Βέβαια μεγάλος σχετικά ήταν ο άνθρωπος (70 ετών) αλλά πριν μερικές βδομάδες μια χαρά ήταν και έδινε ενδιαφέρουσα ομιλία στο Ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο και από το Σάββατο μας αποχαιρέτησε. Καθόλου τυχερή λοιπόν για τον ίδιο δεν φαίνεται να ήταν η ενασχόληση του Τομάζο Σκιόπα ως οικονομικού συμβούλου του Πρωθυπουργού. Ίσως τελικά η χώρα αυτή πια βγάζει περίσσεια αρνητικής ενέργειας...Ας κρατήσουμε από το μακαρίτη πια Σκιόπα την κατακλείδα της τελευταίας του εκείνης ομιλίας για την Ελληνική κρίση. Οι αγορές βιάζονται να δουν αποτελέσματα έλεγε ο Σκιόπα τότε και αυτή η έλλειψη χρόνου ήταν κατά τον Σκιόπα το κρίσιμο σημείο της προσπάθειας. Επεκτείνοντας τις σκέψεις του θα λέγαμε ότι η πίεση του χρόνου μπορεί να οδηγεί εκτός άλλων σε βεβιασμένες αποφάσεις και ενέργειες, βασισμένες ίσως στις θεωρίες αλλά μακριά από τις ειδικές παραμέτρους του Ελληνικού προβλήματος.
Ακούμε φερ' ειπείν για την ανάγκη αύξησης της παραγωγικότητας και βλέπουμε Τρόικα και Κυβέρνηση να προκρίνει σαν φάρμακο τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, έστω και έμμεσα μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων. Όποιος έχει επαφή με την ελληνική πραγματικότητα θα σκεφτεί ότι το ζήτημα δεν είναι η παραγωγικότητα αλλά η ίδια η παραγωγή. Δεν είναι το πρόβλημα ότι όσοι δουλεύουν στην παραγωγή, δουλεύουν αντιπαραγωγικά αλλά ότι ελάχιστοι δουλεύουν πια σε παραγωγικούς τομείς και ότι οι παραγωγικοί τομείς της ελληνικής οικονομίας έχουν μειωθεί δραματικά κυρίως μετά την είσοδο της χώρας στην Ευρωζώνη. Πολύ λιγότεροι είναι οι τομείς που μπορούν να παράγουν εξαγώγιμα προϊόντα και υπηρεσίες.
Από την άλλη, θα καταλάβαινα να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα μέσω της μείωσης των μισθών αλλά την παραγωγικότητα πως άραγε την αυξάνουμε έτσι; Συνήθως οι χειρότερα αμειβόμενοι εργαζόμενοι, έχουν λιγότερα κίντρα για να αυξήσουν την εργασιακή τους προσπάθεια και η μείωση αποδοχών είναι αντικίνητρο. Εκτός και αν η υπόθεση που γίνεται αφορά την τακτική τρομοκράτησης των εργαζομένων από την απειλή της δαμόκλειου σπάθης της Ανεργίας. "Δούλευε σκληρά για να διατηρήσεις τη δουλειά σου και να μην απολυθείς". Αλλά να δουλέψεις σκληρά για να παράξεις ποιο προϊόν σε μια οικονομία χωρίς στόχους και ρότα;
Όποιος νομίζει ότι το πολυνομοσχέδιο είναι ο πάτος του βαρελιού, πλανάται πλάνην οικτράν. Ήδη η κυρία Κατσέλη άρχισε τις τροπολογίες και κατάργησε σαν "νομικό πλεονασμό" τον χρονικό περιορισμό των επιχειρησιακών συμβάσεων από ένα συν ένα έτος σε όσο συμφωνηθεί στις συμβάσεις. Παράλληλα δημοσιοποιούνται δηλώσεις μέλους της Τρόικας (φέρεται να είναι ο περιώνυμος κύριος Τόμσεν) που εκφράζει τη δυσαρέσκεια για την επέκταση των κλαδικών συμβάσεων σε όσους δεν καλύψουν επιχειρησιακές συμβάσεις και αναφέρεται στην ανάγκη αύξησης ... της παραγωγικότητας (tovima.gr) αλλά και στο ότι θα ζητηθούν από το Γενάρη κιόλας νέες νομολογίες.Ναι ο χρόνος πιέζει, ο χρόνος που στάθηκε λίγος για τον αρωγό της προσπάθειας Παπανδρέου, Τομάζο Σκιόπα, αλλά η πίεση του χρόνου, που οδηγεί στις ανεξέλεγκτες αποφάσεις των ειδημόνων, που βγάζουν έτοιμους φακέλους μέτρων, χωρίς μελέτη των ειδικών συνθηκών και των παραμέτρων, μόνο λύσεις δεν θα προσφέρει, εντάσεις, ύφεση και εξαθλίωση, σίγουρα.
Επίκαιρη για την αντίληψη της "πραγματικότητας" από τους ειδήμονες της Ελληνικής "διάσωσης" και η ομιλία Στρος Καν:
"Η νίκη του κυβερνώντος κόμματος στην Ελλάδα στις αυτοδιοικητικές εκλογές δείχνει ότι το πρόγραμμα που εφαρμόσθηκε από την κυβέρνηση με την υποστήριξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έγινε κατανοητό. Τα νέα προγράμματα του ΔΝΤ, αναφέρομαι ιδιαίτερα στην Ελλάδα, έχουν συγκροτηθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να επιτυγχάνεται η αποκατάσταση της ισορροπίας, αλλά με την προστασία των πλέον αδύναμων, των πλέον ευάλωτων. Οταν τα έλεγα αυτά, μου έλεγαν, 'ναι, ...., αλλά το ΔΝΤ είναι φιλελεύθερο...Η πραγματικότητα είναι ότι έγιναν εκλογές (στην Ελλάδα) και ότι η αριστερά στην εξουσία νίκησε. Αυτό που με ενδιαφέρει δεν είναι ότι νίκησε η αριστερά, αλλά ότι η κυβέρνηση, με το πρόγραμμα του ΔΝΤ, έγινε κατανοητή από την κοινή γνώμη και ότι η κοινή γνώμη υποστηρίζει την κυβέρνηση. Αυτό δεν συνέβη ποτέ στο παρελθόν. Δεν έχει ποτέ συμβεί, παρά το τόσο σκληρό πρόγραμμα που οι Έλληνες υποχρεώθηκαν να υποστηρίξουν, το να γίνει κατανοητό στον πληθυσμό ότι ήταν αναγκαίο και αυτός τελικά να υποστηρίξει στην πλειοψηφία του την υπάρχουσα κυβέρνηση".
Να είμαστε περήφανοι για τέτοια εύσημα και τέτοιες πρωτοπορίες; Ο χρόνος θα δείξει αλλά θα είναι η ιστορική έκφανση του χρόνου, που αργεί και δεν βιάζεται, ούτε γνωρίζει πιέσεις, όπως ο χρόνος των αγορών για τον οποίο μίλησε ο μακαρίτης Σκιόπα. Πάντως σίγουρα ο κος Στρος Καν δεν είχε ιδέα για τον ΚΑΝΕΝΑ των δημοσκοπήσεων και την αποχή, όταν γιόρταζε τη νίκη της νέο-νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής "αριστεράς". Και σαφώς οι δηλώσεις του πέραν της ερμηνείας του ότι μας συμφέρει, συμπεραίνουμε, δεν δείχνουν και ιδιαίτερα σωστή αντίληψη της κοινωνικής πραγματικότητας στην Ελλάδα. Ίσως αυτά του μεταφέρει και ο "Δανός" του από τη Δανία του Νότου του κυρίου Παπανδρέου. Είναι και ενδεικτικά και για όσους ιδιωτεύουν και απέχουν δεχόμενοι τις συνέπειες όπως ο κουρασμένος από τα κτυπήματα πυγμάχος, που πριν από την τελική πτώση, παίζει πια ανήμπορος το ρόλο του σάκου του μποξ. Ας πούμε ένα στερνό αντίο στον Ιταλό οικονομολόγο, που συνέδεσε το όνομά του με τις Ελληνικές προσπάθειες στις χειρότερες στιγμές της Ελληνικής Ιστορίας των τελευταίων 60 ετών. Δεν ξέρουμε αν και τι θα πρόσφερε αν ο χρόνος του δεν ήταν εν τέλει λιγοστός. Πολλοί διαμαρτύρονταν, θεωρώντας οικονομική υπέρβαση την πρόσληψή του ως συμβούλου του Πρωθυπουργού σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς. Σαφές είναι όμως ότι έχουμε ανάγκη από βοήθειες ... και να δώσω κλείνοντας και το ιστορικό παράδειγμα από την χρεοκοπία Τρικούπη, που σαν εκπρόσωπος των ξένων δανειστών, έκανε ευνοϊκές εκθέσεις για την Ελλάδα ο φιλέλληνας Εδουάρδος Λο στην προσπάθεια να μας βοηθήσει τότε να πάρουμε τα αναγκαία δάνεια.
ΑΝΤΕ ΚΑΜΜΙΑ ΔΕΚΑΡΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΣΩΘΗΚΕ Η ΕΛΛΑΔΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή