"Αμερικανικές" συμπτώσεις και εμπορία των Εθνών

Όταν υπήρξε η παραπομπή Κλίντον για τη Λεβίνσκι, επακολούθησε η εμπλοκή των ΗΠΑ στον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας. Πιθανότατα θα γινόταν αλλά ίσως σε μικρότερη κλίμακα.
Τώρα με την παραπομπή Τραμπ, να σου ο Σουλεϊμανί και το Ιράν και οι σειρήνες πολέμου. Σύμπτωση; Τυχαίο;

Επίσης άραγε η συνεχής και διαχρονική τριβή Τουρκίας και Ελλάδος και η συνεχής οικονομική αιμορραγία τους, γίνεται προς όφελος των λαών τους; Ποιοι επωφελούνται; Πόσα έχουν δώσει και οι δυο χώρες για να εξοπλιστούν στα πλαίσια αυτής της τριβής για πάρα πολλά χρόνια; Ακόμα και αν η μια επικρατήσει πλήρως, τα κέρδη της θα αντισταθμίσουν τα όσα θα έχουν ξοδευτεί; Και προς ποιους θα πάνε αυτά τα κέρδη κυρίως; Και ποιοι θα κερδίσουν ούτως ή άλλως;

Έμποροι των Εθνών κατά μια έννοια κάπως διαφορετική από αυτήν που έγραφε ο Παπαδιαμάντης στο έργο του αλλά που εκφράζει μάλλον στην κυριολεξία το συγκεκριμένο θέμα.