H Απεργία

Πιστεύω ότι η αυριανή απεργία δεν υποδηλώνει την άρνηση των Ελλήνων εργαζομένων να ληφθούν μέτρα, με τα οποία να ανακάμψει αρχικά το δημόσιο από τα ελλείμματά του και στη συνέχεια η οικονομία. Αυτό θα ήθελαν πολλοί, κυρίως καλοθελητές στο εξωτερικό, να είναι το μήνυμα που θα επικρατήσει για να τους δοθούν ευκαιρίες μεγαλύτερες κατασυκοφάντησης του συνόλου των Ελλήνων, όπως γίνεται το τελευταίο καιρό (και όχι του Ελληνικού πολιτικού συστήματος, που δεν θα είχαν άδικο να ψέγουν).

Πάρα πολλοί εργαζόμενοι είναι διατεθειμένοι για θυσίες εφόσον αυτές είναι για το καλό της χώρας τους και για το καλύτερο μέλλον των παιδιών τους.

Το διακύβευμα της αυριανής απεργίας αφορά το γεγονός ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν δημιουργήθηκε από το ύψος των μισθών και των συντάξεων των εργαζομένων, που αποτελούν και το 80 με 85% της φορολογητέας βάσης. Για να είμαστε ρεαλιστές, το ασφαλιστικό ήταν και είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Και οι πρόωρες συντάξεις και οι εθελούσιες έξοδοι αποτέλεσαν συντελεστές της κρίσης του δημοσιονομικού ελλείμματος. Πιθανότατα πρόβλημα είναι και ο μεγάλος αριθμός δημοσίων υπαλλήλων ίσως και η διάρθρωση της στελέχωσης του δημοσίου από υπαλλήλους, που κάθε άλλο παρά αποδοτική και παραγωγική είναι.

Αλλά αυτοί καθ' εαυτοί οι μισθοί και οι συντάξεις στο γενικό τους πλαίσιο αποτελούν απαράδεκτο στόχο των μέτρων, που υπαγορεύουν όσοι παραπληροφορούν τους λαούς τους και την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, περί τεμπέληδων και καλοπληρωμένων Ελλήνων, έχοντας κατά νου άλλες επιδιώξεις και άλλους στόχους.
Είναι οι μισθοί και οι συντάξεις ενός κόσμου που έχει λιγότερη από τα 3/4 της αγοραστικής δύναμης της Ιρλανδίας, που της υπαγόρευσαν παρόμοια μέτρα με μόνο αποτέλεσμα ως τώρα, την αύξηση της ανεργίας και της μετανάστευσης.
Είναι οι μισθοί και οι συντάξεις όσων δεν φοροδιαφεύγουν και όλα αυτά τα χρόνια κράτησαν αυτό το πλοίο για να μη βουλιάξει ενώ άλλοι έτρωγαν με χρυσά κουτάλια και έφτιαχναν off-shore εταιρίες.
Όταν μάλιστα οι περισσότερες κατηγορίες εργαζομένων δέχτηκαν το πάγωμα και κάποιοι δέχτηκαν και μειώσεις λογικής μορφής, έρχονται αυτοί που "βουλιάζουν" την Ευρώπη με τις μονεταριστικές τους στραγγαλιστικές πολιτικές ετών, να ζητούν ολοένα και άλλα μέτρα κτυπήματος του μέσου Έλληνα πολίτη, πχ να καταργηθούν μέρη της μισθοδοσίας του κόσμου (14ος μισθός), να καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις για να δημιουργηθούν εύκαμπτες μορφές εργασίας και ευκολίες απολύσεων και μάλιστα σε ένα περιβάλλον συνεχούς επιβολής και νέων έμμεσων φόρων, της πιο άδικης μορφής χαρατσιού, που κτυπάει και τους φτωχούς στο ίδιο βαθμό λες και είναι πλούσιοι.

Η απεργία αναγκαστικά είναι ετερόκλιτη γιατί συγχρωτίζει δημόσιους και ιδιωτικούς μαζί και κακά τα ψέματα, οι δημόσιοι χάνουν σε αυτή τη φάση πιο πολύ προνόμια ενώ ο ιδιωτικός τομέας, που έτσι και αλλιώς ήταν στην πλειονότητα του υπό μεσαιωνικές συνθήκες, γίνεται πλέον κόλαση.

Παρ' όλα αυτά η απεργία αποτελεί τη μόνη διέξοδο αντίδρασης, έστω και αν ο διπλανός σου χάνει ίσως μόνο κάποια κέρδη και συ αυξάνεις σημαντικά τις ζημιές σου.
Το ξέρω ότι δεν είναι ούτε στο δημόσιο παντού το παραπάνω σωστό και πιθανόν αδικεί κάποιους.

Η προσπάθεια όλων μας θα πρέπει να είναι να μη φέρουμε τη χώρα πιο μέσα στη γωνία, που την έχουν κλείσει η ιθαγενής παταγώδης πολιτική ανικανότης ετών, η ευρωπαϊκή έλλειψη στοιχειώδους κοινοτικής αλληλεγγύης και η θηριώδης κερδοσκοπική δραστηριότητα. Το κράτος είμαστε εμείς και μέσα σε αυτή την κρίση γίνεται φανερό ότι δεν υπάρχει εύκολη προσωπική ευδοκίμηση όταν το κράτος απαξιώνεται.
Η απεργία λοιπόν δεν γίνεται για να κρατήσουμε την παγιωμένη χρόνια κατάσταση, που οδήγησε στην κρίση και που συνηθέστατα ως σήμερα αποτελούσε τον στόχο των απεργιών κατά τους συνδικαλιστές (να κρατήσουμε τα "κεκτημένα").
Ο στόχος είναι να δείξουμε ότι το γαϊδούρι δεν αντέχει να σηκώνει τα βάρη για να βόσκουν τ' άλογα πιο παχύ τριφύλλι στα λιβάδια.
Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι οι εργαζόμενοι. Και πρέπει να το φωνάξουμε αυτό δυνατά όχι για να το ακούσουν οι ντόπιοι ιθύνοντες (είναι άραγε ιθύνοντες;) αλλά η εις την Εσπερίαν ιθύνοντες, που όσο αφορά το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, μάλλον βλέπουν τα δέντρα και όχι το δάσος.