Προτεταμένο

Μην παρεξηγείτε το νόημα στο εξώφυλλο του περιοδικού των απογόνων του Αδόλφου (ναι αυτών που θέλουν να πάρουμε τα επιπρόσθετα μέτρα για ν' αγοράσουμε τα γνωστά υποβρύχια που γέρνουν). Δεν υπάρχει θέμα εθνικής προσβολής. Απλά δείχνουν την αντίδραση των Ελλήνων στις προσβολές που δέχονται προσφάτως.

Μόνο που η απόγονοι αυτών που έφτιαξαν μεγαλουργήματα σαν την Αφροδίτη της Μήλου (χωρίς χέρια ...και προτεταμένους δείκτες... μια που τα κατέστρεψαν στο διάβα του χρόνου διάφοροι βάρβαροι) πρέπει κάποια στιγμή να θυμηθούν, έστω όχι το αρχαίο κλέος των πολύ μακρινών εκείνων προγόνων τους, αλλά αν μη τι άλλο τη διάθεση για δημιουργία των παππούδων και για τους πιο μεγάλους των πατεράδων τους. Εκείνοι οι όχι τόσο απόμακροι στο χρόνο άνθρωποι της βιοπάλης και της προσπάθειας για το καλύτερο αύριο, μέσα σε αντίξοες συνθήκες και με μικρή μόρφωση αλλά με μεγάλη διάθεση να φτιάξουν κάτι για το μέλλον των παιδιών τους, ας γίνουν παράδειγμα.

Σίγουρα μπροστά μας οι περισσότεροι αντιμετωπίζουμε την αδικία του να πληρώσουμε ακριβά μια κρίση που δεν θεωρούμε ότι προκαλέσαμε οι ίδιοι προσωπικά αλλά οι ηγέτες μας και ένα ποσοστό από μας, που για χρόνια ευδοκίμησε ασύστολα και προκλητικά. Οι ευθύνη μας είναι ότι εμείς εκλέγαμε και ανεχόμασταν τους ηγέτες και εμείς συμβιώνοντας παράλληλα με όσους ενέμοντο τη δανεισμένη χλιδή, γίναμε συνένοχοί τους.

Σίγουρα η κρίση που ζούμε σήμερα δεν είναι μόνο κρίση της Ελλάδας αλλά ενός Ευρωπαϊκού συστήματος, που έχασε τον άνθρωπο και κυνήγησε τους αριθμούς και που προσπάθησε να ενώσει οντότητες εθνικές και κρατικές, που δεν είχαν και δεν έχουν την απαιτούμενη διάθεση για αλληλεγγύη και συναίνεση και που φαντάζει εύκολο θύμα όσων το επιβουλεύονταν και το επιβουλεύονται.
Η Ελλάδα είναι το τραγικό ακρότατο αυτού του Ευρωπαϊκού φαινομένου, που μέσα σε αυτό το Ευρωπαϊκό σύμπλεγμα έχασε τον χαρακτήρα της, εκμαυλίστηκε η συνείδησή της και οδηγήθηκε στην εκτροπή του χαρτοπαίκτη, που δανείζεται για να παίζει, θεωρώντας ότι κάποια στιγμή θα γίνει κάποιο θαύμα και θα κερδίσει τόσα πολλά που θα καλύψει τα χρέη του. Και τη χαρτοπαιξία τη θεωρεί επάγγελμα και όχι ελάττωμα. Ίσως μάλιστα φθάσαμε και σε χειρότερο σημείο από την παρομοίωση που έκανα γιατί πια δεν ελπίζαμε σε κάποιο μεταφυσικό θαύμα που θα σώσει την κατάσταση αλλά στο να φάμε τις ίδιες τις σάρκες μας για να βγάλουμε τα δανεισμένα ... και για ν' ακριβολογούμε τις σάρκες όσων από μας ...δανείστηκαν τα λιγότερα... κυρίως.

Το έχω ξαναπεί και το επαναλαμβάνω. Ίσως αμετροεπείς μονεταριστές κομισσάριοι πιστεύουν ότι το άνεργο δυναμικό που θα "δημιουργηθεί" στην Ελλάδα μετά την εφαρμογή των προτεινομένων μέτρων, παράλληλα με τις "εύκαμπτες" εργασιακές σχέσεις, που θα ισχύουν πια, χωρίς βαριά ασφαλιστικά και χωρίς συμβάσεις εργασίας, θα φέρουν στη χώρα μας επενδυτές πρόθυμους να επενδύσουν πλέον σε ένα τέτοιο "ελκυστικό" περιβάλλον... Το ερώτημα είναι γιατί να το πιστεύουν τη στιγμή, που στην Ασία τέτοια περιβάλλοντα είναι ιδιαιτέρως πιο ελκυστικά. Μπορεί να θεωρούν ότι εδώ μπορεί να βρεθεί εργατικό δυναμικό υψηλών προσόντων, με πολλά τυπικά προσόντα και θα προσελκύσει άλλου είδους επενδύσεις λόγω μιας τέτοιας ανταγωνιστικότητας, που θα δημιουργηθεί...Αλλά δεν θα φοβούνται οι επενδυτές αυτοί να έρθουν στη χώρα των Ελλήνων απατεώνων (κατά το Focus), που θα τους φάνε τα λεφτά τους; Όταν ένας λαός λοιδορείται κατ' εξακολούθηση και μ' αυτή την ένταση, μπορεί στη συνέχεια να συνεργαστεί και πόσο καλά με όσους τον λοιδορούν;
Εκτός και αν τον φθάσουν στην πλήρη εξαθλίωση.
Να σημειώσουμε εδώ ότι το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας δεν ήταν / είναι βέβαια στα ακριβά της μεροκάματα (ο Έλληνας έχει αγοραστική δύναμη 95 και ο Ιρλανδός 135) αλλά στον κρατικό γραφειοκρατικό κυκεώνα, στη πλήρη φορολογική αστάθεια και στην ασφαλιστική λερναία ύδρα. Η Ελλάδα παρ' ότι δεν αντιμετώπισε περιόδους ακυβερνησίας δεν κατάφερε να λύσει στα 36 χρόνια μεταπολίτευσης κανένα από τα μείζονα προβλήματα της κρατικής της μηχανής. Και αυτό αποδεικνύει περίτρανα την πολύ χαμηλού επιπέδου ικανότητα των Ελλήνων πολιτικών.

Και έρχονται τώρα οι Γότθοι να σηκώσουν το δείκτη της Αφροδίτης της Μήλου . Ο δείκτης ίσως κάλλιστα αξίζει να σηκωθεί προς το πολιτικό μας σύστημα, που μας έφτασε σ' αυτό το σημείο. Οι υπόλοιποι μένει ν' αποδείξουμε πρώτα απ' όλους στους εαυτούς μας ότι δεν αξίζουμε τέτοιας αχρείας συμπεριφοράς και μάλιστα απ' όσους ιστορικά οφείλουν να είναι πιο ευπρεπείς για τα όσα έκαναν σε βάρος της ανθρωπότητας στο παρελθόν και που μάλλον ούτε τα χρήματα ούτε τα πλούτη τους θα ξεπλύνουν ποτέ. Και για ν' αποδείξουμε στους εαυτούς μας πράγματα πρέπει ν' απαρνηθούμε τους κακούς εαυτούς μας και όσους και ότι έβγαλαν στην επιφάνεια αυτούς τους κακούς εαυτούς μας τα τελευταία 35 χρόνια.