Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Έτοιμο το Προεδρικό διάταγμα της "ντροπής" για απολύσεις και αποζημιώσεις

Με έμμεσο τρόπο η κυβέρνηση επιδιώκει ακραίες μειώσεις των αποζημιώσεων των απολυώμενων υπαλλήλων.
Στο σχετικό νομοσχέδιο, η κυβέρνηση μειώνει δραματικά τον χρόνο προειδοποίησης απόλυσης, που απαιτείται ώστε ο εργοδότης να καταβάλλει τη μισή αποζημίωση στον απολυόμενο.
Το ακρότατο παράδειγμα είναι ότι για χρόνια εργασίας 28 και πάνω, ο απολυόμενος δικαιούται αποζημίωση ίση με μισθούς 24 μηνών και αν ειδοποιηθεί 4μήνες πριν τότε ο εργοδότης δικαιούται να του καταβάλλει μισθούς 12 μηνών. Ως σήμερα ήταν απαραίτητη ειδοποίηση 24 μηνών πριν την απόλυση.
Πέραν τούτου και ενώ ως τώρα δημοσιοποιούνταν αύξηση του μηνιαίου ποσοστού απολύσεων στο 4%, τελικά η κυβέρνηση πλειοδότησε και δω και το πηγαίνει στα 5%.

Το χάπι φαίνεται να χρυσώνεται με κάποια μέτρα αποτροπής των απολύσεων ή διευκόλυνσης της ασφάλισης των απολυόμενων μέσω αυτασφάλισης, που κατά τη διάρκεια της ανεργίας του εργαζομένου, μεγάλο ποσοστό θα πληρώνει ο εργοδότης. Δείτε το σχετικό Άρθρο του Προεδρικού Διατάγματος:

Μέτρα αποτροπής απολύσεων εργαζομένων μεγάλης ηλικίας

1. Εργαζόμενοι μεγάλης ηλικίας των οποίων η σύμβαση εργασίας
καταγγέλλεται και βρίσκονται σε στάδιο πριν τη συνταξιοδότηση, ανεξάρτητα
αν πρόκειται για ομαδικές ή μεμονωμένες απολύσεις, εφόσον είναι αδύνατη η
τοποθέτησή τους σε θέση εργασίας κατά τη διάρκεια της επιδότησης ανεργίας
από τον ΟΑΕ , έχουν το δικαίωμα της αυτασφάλισης, στην οποία
υποχρεούται ο εργοδότης να συμμετέχει με :

α) Το πενήντα (50) τοις εκατό του κόστους για ασφαλισμένους 57-60 ετών.
β) Το ογδόντα (80) τοις εκατό του κόστους για ασφαλισμένους 60-64 ετών.


2. Με απόφαση του διοικητή του ΟΑΕΔ , μετά από γνώμη της Επιτροπής
διαχείρισης του ΛΑΕΚ, ο ΟΑΕΔ μπορεί να καλύπτει το λοιπό κόστος
αυτασφάλισης των ασφαλισμένων της παρ.1.

3. Με σκοπό τη διατήρηση των θέσεων εργασίας των εργαζομένων ηλικίας
57-64 ετών, ο ΟΑΕΔ με απόφαση του ιοικητή του, μετά από γνώμη της
Επιτροπής διαχείρισης του ΛΑΕΚ, μπορεί να επιδοτεί έως είκοσι (20) τοις
εκατό του κόστους των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.

4. (α) Στις περιπτώσεις του άρθρου 2 του παρόντος, ο αριθμός των
απολυομένων ηλικίας 55 έως 64 ετών, δεν μπορεί να υπερβαίνει το δέκα (10)
τοις εκατό του συνολικού αριθμού των απολυομένων. Τυχόν κλάσμα
στρογγυλοποιείται στον πλησιέστερο ακέραιο.

(β) Στις περιπτώσεις του άρθρου 2 του παρόντος, θα πρέπει να λαμβάνεται
μέριμνα ώστε μεταξύ των απολυομένων να μην παραβιάζεται η αρχή της ίσης
μεταχείρισης λόγω ηλικίας.

5. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια εφαρμογής του παρόντος άρθρου.

Γίνεται μια προσπάθεια με αυτά τα μέτρα να αποφευχθεί ο Αρμαγεδών, που προετοιμάζεται για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης ανάπτυξης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Ξεχνούν ότι δημιουργώντας στρατιές ανέργων και κακοπληρωμένων μισθωτών στα όρια της φτώχιας, χάνουν αμέσως-αμέσως και καταναλωτές και δημιουργούν περαιτέρω ύφεση, που με μορφή χιονοστιβάδας θα καταβαραθρώσει την οικονομία.
Η Ελλάδα δεν είναι ανταγωνιστική από το 2001 και μετά γιατί δεν μπορεί να παράξει προϊόντα ανταγωνιστικά προς εξαγωγές λόγω του "σκληρού" Ευρώ και όχι τόσο λόγω του εργατικού κόστους. Η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα είχε προβλήματα όχι κυρίως ένεκα υψηλών μισθών των εργαζομένων αλλά λόγω της γραφειοκρατίας του δημοσίου και της έλλειψης σταθερού φορολογικού συστήματος και γενικά λόγω προβλημάτων παντού στις σχέσεις επιχειρηματιών και προβληματικού κράτους.
Ξεκινήσαμε από μια καθαρά δημοσιονομική κρίση και ζητιούνται τώρα κραυγαλέες θυσίες στον ήδη βρισκόμενο σε Μεσαιωνικές συνθήκες και προ κρίσης, ιδιωτικό τομέα. Η ανάπτυξη που έχουν κατά νου στηρίζεται στην εξαθλίωση των μαζών, ένα social dumping των εργαζομένων, που θα δημιουργήσει μια τεράστια ροή φθηνών εργατικών χεριών από την τεράστια πηγή των ανέργων.

Ερωτάται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αν θα υπογράψει αυτό το διάταγμα ή θα προτιμήσει αν μη τι άλλο να το στείλει στους συντάκτες του προς επανασχεδιασμό, δικαιότερο για τους εργαζομένους.
Το σύνταγμα δεν του δίνει και πολλά περιθώρια όπως το φτιάξανε για να εξυπηρετήσουν την φιλαυτία ηγετών των προηγούμενων δεκαετιών, αλλά δεν είναι αναγκαστικό να μένεις Πρόεδρος όταν δεν θέλεις να υπογράψεις πράγματα με τα οποία η συνείδησή σου δεν συμφωνεί.

Πάντως διαβλέπω πιθανά επικοινωνιακά παιχνίδια των κυβερνώντων για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου, πχ βάζουμε μέγιστο ποσοστό απολύσεων 5% αρχικά και μετά το ρίχνουμε στο 4% και διασκεδάζουμε τις αντιδράσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου