Τι γίνεται όταν δίνεις δικαιώματα με τις συμπεριφορές σου. Μισές αλήθειες, ο κακός Τσακίρης, ο Πανιώνιος Κόσμος που τρώει τα παιδιά του, ο κύριος Αχιλλέας και η Πανιώνια κληρονομιά που "λερώνουμε" κατά καιρούς. [ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΧΤΑΡΜΑΣ μέσα στην υφέρπουσα ατμόσφαιρα του γενικού λιθοβολισμού του Πανιωνίου]

Όταν δίνεις το δικαίωμα μόνος σου είναι σίγουρο ότι πολλοί θα καιροφυλακτούν να το εκμεταλλευτούν.
Κάποιοι λοιπόν στο χώρο του Πανιωνίου αποφάσισαν να βγάλουν τα μάτια τους μόνοι τους και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ για μια ακόμα φορά δεν κατάφερε ούτε να προστατεύσει την περιουσία του, ούτε ν' αυτοπροστατευτεί.
Χθες, Πανιώνιος και Τσακίρης έγιναν στόχος πολλών και θα συνεχίζει να γίνεται πιστεύω για καιρό. Ένας απ' αυτούς, που φιλότιμα ασχολήθηκε με το θέμα ήταν ο κύριος Τριανταφύλλου (sentragoal.gr). Επιχείρησε στό άρθρο του μια ανασκόπηση του φαινομένου Τσακίρη και έβγαλε διάφορα συμπεράσματα όπως ότι για να ξεχωρίσει ο Τσακίρης έχει διαλέξει το ρόλο του αδικημένου και του Ρομπέν των Δασών κατά του ΠΟΚ και πως αν και κλαίγεται έχει βγει κερδισμένος από την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο (το αποδεικνύει προσθέτοντας τα ποσά των μεταγραφών από Σπυρόπουλο ως Τζαβέλα). Τομ μέμφεται επίσης ότι παρ' όλα αυτά έχει γίνει ίδιας νοοτροπίας με τους παράγοντες του ΠΟΚ, που κατηγορεί και το αποδεικνύει αναφερόμενος στις συνεχείς αλλαγές προπονητών και στις κόντρες του με αυτούς. Τέλος, ο κος Τριανταφύλλου αναφέρει ότι η φετινή χρονιά είναι κρας τεστ για τον Τσακίρη, λόγω των περικοπών στο μπάτζετ, στο ρόστερ και στις μεταγραφές και κλείνει κάνοντας μπιχτή για τον κόσμο του Πανίωνιου (και ... αβάντα στον Αχιλλέα Μπέο), ο οποίος απέβαλλε ένα παράγοντα σαν τον Μπέο από την Πανιώνια οικογένεια ενώ είχε την ομάδα στην ελίτ και με ουκ ολίγες Ευρωπαϊκές παρουσίες.

Γνώμη μου, χωρίς να καταλογίζω σκοπιμότητες και κακές προθέσεις (μπορεί ο άνθρωπος έτσι να τα σκέφτηκε...)  είναι ότι το άρθρο του κύριου Τριανταφύλλου είναι απ' αυτά που με περίτεχνο τρόπο παρουσιάζουν τη μισή αλήθεια για ολόκληρη και προσπαθούν να πείσουν τον αναγνώστη τους κατά τρόπο εφάμιλλο αυτού, που εφάρμοζαν οι αρχαίοι σοφιστές. Να δούμε γιατί με βάση το κείμενο και τα επιχειρήματά του; Γιατί σαν σοφιστεία φαντάζει να βγάζεις κάποιον κερδισμένο προσθέτοντας τα έσοδά του (μεταγραφές) χωρίς ν΄ αναφερθείς στα έξοδά του. Γιατί μάλλον αδικείς τον Τσακίρη ότι υποκρίνεται τον Ρομπέν των Δασών όταν ηγείται ενός συλλόγου, που ιστορικά όλοι όσοι των ακολουθούν έχουν στο αίμα τους όχι τη δίψα για τους τίτλους αλλά τη λεγόμενη¨"τιμή των αδυνάτων". Γιατί μισή αλήθεια παρουσιάζεις αν δεν αναφέρεις πως τόσα χρόνια ο Τσακίρης αιμοδοτούσε και τον ερασιτέχνη με μεγάλες επιτυχίες σε τμήματα όπως το Πόλο, ο στίβος και το γυναικείο μπάσκετ και το βόλεϊ. Γιατί μάλλον έωλο επιχείρημα είναι να ταυτίζεις τον Τσακίρη με τους παράγοντες που αλλάζουν προπονητές σαν πουκάμισα όταν ένα ολόκληρο γήπεδο τον καλούσε πέρυσι να διώξει τον Εμίλιο Φερέρα και εκείνος τον κράτησε ωσότου ο ίδιος ο Φερέρα τον άφησε στα κρύα του λουτρού. Ακόμα και η κόντρα με το Λίνεν και η παραίτηση του Γερμανού έγινε επείδη ο Τσακίρης είχε αφήσει τότε τη διαχείριση του Πανιωνίου σε φίλους και μη, που κατάφεραν με το χεράκι και ανθρώπων γνωστού άστατου χαρακτήρα (Χούτος, Ραμντάν ο γνωστός λινενογαμπρός), να τα κάνουν μπάχαλο. Δεν αρνούμαι ότι και ο Τσακίρης όπως πολλοί παράγοντες και όχι μόνον στην Ελλάδα, πιθανόν να μην αρέσκεται να του κλέβει τον πρώτο ρόλο στις επιτυχίες ο προπονητής. Αλλά μπορείς να κατηγορήσεις ότι έδιωξε κάποιους γι' αυτό το λόγο, αν αγνοήσουμε προς στιγμή έστω την μπλεγμένη και πολυπαραμετρική περίπτωση Λίνεν; Αναφέρει ο κύριος Τριανταφύλλου ένα περιστατικό φημολογίας για τον Αρντίλες και off the record δήλωση Τσακίρη ότι αν τον προσλάμβανε ο κόσμος θα ασχολιόταν μόνο με τον Αρντίλες, αλλά μπορείς να μέμφεσαι κάποιον, από φημολογίες;

Και καταλήγουμε στην αβάντα Μπέου και στον πανιώνιο κόσμο, που τρώει τα παιδιά του. Εν πρώτοις πρέπει να πάψει η πιπίλα ότι ο πανιώνιος κόσμος ταυτίζεται με τους Πάνθηρες. Πανιώνιος κόσμος είναι όλοι αυτοί που προσπαθούν να συνεισφέρουν ενεργά στην ομάδα και είναι πολλοί πέραν των οργανωμένων οπαδών. Δεύτερον, ο Αχιλλέας Μπέος όντως είχε μια σοβαρή κόντρα με τους οργανωμένους και επίσης όντως είχε επιτυχίες με την ομάδα. Αλλά έγιναν επί ημερών του και σημεία για τα οποία ο μέσος Πανιώνιος φίλαθλος ένοιωθε ιδιαίτερα ταπεινωμένος, όπως νοιώθει και σήμερα μετά τα συμβάντα με την καταστροφή του χλοοτάπητα. Να αναφερθώ στην περίπτωση Πάντιτς, Σαπουντζή με τα καμμένα αυτοκίνητα, να αναφερθώ σε καταγγελίες ποδοσφαιριστών για απειλές επειδή ζητούσαν δεδουλευμένα, ν' αναφερθώ στην περίπτωση του ματς με τη Δυναμό Τιφλίδας που ακόμα ταλανίζει το σύλλογο, ν' αναφερθώ στην περίπτωση Ζίζι Ρόμπερτς; Γνωρίζω ότι τίποτα από τ' ανωτέρω δεν επαληθεύτηκαν νομικά. Ε τότε θα ρώταγε κάποιος; Το ζήτημα είναι ότι σου μένει η ρετσινιά και οι Πανιώνιοι ξέρουμε ότι δεν θα γίνουμε ποτέ σε τίτλους Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός και αυτό που έχουμε να περηφανευόμαστε είναι η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ και δεν θέλουμε αυτή την ιστορία να τη λερώνουμε, έστω ούτε και μ' αναπόδεικτες (και γι' αυτό παντοτινά υφέρπουσες) κατηγορίες. Δεν ξέρω αν αυτή την απλή αλήθεια μπορεί να την κατανοήσει ο κύριος Τριανταφύλλλου αλλά αφού έχει την εμπειρία στον αθλητικό Τύπο θα έπρεπε να μπορεί. Και σήμερα έχουν προστεθεί και άλλες ρετσινιές στο πανιώνιο ημερολόγιό μας και αυτούς που τις προσθέτουν δεν τους δικαιολογούμε. Έτσι είμαστε, τι να κάνουμε; Ας έχουμε καθαρό κούτελο και ας είμαστε μικροί και ταπεινοί και ομάδα της γειτονιάς, όπως μας κατηγορούν κάποιοι μεγαλοσχήμονες "επαγγελματίες" οργανωμένοι οπαδοί άλλων ομάδων. Και ας βγαίνουν κατά καιρούς κάποιοι και μέσα από τον Πανιώνιο και να κατηγορούν όσους αναφέρονται στον "φτωχό πλην τίμιο Πανιώνιο". Έχουμε ζήσει στη πιο σύγχρονη ιστορία του συλλόγου πολλές ηθικές κατραπακιές και μας έχει δοθεί μια κληρονομιά να διαφυλάξουμε που το ελάχιστο, που μπορούμε να κάνουμε γι' αυτή είναι να την κρατήσουμε καθαρή και έχουμε, σε πολλές περιπτώσεις στις γενιές μας, αποτύχει να το κάνουμε. Αν μπορούμε να τη μεγαλώσουμε την κληρονομιά. έχει καλώς ... αλλά όταν την λερώνουμε συνεχώς και μεγαλύτερη να γίνει, η αξία της θα έχει ευτελισθεί.

Αυτό το καθαρό κούτελο καλούμε και μέσα στη δικιά μας κυανέρυθρη κοινωνία κάποιους να το σεβαστούν και να το κρατήσουν καθαρό γιατί φαίνεται ότι έχουν παρασυρθεί και έχουν ξεφύγει από τις αρχές που θα έπρεπε να διέπουν το σύλλογο και τους φίλους του και τα μέλη του με βάση την Ιστορία του και χωρίς αυτές τις αρχές είμαστε ένα τίποτα.

Κλείνω με μια σύμπτωση. Οι αναφορές και αβάντες περί Μπέου γίνονται τις παραμονές του αγώνα του Πανιώνιου με τη νέα ομάδα του κυρίου Αχιλλέα. Να πω το γνωστό "Τυχαίο; Δε νομίζω...". Ασ' το καλύτερα...
Θεωρώ πάντως χρησιμότατη την ανασκόπηση,που επιχείρησε ο κύριος Τριανταφύλλου, όσο και αν έχω τις αντιρρήσεις που εξέφρασα παραπάνω, γιατί μια τέτοια ανασκόπηση ωθεί, τουλάχιστον όσους θέλουν να σκεφθούν και γνωρίζουν κάπως τα γεγονότα, σε σκέψεις και αναζητήσεις της αλήθειας. Βέβαια υπάρχει πρόβλημα με όσους δεν έχουν τη διάθεση και το χρόνο ή τη γνώση των γεγονότων ώστε ν' αναλύσουν παραπέρα. Σε αυτούς μένουν οι επιφανειακές εντυπώσεις μιας επιπόλαιας ανάγνωσης του άρθρου. Σε τέτοιες περιπτώσεις δημιουργεί πρόβλημα η μισή αλήθεια και αποπροσανατολίζει. Εκεί βρίσκεται και η δύναμη του Τύπου, της τέταρτης εξουσίας, να επηρεάζει καταστάσεις ... που στις δημοκρατίες λειτουργεί σε ισορροπία, λόγω της δυνατότητας του αντίλογου. Μόνο που αντίλογος σαν τον δικό μου θα διαβαστεί απο 100, 200 άτομα και ο λόγος του κύριου Τριανταφύλλου από κάποιες χιλιάδες...Τι να κάνουμε.