Διαβάζω πως μέσα Νοεμβρίου θα υπογραφεί από την κυρία Κατσέλη, η υπουργική απόφαση με την οποία θα επιτρέπονται σε ειδικές έκτακτες συνθήκες η υπογραφή τοπικών συμβάσεων με κατώτερους όρους αμοιβής από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Στη διάταξη αυτή φαίνεται να συναινεί και η ΓΣΕΕ αφού με δηλώσεις του ο Πρόεδρος της αναφέρει ότι θα εφαρμοσθεί λίγο πριν το "λουκέτο" με σκοπό να διασώσει εταιρίες και θέσεις εργασίας.
Η υπουργική απόφαση φαίνεται όντως να έχει τις ευγενείς και αναγκαίες προθέσεις να δώσει μεγαλύτερη ευελιξία σε προβληματικές καταστάσεις και να σώσει και τις αντίστοιχες οικονομικές δραστηριότητες και τις εργασιακές θέσεις. Παρουσιάζεται σαν όπλο παράλληλα υπέρ της επιχειρηματικότητας και κατά της ανεργίας. Βέβαια ωφέλειες μπορεί να υπάρξουν μόνον εφόσον αυτές οι οικονομικές δραστηριότητες έχουν προβλήματα ανταγωνιστικότητας, που οφείλονται στην μετακύλιση του ακριβού εργατικού κόστους στο προϊόν τους. Σε αυτή την περίπτωση, έκτακτοι διακανονισμοί θα δώσουν τη δυνατότητα στις εταιρίες να σταθούν και να συνεχίσουν. Αλλά πόσο έκτακτοι μπορεί να είναι τέτοιοι διακανονισμοί, χρειάζεται μεγάλη κουβέντα για να διαπιστωθεί. Αν το εργατικό κόστος είναι το πρόβλημα αυτής της οικονομικής δραστηριότητας θα παραμένει και θα παραμένουν και οι μειωμένες αμοιβές, ωσότου η εταιρία γίνει κερδοφόρος ή η γενικότερη οικονομική συγκυρία αλλάξει θετικά. Θα έχει μέριμνα ο νόμος ώστε να αναιρεί προηγούμενες εντάξεις επιχειρήσεων στις διατάξεις του και πότε θα συμβαίνει αυτό;
Ένα άλλο ζήτημα σχετικά με αυτή την υπουργική απόφαση, έχει να κάνει με αυτό που ανέφερα περί γενικότερης οικονομικής συγκυρίας. Η οποιαδήποτε επιχείρηση θα μπορεί να ισχυρισθεί ότι ακόμα και η πτώση κερδών ή οι ζημίες κάποιων περιόδων καθιστούν προβληματική τη λειτουργία της επί τη βάση των συλλογικών συμβάσεων. Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ ανέφερε ότι η εφαρμογή του νόμου θα γίνεται λίγο πριν το "λουκέτο". Οι επιχειρηματίες κάλλιστα θα μπορούσαν να ισχυρισθούν ότι τότε είναι πολύ αργά, είναι δώρον άδωρον και το παιχνίδι έχει χαθεί. Το κρίσιμο σημείο γι' αυτό το νόμο είναι πόσο γενικός ή πόσο ειδικός θα είναι.
Αν είναι πολύ γενικός και χωρίς δικλείδες ασφαλείας για τη χρήση του και τη διάρκεια της χρήσης του, τότε κινδυνεύει να αποβεί απλώς ένα μέσο με το οποίο οι επιχειρηματίες θα μειώσουν τις αποδοχές των εργαζομένων με πρόσχημα να κρατηθούν οι θέσεις εργασίας και οι επιχειρηματικές δραστηριότητες. Συνεπώς μπορεί εν μέσω γενικής οικονομικής κρίσης να καταλήξουν οι γενικές συμβάσεις εργασίας σαν χαρτιά χωρίς αξία και εφαρμογή.
Αν είναι πολύ ειδικός, μπορεί να εφαρμόζεται τελικά μόνο σε ακραίες περιπτώσεις και χωρίς σωτηρία, να είναι δηλαδή μια διάταξη χωρίς ουσιαστική ωφέλεια.
Και τέλος το μεγάλο ερώτημα είναι αν το κύριο αίτιο της χαμηλής ανταγωνιστικότητας των εγχωρίων υπηρεσιών και προϊόντων είναι το μεγάλο εργατικό κόστος
...Γ Σ Ε Ε σημαινει ρουφιανοι , πουλημενοι ,
ΑπάντησηΔιαγραφήψευτες... και ειναι το ιδιο συνενοχοι με το ΠΑΣΟΚ...γνωστα πραγματα που δεν χρειαζονταικαι ιδιαιτερη αναλυση...
δυστηχως αυτη εινει η αληθεια...
ρομαντικος(ο)
Κατ' αρχάς ας μην χρησιμοποιούμε οξείς χαρακτηρισμούς που έτσι και αλλιώς δεν συντελούν σε κάτι. Το μόνο όπλο λογικής εναντίον απόψεων και συμπεριφορών είναι τα επιχειρήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη ο καθένας κρίνεται στην πράξη, όπως υπονοώ στην ανάρτηση, κατά συνέπεια μένει να δούμε πως θα εκφραστεί στο νόμο και πως θα το διασφαλίσει η ΓΣΕΕ το "μόνο πριν το Λουκέτο" για να δούμε πόσο κάποιοι σέβονται εαυτούς και αλλήλους. Άποψη μου βέβαια, όπως έγραψα, είναι ότι το "πριν το Λουκέτο" είναι άσκοπο. Είναι ιδιαιτέρως πολύπλοκο το να κριθεί , που, πότε και πόσο πρέπει να επιτρέπεται η καταστρατήγιση των συλλογικών συμβάσεων. Σαφώς όχι βέβαια στη μείωση κερδών.Σαφώς όχι επίσης απλά και μόνο επειδή υπάρχει η γενική κρίση. Και μιλάμε για ατομικές συμβάσεις ή συμβάσεις με βάση μια γενικότερη συμφωνία με το τοπικό συνδικάτο εργαζομένων;