιακάδες του Μάαστριχτ στην ΕΕ αλλά όχι και τις αγορές.
- Η απόφαση για την επιμήκυνση είναι επικείμενη πιθανόν αλλά όχι ειλημμένη και τα πισωγυρίσματα κυρίως από τη Γερμανία συμβάλλουν στο κλίμα αβεβαιότητας που σημειώνει και η απόφαση. Για μια ακόμα φορά η Γερμανία με το ένα χέρι βοηθάει και με το άλλο σπρώχνει προς το γκρεμό.
- Αν δεν υπάρξει κάποιος σχεδιασμός ανάπτυξης σοβαρός και με σαφείς στόχους είναι σίγουρο ότι η οικονομία της χώρας θα πνιγεί στο αρνητικό κλίμα της ύφεσης και καμιά Fitch δεν θα είναι αδικαιολόγητη να υποβαθμίζει, όσο και αν διαμαρτυρόμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου