Ενώ ξεσπούν οι πυρκαγιές της θερινής περιόδου, ας σκεφθούμε την πρόληψη πριν την κατάσβεση καθώς και τις προσωπικές ευθύνες πέρα από τις κρατικές

Η συνηθισμένη, αυτή την εποχή του χρόνου οσμή του καμένου πλημμύρισε την ατμόσφαιρα της Αθήνας καθώς με την πρώτη μεγάλη άνοδο των μποφόρ η Αττική κτυπήθηκε από δυο μεριές με φωτιές σε Λαύριο και Κάλαμο. 

Τούτη την ώρα που γράφω την ανάρτηση φαίνεται πιο επικίνδυνη η κατάσταση στο Καπανδρίτι και στον Κάλαμο, όπου έτυχε να βρίσκομαι το περασμένο Σάββατο, θαυμάζοντας τη διαδρομή μέσα στα δάση της περιοχής. Μιας περιοχής που λόγω του φυσικού κάλλους, είναι χώρος που φιλοξενεί δεκάδες παιδικές κατασκηνώσεις το καλοκαίρι, δημιουργώντας άγχος και αγωνία στους γονείς στις περιπτώσεις των πυρκαγιών. Πολλές φορές μάλιστα έχει παρατηρηθεί με την αγγελία της πυρκαγιάς να σπεύδουν οι γονείς με τ' ιδιωτικά τους αυτοκίνητα και να γίνεται κομφούζιο με την προσπάθεια των πυροσβεστικών να προσπελάσουν τους χώρους της πυρκαγιάς μέσα από επαρχιακούς δρόμους σε κυκλοφοριακή συμφόρηση.

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η Αττική και τα δάση της έχουν  υποστεί σημαντική ζημιά, τέτοια που θα επηρεάσουν τη ζωή στην περιοχή για γενιές ολόκληρες. Η υποβάθμιση του περιβάλλοντος αθροίζεται λοιπόν στους υπόλοιπους τομείς, που κάνουν ζοφερό το μέλλον μας. 

Οι λόγοι των πυρκαγιών είναι πάρα πολλοί. Η προσπάθεια πρόληψης γίνεται στο να περιορίσουμε όσους οφείλονται στην ανθρώπινη αμέλεια και απροσεξία αλλά και σε αδηφάγα συμφέροντα. Η εντύπωσή μου είναι ότι δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση όχι στην πρόληψη αλλά στην κατάσβεση. Η κατάσβεση όσο έγκαιρη, αποδοτική και επιτυχής να είναι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ΘΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΕΙ ΖΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΜΜΕΝΑ ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ.  Μόνο με την πρόληψη θα πετύχουμε να μην έχουμε "χαζές" φωτιές που προκαλούν εν τέλει δράματα. Στην φωτιά στην Ηλεία πριν από λίγα χρόνια ειπώθηκε αν θυμάμαι καλά ότι μια από τις αρχικές της αιτίες ήταν σπίθες από εξωτερικό φούρνο που μια γριούλα έψηνε ψωμί. Πολλές φορές επιπόλαιοι άνθρωποι, με τη ψυχολογία ότι "σε μένα δεν μπορεί να συμβεί το κακό" ξεκινούν να κάνουν οξυγονοκολλήσεις ενώ η Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας έχει εκδώσει Δελτίο Καιρού επικίνδυνου για πυρκαγιές.

Από την άλλη στις διάρκειες των πυρκαγιών βλέπεις κόσμο να φωνάζει για την ανυπαρξία πυροσβεστικών μέσων και ο ίδιος αυτός κόσμος να μην έχει λάβει καμιά φροντίδα αποψίλωσης των υπαίθριων χώρων στους ιδιωτικούς χώρους, που του ανήκουν.

Ναι, έχουμε ένα κράτος σε βαριά ασθένεια αλλά μήπως πέραν των κρατικών υπάρχουν και προσωπικές ευθύνες τις οποίες μας αρέσει να κρύβουμε πίσω από το δάκτυλό μας;