Τα πράγματα είναι δύσκολα, όπως λέει και ο Παπαδόπουλος στη διαφήμιση ή μάλλον καλύτερα στο κοινωνικό μήνυμα, που προβάλει η τηλεόραση. Ξεκινήσαμε με κάτι σαν γρίπη και σιγά σιγά βλέπουμε να κτυπάει όχι μόνον τους γηραιότερους και όχι μόνον ανθρώπους με υποκείμενα νοσήματα έστω και αν αυτοί είναι βέβαια η πλειονότητα των κρουσμάτων και θυμάτων.
Και βέβαια δεν είναι γρίπη η ίωση για την οποία δεν έχουμε εμβόλιο, φάρμακο, αντισώματα και ανοσία και δεν έχουμε σαφή στοιχεία για τη μεταδοτικότητα και θνησιμότητα.
Η επιστήμη προσπαθεί ως τώρα υποστηρικτικά και όχι θεραπευτικά, με τα συστήματα υγείας στα περισσότερα μέρη να έχουν ξεπεράσει τα όρια τους και σε κάποιες περιπτώσει σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχουν βέβαια οι χώρες, που συνεχίζουν να παίρνουν χαλαρά μέτρα μέσα από τη θεώρηση του να πλήξουν λιγότερο την οικονομία τους. Η οικονομία. Άλλο ένα θύμα. Πολλοί συνάνθρωποί μας χωρίς δουλειές και το κράτος καλείται να τους στηρίξει. Στην περίπτωση της Ελλάδας, αυτό είναι το κράτος που μόλις είχε βγει από την δεκαετή δημοσιονομική κρίση με χρέη και δεσμεύσεις μέχρι το λαιμό.
Και η αλληλεγγύη δοκιμάζεται και αυτή των ατόμων, ημών δηλαδή των ιδίων αλλά και εκείνη των κρατών. πχ βλέπε ΕΕ, που αδυνατεί να πάρει για μια ακόμα φορά μια ουσιαστική απόφαση αλληλεγγύης για τα μέλη της.
Αγαπητοί φίλοι, που διαδικτυακά έχουμε συνδεθεί για χρόνια τώρα και που ίσως ποτέ δεν περιμέναμε να βρεθούμε σε τέτοια κατάσταση αλά Contagion, το φιλμ, που πρόσφατα έδειξε και η τηλεόραση. Εύχομαι σε όλους σας, Συμπανιώνιους και μη, να είστε καλά στην υγεία σας, εσείς και οι δικοί σας και να βγούμε όλοι μας γεροί από την υγειονομική κρίση και να ξανασχοληθούμε με όλα αυτά, που ήταν το αλατοπίπερο της ζωής μας ως πριν την πανδημία.
ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ.
ΥΓ: Το διάβασα, δεν είναι δικό μου αλλά μου έκανε εντύπωση σε αναφορά στη σχετικότητα του χρόνου. Πως οι 18 μήνες φαντάζουν σαν 18 χρόνια. Αναφέρεται στο χρόνο που χρειάζεται για την ανάπτυξη του εμβολίου για τον κορωναϊό.
ΥΓ2: Και κάτι Πανιώνιο για να θυμόμαστε. Σαν σήμερα πέθανε το 1979 ο Νίκος Πεντζαρόπουλος, ένας άνθρωπος που η Πανιώνια Μνήμη θα πρέπει πάντα να έχει στην αγκάλη της.
Και βέβαια δεν είναι γρίπη η ίωση για την οποία δεν έχουμε εμβόλιο, φάρμακο, αντισώματα και ανοσία και δεν έχουμε σαφή στοιχεία για τη μεταδοτικότητα και θνησιμότητα.
Η επιστήμη προσπαθεί ως τώρα υποστηρικτικά και όχι θεραπευτικά, με τα συστήματα υγείας στα περισσότερα μέρη να έχουν ξεπεράσει τα όρια τους και σε κάποιες περιπτώσει σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχουν βέβαια οι χώρες, που συνεχίζουν να παίρνουν χαλαρά μέτρα μέσα από τη θεώρηση του να πλήξουν λιγότερο την οικονομία τους. Η οικονομία. Άλλο ένα θύμα. Πολλοί συνάνθρωποί μας χωρίς δουλειές και το κράτος καλείται να τους στηρίξει. Στην περίπτωση της Ελλάδας, αυτό είναι το κράτος που μόλις είχε βγει από την δεκαετή δημοσιονομική κρίση με χρέη και δεσμεύσεις μέχρι το λαιμό.
Και η αλληλεγγύη δοκιμάζεται και αυτή των ατόμων, ημών δηλαδή των ιδίων αλλά και εκείνη των κρατών. πχ βλέπε ΕΕ, που αδυνατεί να πάρει για μια ακόμα φορά μια ουσιαστική απόφαση αλληλεγγύης για τα μέλη της.
Αγαπητοί φίλοι, που διαδικτυακά έχουμε συνδεθεί για χρόνια τώρα και που ίσως ποτέ δεν περιμέναμε να βρεθούμε σε τέτοια κατάσταση αλά Contagion, το φιλμ, που πρόσφατα έδειξε και η τηλεόραση. Εύχομαι σε όλους σας, Συμπανιώνιους και μη, να είστε καλά στην υγεία σας, εσείς και οι δικοί σας και να βγούμε όλοι μας γεροί από την υγειονομική κρίση και να ξανασχοληθούμε με όλα αυτά, που ήταν το αλατοπίπερο της ζωής μας ως πριν την πανδημία.
ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ.
ΥΓ: Το διάβασα, δεν είναι δικό μου αλλά μου έκανε εντύπωση σε αναφορά στη σχετικότητα του χρόνου. Πως οι 18 μήνες φαντάζουν σαν 18 χρόνια. Αναφέρεται στο χρόνο που χρειάζεται για την ανάπτυξη του εμβολίου για τον κορωναϊό.
ΥΓ2: Και κάτι Πανιώνιο για να θυμόμαστε. Σαν σήμερα πέθανε το 1979 ο Νίκος Πεντζαρόπουλος, ένας άνθρωπος που η Πανιώνια Μνήμη θα πρέπει πάντα να έχει στην αγκάλη της.
Με αφορμή την ανάρτησή σου διάβασα την ιστορία του παίκτη. Δεν την ήξερα. Το γεγονός ότι ο Πανιώνιος δεν τον έδωσε στην Ίντερ ή η Ϊντερ δεν είχε δικαίωμα να τον πάρει ως ξένο (πιο πιθανό σενάριο κατά την άποψή μου). Όταν γύρισε από την Ιταλία δεν ήταν ο ίδιος. Πέθανε και νωρίς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλύτερες οι εποχές αυτές για τους φιλάθλους και πολύ χειρότερες για τους παίκτες. Κάποιοι με σπουδαίο ταλέντο δεν έβγαλαν τα χρήματα που θα μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν τουλάχιστον για το υπόλοιπο της ζωής τους και αυτό συνέβαινε και πολλά χρόνια μετά. Το γεγονός ότι μια τοπ ιταλική ομάδα τον είχε μαζί της για να πιάσει θέση ξένου μιλάμε για τερματοφύλακα επιπέδου από τους καλύτερους του κόσμου.
Έχω ακούσει από παλαιούς φιλάθλους ποδοσφαιρικές ιστορίες για τους τότε σπουδαίους παίκτες της εποχής που στα αυτιά μου ακούγονταν σαν μυθολογίες αλλά για τον Πεντζαρόπουλο πρέπει να είχαν μεγάλη δόση αλήθειας.
Ο ήρωας του Τάμπερε. Θυμάμαι ότι είχε το Προποτζίδικο απέναντι από το Σπόρτιγκ στην Παλαιολόγου και όποτε κατέβαιναν οι γονείς μου στην Πλατεία εγώ πήγαινα προς τα εκεί και χάζευα τις φωτογραφίες που είχε βάλει μπροστά στο μαγαζί. Εκείνη του Πελέ με το Ζίλ Ριμέ του 1970 και άλλες.
ΔιαγραφήIWN
Χρόνια πολλά σε όλους και ευχές για υγεία και ευτυχία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω προβληματισθεί πάρα πολύ από τις καταστάσεις που ζούμε και θεωρώ ότι έχουμε φτάσει εδώ που είμαστε λόγω της πνευματικής μας φτώχειας και της απάθειάς μας επί σειρά ετών. Η υποβάθμιση της παιδείας και η επένδυση στα ΜΜΕ τώρα ήρθε η ώρα να «αποδώσει».
Σειρά ετών βιώνουμε τεχνητές κρίσεις και κανένας δεν τολμάει να αντισταθεί, να μιλήσει και να αντιδράσει στο μονόλογο της τρομοκρατίας που εκφράζεται από την ηγεσία (πολιτική, θρησκευτική, οικονομική...) μέσα από τα κανάλια και τους όμορφους και "έμπιστους" παρουσιαστές.
Τεχνητές κρίσεις:
1. οικονομική κρίση..
2. πολιτική κρίση
3. προσφυγικό...
4. ΑΟΖ
5. τουρκικές προκλήσεις
6. πανδημία κορωνοϊού (αρχίζει να φαίνεται ότι παρόλο που είναι ανεξέλεγκτη τώρα, μάλλον και αυτή θα αποδειχθεί ότι ξεκίνησε σαν τεχνητή κρίση ή ανεπάρκεια του συστήματος)
Τι μας έρχεται άμεσα:
7. Ετοιμαστείτε να αλλάξουν ρόλο τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι. Σε πολύ λίγο θα λένε όλοι «βγείτε έξω», δεν αντέχει η οικονομία. Μόνο οι ευπαθείς ομάδες μέσα… Θα κρύβουν και τα κρούσματα ώστε να μην «τρομοκρατούν» τον πληθυσμό. Στηρίζετε τον τουρισμό, μην φοβάστε η κρίση πέρασε...
8. Η νέα οικονομική κρίση που έχει σχεδιαστεί με αφορμή την πανδημία.
Συναισθηματισμοί, φθηνό μελόδραμα και τρομοκρατία συνοδεύουν τις τεχνητές κρίσεις, αναβαθμίζουν τον ρόλο των ΜΜΕ, των δημοσιογράφων της αμάθειας που το παίζουν και συμβουλάτορες, και δημιουργούν νέους μαϊντανούς που εισάγονται στα σπίτια μας ως «ειδικοί». Φυσικά η πολιτική ηγεσία (ανεξάρτητα ποιος κυβερνά) άγεται και φέρεται στο πλαίσιο της αμάθειας, του πολιτικού κόστους και των εντολών που δέχεται…
Το μελόδραμα θα κορυφωθεί τώρα το Πάσχα με το «δράμα» του «πιστού» που δεν θα πάει εκκλησία (ο ίδιος πιστός που πάει εκκλησία 2 φορές το χρόνο – το Πάσχα πηγαίνει 10 λεπτά πριν την Ανάσταση και φεύγει 5 λεπτά μετά…). Ο πολίτης δεν θα τηρήσει και τις παραδώσεις – θα φάει αρνί φούρνου, ένα κομματάκι θα φάει και μόνος του…. Δώσε και λίγο τζόγο στον λαό, δώσε και μερικές χαρτορίχτρες να σου πουν τί θα γίνει, και μετά όλοι στα κρεβάτια των ψυχολόγων.
Υπάρχει και άλλο μελόδραμα, αυτό των συγγενών των θυμάτων του κορονωιού που θα παίξει αν και όταν χρειαστεί από τα κανάλια. Προς το παρόν δεν χρειάζεται, μας ελέγχουν απόλυτα… Όλος ο κόσμος εθελοντικά έχει απωλέσει όλες τις ατομικές του ελευθερίες, χωρίς πόλεμο, μόνο μέσω της τηλεόρασης και των δημοσιογράφων.
Τί τεράστιο πείραμα και αυτό και τί ωραία που τα καταφέρνουμε ...
Που θέλω να καταλήξω. Κανένας, επίσημα, δεν τολμάει να πει μία διαφορετική άποψη (μόνο μερικά σενάρια συνομωσίας για να κατηγορήσουμε τους άλλους και να «ανακαλύψουμε» την «αλήθεια»). Καμία ανάληψη ευθύνης, κανένας σχεδιασμός αντιμετώπισης για να μην έρθουν αυτές οι κρίσεις, κανένας δεν επιτρέπεται να μιλήσει αν δεν έχει την έγκριση του συστήματος. Όποιος μιλήσει θα λιθοβοληθεί.
Όλοι είμαστε φοβισμένοι και άβουλοι σε μία κατάσταση «εγώ τα ψιλοφέρνω βόλτα, οι άλλοι υποφέρουν περισσότερο». Πάρτε και 800 € για να μένετε σπίτι και να τα νομίζετε ότι τα καταφέρνετε και ότι έχετε υποστήριξη…
Θεωρώ ότι έχουμε καταστεί πλήρως κατευθυνόμενοι. Πλήρης έλεγχος της συμπεριφοράς μας. Δεν έχει καμία σημασία αν είμαστε άνθρωποι με κοινωνικές ευαισθησίες, μορφωμένοι κλπ
Μας βαράνε ντέφια και τραβάμε ίσια ….
Ευχές για ανάσταση (με την κυριολεκτική έννοια) του ανθρώπου, αν και δεν το βλέπω πιθανό.
Νομίζω ότι η πανδημία δεν συνέφερε όλους όσους ποδηγετούν μια παγκόσμια κατάσταση βασισμένη στο αέναο κέρδος. Ιστορικά σε όλες τις καταστάσεις πανδημιών, το πρώτο όπλο που είχαν οι κοινωνίες μέχρι να τις συνδράμει η επιστήμη, ήταν η καραντίνα. Προφανώς αυτό το όπλο είναι περιορισμός.
ΔιαγραφήΑν δεν εφαρμοζόταν και βρισκόμασταν μπροστά σε εκατόμβες, τι θα λέγαμε, αν υπήρχαμε για να πούμε βέβαια;
Εγώ θεωρώ ότι αντίθετα με την προτεραιότητα του παγκόσμιου κέρδους για το αέναο κέρδος, στην περίοδο αυτή, κράτη και κοινωνίες προέταξαν την αξία της ανθρώπινης ζωής πάνω από την οικονομία, το τυπικό των θρησκειών και άλλα που συνήθως προτάσσονται.
Χριστός Ανέστη και Υγεία σε όλους.
Είναι ευθυνη του καθένα να πορεύεται όπως θέλει κ μπορεί χωρίς να επιβουλευεται τις ελευθερίες των άλλων, με σεβασμό??? στον συνάνθρωπο κ όχι μόνο αλλά είναι υποχρέωση του να επιβίωση αυτός κ η οικογένεια του. Οπότε ανάλογα τα βιώματα του καθένα αλλά κ τις προσλαμβανουσες, το ένστικτο πάντα λειτουργεί υπό το πρίσμα του οποιοδήποτε φόβου το οποίο ξέρεις πια ότι οι "έχων εξουσίες" το εκμεταλευονται. Η ζωή έχει αξίες κ όρια στα οποία πολλές φορές πρέπει να δείχνουμε πόσο μπορούμε να ελισομαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά κ καλά. Ας κοιτάξουμε την χαρά που μπορούμε να πράξουμε όπως κ οποίες αντιστάσεις.
Πανιώνιος = Αξίες
CP
Χριστός Ανέστη. Υγεία.
ΔιαγραφήΆραγε ποιο είναι εκμετάλλευση; Να σε περιορίσουν για ένα διάστημα υπερεκτιμώντας πιθανόν μια αρρώστια ή να σε αφήσουν έκθετο να δουλεύεις και να κινείσαι υποεκτιμώντας την αρρώστια για να συνεχίσει η εργασία να φέρνει κέρδη και να κινεί την οικονομική μηχανή;
Υποτίθεται ο άνθρωπος σαν άτομο έχει εκχωρήσει ατομικά του δικαιώματα στο κράτος για να μπορεί να τον προστατεύει. Αν δεν τον προστατέψει τώρα, πότε;