Χρέη και ελλείμματα

Με μια πρώτη ανάγνωση, η είδηση φαινόταν παρήγορη. Στο 200% του ΑΕΠ το χρέος της Ιαπωνίας. Η άλλοτε τίγρη της Άπω Ανατολής, οι "Γερμανοί" της Ασίας μοιάζουν να έχουν κάποια προβλήματα παρόμοια με την Ελλάδα, τον αποδιοπομπαίο τράγο της ΕΕ.
Δυστυχώς μόνον η πρώτη ματιά βρίσκει πολλές ομοιότητες. Οι διαφορές είναι τεράστιες.

Η Ιαπωνία είναι μια χώρα με τεράστιο παραγωγικό ιστό και μάλιστα σε προϊόντα βιομηχανικά και υψηλής τεχνολογίας. Οι εξαγωγές της δείχνουν ν' ανακάμπτουν. Και το κυριότερο, η Ιαπωνία έχει πρόβλημα χρέους και όχι τον εκρηκτικό δικό μας συνδυασμό χρέους και δημοσιονομικού ελλείμματος. Αυτό το δικό μας μείγμα κάνει τα πράγματα πολύ δύσκολα.
Η Ιαπωνία εκδίδει τριακονταετή ομόλογα λόγω καλής πιστοληπτικής αξιολόγησής της ενώ εμείς δεκαετή ομόλογα . Άρα πρέπει ν' αποπληρώνουμε πολύ πιο σύντομα.

Η Ιαπωνική κυβέρνηση εξελέγη το Σεπτέμβριο, που μας πέρασε και όπως και η δική μας νέα κυβέρνηση, έδωσε μεγάλες προεκλογικές υποσχέσεις για ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας και έξοδο από την ύφεση. Τώρα είναι αναγκασμένη να υπαναχωρήσει και να περικόψει ιδιαίτερα τις δημόσιες επενδύσεις και να επιβάλει επιπρόσθετους φόρους.

Κοιτώντας το παράδειγμα της Ιαπωνίας, θεωρώ ότι η θέση μας είναι ιδιαίτερα χειρότερη και πιθανότατα τα μέτρα που παίρνει τώρα ο Ιάπωνας πρωθυπουργός με έμμεσους φόρους και μεγάλες μειώσεις των δαπανών για δημόσια έργα, θ' αναγκαστούμε στο άμεσο μέλλον να τα πάρουμε και μεις. Και τότε ο σημερινός μας προϋπολογισμός ίσως πάλι καταστρατηγηθεί. Και τότε ίσως αντιμετωπίσουμε και πάλι και χειρότερο πρόβλημα αξιοπιστίας μας. Ας ελπίσουμε ότι δεν θ' αποδειχθώ Κασσάνδρα και όλα θα πάνε κατ' ευχήν. Σήμερα όλο αισιόδοξες δηλώσεις ακούγαμε εξ άλλου απ' όλους τους κυβερνητικούς υπεύθυνους της οικονομίας. Ας μην σκεφτούμε ότι οφείλονται μόνο στο πνεύμα των ημερών.