ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ

Σε σημερινό του άρθρο στο ΒΗΜΑ ο κ. Νικολόπουλος μεταξύ άλλων αναφέρεται στις σκέψεις της κυβέρνησης να μουσειοποιήσει το κτίριο του ΕΜΠ στην Πατησίων, για να αποφύγει τη χρήση του από τους λεγόμενους κουκουλοφόρους. Συναρτά τη σκέψη του στο άρθρο με τις απόψεις που υπάρχουν να καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο και καταλήγει θεωρώντας ήττα της κοινωνίας την απόσυρση από το κτίριο του ΕΜΠ.

Το συγκεκριμένο ενδιαφέρον άρθρο που είχε ευρύτερη θεματολογία, μου δίνει το έναυσμα να παραθέσω κάποιες σκέψεις μου για το θέμα του ασύλου.

Το πανεπιστημιακό άσυλο δεν φταίει σε τίποτα, αυτό καθ' εαυτό για τη μακρόχρονη χρήση των πανεπιστημιακών κτιρίων σε επεισόδια και βιαιοπραγίες, καταλήψεις και έκτροπα.
Η κατάληψη των πανεπιστημιακών κτιρίων για μη πανεπιστημιακούς λόγους και χωρίς την έγκριση των οργάνων της πανεπιστημιακής κοινότητας, που χρησιμοποιεί τα κτίρια, αποτελεί η ίδια παράβαση του πανεπιστημιακού ασύλου και δεν χωράει καμμιά δικαιολογία ότι μεταξύ των συμμετεχόντων σε τέτοιες ενέργειες μπορεί να υπάρχουν και φοιτητές, από τη στιγμή που τα επίσημα όργανα των φοιτητών δεν μετέχουν στις συγκεκριμένες ενέργειες. Κατά συνέπεια θα έπρεπε σε όλες αυτές τις περιπτώσεις να υπάρχει άμεση αντίδραση της πανεπιστημιακής κοινότητας προς άρση της παραβίασης του ασύλου της. Ποτέ δυστυχώς δεν γίνεται κάτι τέτοιο, λόγω φόβου του κακώς εννοούμενου πολιτικού κόστους και άλλων κομματικών συμφερόντων, πχ είναι γνωστή η φθορά των εκάστοτε κυβερνώντων από τέτοια επεισόδια, που δίνουν εύκολο βήμα στους αντιπολιτευόμενους να τους κατηγορήσουν για ανικανότητα προστασίας της περιουσίας και της ακεραιότητας των πολιτών.

Όσοι λοιπόν φωνασκούν για την κατάργηση του ασύλου, είτε έχουν άλλα πονηρά σχέδια και ανελεύθερα στο μυαλό τους, είτε απλά βάλλουν κατά λάθος στόχου.

Και η πανεπιστημιακή κοινότητα εφόσον θέλει να είναι αδέσμευτη και ανεξάρτητη, θα πρέπει να φροντίσει από μόνη της για τη φύλαξη των χώρων της και για τη χρήση τους για τους σκοπούς της επιστήμης και της έρευνας και της πραγματικής διάδοσης και ανταλλαγής ιδεών. Δεν θα έβλαπτε κάποιο κονδύλι εν τέλει και η πανεπιστημιακή κοινότητα και το κράτος να φροντίσουν να πάει στην από την ίδια την κοινότητα οργάνωση της προστασίας των πανεπιστημιακών χώρων.

Και για να πω και το ρηθέν παρά Λαζόπουλου, κάπως παραλλαγμένα, είναι αστείο να μην πιάνουμε τους όποιους ταραξίες πριν ή μετά την κατάληψη του πανεπιστημιακού χώρου και να τα ρίχνουμε όλα στο "άσυλο".