Πιστεύω ότι 198 χρόνια από την έναρξη της επανάστασης του 21, μεγαλύτερη αξία έχει πια να μάθουμε επιτέλους όχι από τους αγώνες και τις θυσίες αλλά από τις σκοτεινές στιγμές της. Μαύρα σημεία της Ιστορίας, που επαναλήφθηκαν και καθ' όλη τη διάρκεια του Νέου Ελληνικού κράτους. Να μάθουμε τα αποτελέσματα της φιλαρχίας. Να διδαχθούμε από τα δάνεια της Επανάστασης, που φαγώθηκαν σε εμφύλιους για τα οφίτσια. Να δούμε ότι άλλοι πολεμούσαν και άλλοι νέμονταν εξουσίες και χρήματα και συνωμοτούσαν με βάση συμφέροντα ξένων. Να σκεφθούμε ότι όλα αυτά τα ελαττώματα, επαναλήφθηκαν πολλάκις στου ρου του χρόνου ως σήμερα και έφεραν την Ελλάδα στη μίζερη σημερινή της κατάσταση. Αλλά και σχεδόν ποτέ, δεν την άφησαν να υπάρξει σαν ένα σύγχρονο και οργανωμένο κράτος των πολιτών της και για τους πολίτες της. Αντί θριάμβων και παρελάσεων και μεγαλόστομων ομιλιών, ας κάτσουμε να δούμε τα τόσα ελαττώματα, που διαχρονικά μας κάνουν έρμαια ξένων συμφερόντων και ανθρώπων, που μόνον τον εαυτό τους και τις φράξιές τους βάζουν σε προτεραιότητα και όχι την κοινωνία. Ας σκεφθούμε αν ακόμα και σήμερα αυτό το κράτος που ξεκίνησε το 21, είναι κράτος που φροντίζει ή παιδεύει τους πολίτες του και αν οι πολίτες ενός τέτοιου κράτους μπορούν να βάλουν σε προτεραιότητα το κοινωνικό καλό ή να αγωνίζονται για πάρτη τους αντί περί Πάτρις. Ας διδαχθούμε από Κωλέττηδες, Ορλάνδους, Κουντουριώτηδες και τις πράξεις τους για να μπορέσουμε μετά να διδαχθούμε από πράξεις ανώτερες, αυταπάρνησης και αυτοθυσίας, Διάκων και Ζαλόγγων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου