Η σύμπτωση της αποφράδας μέρας του τραυματισμού του Μπόμπαν, φέτος με τη Λαμπρή, ας γίνει αφορμή για να δεηθούμε όλοι μας για την ανάπαυση της ψυχής του.
Τουλάχιστον ο Αλβέρτης αν όχι και ο Κουκουλεκίδης, που ήταν μπροστά στη φάση, θα πρέπει κάθε τέτοια μέρα να πηγαίνουν στην εκκλησία να ζητούν συγχώρεση. Μια υποκρισία που γίνεται μέσα στο παιχνίδι, σε έναν ευέξαπτο συγκινησιακά χαρακτήρα, είχε αυτό το μοιραίο αποτέλεσμα. Δεν πρέπει τα σπορ να τα παίρνουμε πολύ σοβαρά. Η αξία τους είναι για να διασκεδάζουν. Και απόλυτη δικαιοσύνη δεν υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο και η δική μας αυτοχειρία δεν θα την φέρει. Το έχει αποδείξει η ιστορία. Ο Μπόμπαν γερός σε άλλα ματς θα κατάφερνε πάρα πολλά όχι για την ομάδα μόνον, αλλά κυρίως για τον εαυτό του, τη ζωή του, την οικογένεια του. Ζει στις ψυχές μας πάντα αλλά θα θέλαμε όλοι να ήταν γερός μαζί μας από τότε και μετά και ζωντανός δίπλα μας. Έστω και αν αυτό δεν γίνεται, στην καρδιά μας θα είναι ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ζωντανός.
Τώρα που γκρεμίζεται το Αρτάκης, ας αναλογιστούμε τι καλά που θα ήταν εκείνη τη μέρα εκεί στη βάση του στύλου της μπασκέτας να είχε το προστατευτικό υλικό για τους παίκτες, που θα έπρεπε να είχε. Πιστεύω ότι δεν το είχε. Και επίσης δεν έπρεπε να κουνήσουν το Μπόμπαν καθόλου ούτε να όπως δΤώρα που γκρεμίζεται το Αρτάκης, τι καλά που θα ήταν εκείνη τη μέρα εκεί στη βάση του στύλου της μπασκέτας να είχε το προστατευτικό υλικό για τους παίκτες, που θα έπρεπε να είχε. Πιστεύω ότι δεν το είχε. Και επίσης δεν έπρεπε να κουνήσουν το Μπόμπαν καθόλου ούτε να τον γυρίσουν όπως δεν γυρίζουμε και κουνάμε τραυματίες από πτώσεις από μηχανές ή τροχαία. Νομίζω όλα πήγαν στραβά τότε.
Τουλάχιστον ο Αλβέρτης αν όχι και ο Κουκουλεκίδης, που ήταν μπροστά στη φάση, θα πρέπει κάθε τέτοια μέρα να πηγαίνουν στην εκκλησία να ζητούν συγχώρεση. Μια υποκρισία που γίνεται μέσα στο παιχνίδι, σε έναν ευέξαπτο συγκινησιακά χαρακτήρα, είχε αυτό το μοιραίο αποτέλεσμα. Δεν πρέπει τα σπορ να τα παίρνουμε πολύ σοβαρά. Η αξία τους είναι για να διασκεδάζουν. Και απόλυτη δικαιοσύνη δεν υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο και η δική μας αυτοχειρία δεν θα την φέρει. Το έχει αποδείξει η ιστορία. Ο Μπόμπαν γερός σε άλλα ματς θα κατάφερνε πάρα πολλά όχι για την ομάδα μόνον, αλλά κυρίως για τον εαυτό του, τη ζωή του, την οικογένεια του. Ζει στις ψυχές μας πάντα αλλά θα θέλαμε όλοι να ήταν γερός μαζί μας από τότε και μετά και ζωντανός δίπλα μας. Έστω και αν αυτό δεν γίνεται, στην καρδιά μας θα είναι ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ζωντανός.
Τώρα που γκρεμίζεται το Αρτάκης, ας αναλογιστούμε τι καλά που θα ήταν εκείνη τη μέρα εκεί στη βάση του στύλου της μπασκέτας να είχε το προστατευτικό υλικό για τους παίκτες, που θα έπρεπε να είχε. Πιστεύω ότι δεν το είχε. Και επίσης δεν έπρεπε να κουνήσουν το Μπόμπαν καθόλου ούτε να όπως δΤώρα που γκρεμίζεται το Αρτάκης, τι καλά που θα ήταν εκείνη τη μέρα εκεί στη βάση του στύλου της μπασκέτας να είχε το προστατευτικό υλικό για τους παίκτες, που θα έπρεπε να είχε. Πιστεύω ότι δεν το είχε. Και επίσης δεν έπρεπε να κουνήσουν το Μπόμπαν καθόλου ούτε να τον γυρίσουν όπως δεν γυρίζουμε και κουνάμε τραυματίες από πτώσεις από μηχανές ή τροχαία. Νομίζω όλα πήγαν στραβά τότε.
Ο Κουκουλεκίδης ξανάρθε και σφύριξε στη Ν.Σ. και το κατάπιαμε...και αυτό. Τα panionianea έχουν και αυτοί αφιέρωμα στον Γιάνκοβιτς και γράφουν για ατύχημα. Μάλλον γλίστρησε και τελικά αυτό θα γράψει η ιστορία....ότι γλίστρησε. Διότι αν δεν γλίστρησε θα πρέπει να αναφερθούμε σε πολύ συγκριμένους ανθρωπους που δημιουργησαν το αρρωστημένο κλίμα στο ελληνικό πρωτάθλημα μπάσκετ και τα υποχείρια τους σαν τον συγκεκριμένο ανθρωποειδές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πέραν του διαιτητή, ο συναθλητής έστω και αντίπαλος στον αγώνα, τι συνείδηση φέρει; Ευθύνες υπάρχουν πολλές και σε πολλούς και πέραν των δυο. Και υπάρχει και αμέλεια. Αλλά όλα αυτά τώρα, τον άνθρωπο και τη ζωή του δεν την φέρνουν πίσω. Ίσως να τα λάμβαναν όλοι υπόψη για την αποφυγή τους στο μέλλον.
Διαγραφή