Σήμερα έφυγε ο δικός μας Μητσάρας ο Μαυρίκης. Το γελαστό παιδί από το Μελιγαλά, που ήρθε να ιδρώσει και να πονέσει για την κυανέρυθρη φανέλα αμέσως μετά τη μεγάλη ομάδα των αρχών του 70, που λεηλάτησε η ΑΕΚ του Μπάρλου.
Ήταν οι Πανιώνιοι Διόσκουροι μαζί με το Χρήστο τον Εμβολιάδη.
Ήταν η Πανιώνια ψυχή στα δυο μπαράζ και ανάμεσα στους ήρωες του 1979. Και σε παραγοντική θέση στο κύπελλο του 1998 με προπονητή το φίλο του το Χρήστο.
Ήταν ο παίκτης που πόναγε και ζούσε για τον Πανιώνιο.
Ήταν από τους ποδοσφαιριστές, που μαζί τους μεγαλώσα στα εφηβικά μου χρόνια στη Νέα Σμύρνη.
Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ όπως και όλοι οι Πανιώνιοι που ζήσαμε την ομάδα εκείνα τα χρόνια.
ΗΤΑΝ Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ ΛΟΓΩ ΨΥΧΗΣ ΟΧΙ ΤΑΛΕΝΤΟΥ. ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΕΛΙΚΑ.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΗΤΣΑΡΑ.
Θα ζεις για πάντα στις ψυχές των Πανιωνίων.
Από τον Κώστα Καίσαρη:
ΥΓ: Ακόμα περισσότερα δάκρυα έχυσα για το Μήτσο μας από το συγκινητικό και απόλυτα αληθηινό και ακριβές άρθρο του Αντώνη Καρπετόπουλου. Εδώ από τα Πανιώνια Νέα.
Καλό ταξίδι Μητσαρα, σε έζησα στα νιάτα μου, σε αποθέωσα από την κερκίδα όταν έμπαινες αλλαγή πια στα τελειώματα και κρατούσες όμως την μπάλα και ας είχες 3 γύρω σου.... Παλικάρι, Πανιώνιος, Λατρεμένος. Συλλυπητήρια στους οικείους του.
ΑπάντησηΔιαγραφήCP
Τεράστια θλίψη. Αυτοί οι παίκτες ήταν ταυτισμένοι με το κοινό που τους παρακολουθούσε και για αυτό δεν πενθούμε μόνο για τον άνθρωπο. Είναι σαν να πεθαίνει κάτι από μέσα μας. Δεν μπορώ να το εκφράσω με λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα είπατε όλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΛΙΚΑΡΙ.
ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ.
Βαθιά ριζωμενος στις ψυχές μας ο Μητσαρας, την τίμησε την φανέλα με το παραπάνω, και για αυτό και η είδηση του θανάτου του, δεν πέρασε στα ψιλά. Αυθεντικός γνήσιος Πανιώνιος που καμιά σχέση δεν έχει με τις πάμπολλες μαϊμούδες τόσο Προέδρους όσο και παίκτες που το έπαιζαν και το παίζουν Πανιωνιοι. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν τέτοιες ποδοσφαιρικές ψυχές πια. Ας ελπίσουμε να κάνουν κάτι να τιμήσουν τη μνήμη του όπως πρέπει.
Διαγραφή