Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Όταν η "Γειτονιά" έχει ΨΥΧΗ


Αφιερωμένο εξαιρετικά σε παλιό συμφοιτήτη μου blogger, που συνεχίζω να εκτιμώ παρά τα βαριά σχόλια, που είχε γράψει στον πρώτο γύρο.

Η ελλειπής "ομαδούλα της γειτονιάς" Πανιώνιος στρίμωξε άγρια σήμερα στο ΟΑΚΑ τη "μεγάλη" ΑΕΚ, που μόνο όταν ο Πανιώνιος έμεινε με 10 παίκτες και μετά από στημένο κατάφερε να ισοφαρίσει σε 1-1 ενώ στο δεύτερο μέρος το σκορ θα μπορούσε να ανέβει υπέρ των φιλοξενουμένων, που δεν μετουσίωσαν ευκαιρίες σε γκολ, ελλείψει κλασσικών φορ.

Καλή τύχη στη "μεγάλη" ΑΕΚ στα play-off, αν και φαίνεται δύσκολη η καλοτυχία της (από την άλλη αν έβλεπε κάποιος τον Ολυμπιακό με την Ξάνθη, μπορεί και να είχε άλλη γνώμη).

Συγχαρητήρια στον προπονητή της "γειτονιάς" που έφτιαξε μια ομάδα με ΨΥΧΗ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.

ΑΕΚ (Ντούσαν Μπάγεβιτς): Αραμπατζής, Καράμπελας, Γιάχιτς, Μανωλάς, Μαϊστόροβιτς, Καφές, Γκέντσογλου (70΄ Γκερέιρο), Λεονάρντο (63΄ Νέμεθ), Σκόκο, Τζιμπούρ, Μπλάνκο (78΄ Χέρσι)

Πανιώνιος (Γιώργος Παράσχος): Μπέλιτς, Μανιάτης, Γιόνσον, Λάτκα (87΄ Γουέλινγκτον), Ομο, Ριέρα, Κουμορτζί, Κούκετς (77΄ Νικολάου), Γουνδουλάκης (71΄ Σκούφαλης), Σιόβας, Τσότσαλιτς

Διαιτητής: Κύρκος (Ηπείρου)
Κίτρινες: Γιάχιτς, Μανωλάς - Λάτκα, Ριέρα, Γουνδουλάκης, Μανιάτης
Κόκκινη: Ριέρα (87', 2η κίτρινη)

Δηλώσεις Γιώργου Παράσχου: "Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στους παίκτες μου. Από το πρώτο λεπτό ήμασταν καλύτεροι. Καταφέραμε και προηγηθήκαμε. Το πρόβλημα που είχαμε από την αρχή είναι στην τελική προσπάθεια. Βγαίνουμε οργανωμένα μπροστά, αλλά δεν είχαμε την τελική φάση. Θα μπορούσε το σκορ να είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις αν κάναμε γκολ τις ευκαιρίες. Δεν το καταφέραμε και δεχθήκαμε ένα γκολ στο 93'. Κρατάμε την εμφάνιση που κάναμε σήμερα, απέναντι σε μία πάρα πολύ καλή ομάδα που με λίγες προσθήκες μπορεί να κάνει πάρα πολλά πράγματα".

ΥΓ: Μπορεί να υπήρχε πέναλτι που δεν έδωσε ο Κύρκος αλλά μετά από τόσα χειρουργεία δικαιούμαστε και ένα παυσίπονο. Εξάλλου ουκ ολίγα ατοπήματα εις βάρος μας διέπραξε ο Κύρκος (πχ δεύτερη κίτρινη σε Γιάχιτς για θέατρο κλπ).

6 σχόλια :

  1. Όπως έγραψα και στου φίλου amanam το blog, o Κύρκος τους χάρισε 5-6 κίτρινες και 2 αποβολές - το χέρι-πέναλτι του Μαϊστόροβιτς και τη βουτιά του Γιάχιτς. Δε νομίζω ότι δικαιούνται να φωνάζουν -ποιός, η αεκ!- για τη διαιτησία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι εκτός από ομαδούλα της γειτονιάς γίναμε τώρα και το πάλαι ποτέ ωδείο...
    Μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι υποβιβάζοντας την αξία του αντιπάλου, εκμηδενίζουν και τη δική τους παράλληλα.
    Αλλά δυστυχώς άμα γράφεις στο φως του φεγγαριού και στη σκιά του Ήλιου, δεν καλοβλέπεις...πως να το κάνουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βέβαια στο συγκεκριμένο ωδείο έπαιζαν μπάλα 24 χρόνια νωρίτερα από τα ραντεβού κάποιων στο πατάρι της Βερανζέρου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. To ότι ασχολούνται μαζί μας κάτι δείχνει. Αν η ομάδα στοιχειωδώς ανταποκρινόταν στις προσδοκίες μας φέτος θα ασχολιόντουσαν πολύ περισσότερο. Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα συμβεί φέτος.
    Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο πρόεδρος (όχι ο Κιντής) θα αφήσει έτσι το θέμα των οφειλών της ΑΕΚ. Αναρωτιέμαι επίσης αν η έκτη θέση στο πρωτάθλημα οδηγεί στην Ευρώπη μιας και η ΑΕΚ θα είναι λίγο δύσκολο να παίξει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κατά ανεπίσημη δήλωσή του στη συνάντηση με τους bloggers, ο κος Κιντής δεν θέλει ν' αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη τη σχετική με την αποπληωμή των οφειλών της ΑΕΚ στον Πανιώνιο και ζήτησε από τον κο Τσακίρη να παραμείνει υπεύθυνος σχετικά με αυτή τη διευθέτηση. Πιθανόν να έχει δίκιο διότι σχετίζεται με φιλία με το νυν Πρόεδρο της ΑΕΚ αλλά και με παλαιότερα στελέχη της και κατά συνέπεια οι όποιες ενέργειες και επαφές του μπορεί να τύχουν παρεξήγησης και από τις δυο πλευρές.

    Αν και πρώτος μίλησα, αν θυμάμαι καλά, περί διαχρονικού Άρπαγα (ίσως είμαι και ο νονός για τη χρήση αυτού του όρου), πιστεύω ότι τελικά δεν αξίζει τον κόπο η αντιδικία αυτή. Όχι γιατί δεν έχει λόγους και ιστορικές βάσεις αλλά γιατί καταλήγει σε μια εκατέρωθεν φθορά με ελάχιστα οφέλη. Το μόνο που αξίζει είναι να κοιτάμε μπροστά, να κοιτάμε τον εαυτό μας και την καλύτερη οργάνωσή μας. Προκλητικοί συνήθως γίνονται οι ευρισκόμενοι σε αδυναμία, επειδή ακριβώς αναζητούν να την κρύψουν με αυτό τον τρόπο. Πάντα φερ' ειπείν μου άρεσε ο τρόπος που δεν αντιδρούσε ο μεγάλος τεννίστας ο Μποργκ στα όποια διαιτητικά λάθη και στις προκλήσεις των αντιπάλων και διατηρώντας τη ψυχραιμία του, συνήθως έβγαινε νικητής.Βέβαια εδώ είναι Ελλάδα, που αν δεν αντιδράσεις σε τρώνε ζωντανό. Αλλά ίσως η μεγαλύτερη συγκέντρωση της προσοχής μας σε ότι εμείς πρέπει να κάνουμε και όχι στο τι κάνουν οι άλλοι να αποβεί πιο ωφέλιμο στο μέλλον. Μάλλον έτσι ερμηνεύω και τα λεχθέντα Κιντή περί γκρίνιας, περί συνεχών παραπόνων για τη διαιτησία που δεν ωφελούν και παρόμοιες δηλώσεις του. Μπορεί να έχει και δίκιο τελικά αν η ενέργεια και η ορμή της αντίδρασης, διοχετευτεί σε ορμή δημιουργίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή