https://www.in.gr/2019/03/04/politics/kotzias-prepei-na-dothei-prooptiki-symmetoxis-tis-tourkias-stin-oikonomiki-anaptyksi-tis-mesogeiou/
Μεταξύ άλλων:
«Αν νομίζεις όπως κάνουν μερικοί στην Ελλάδα ότι η Τουρκία με χιλιάδες μίλια δεν έχει ΑΟΖ, δεν έχει τίποτα και όλη η ΑΟΖ είναι ξέρω ‘γω το Καστελόριζο έχει το 100%, έχει όλη την περιοχή, δεν είναι έτσι. Τα πράγματα θέλουν προσοχή, φιλική πολιτική, διεθνές δίκαιο και να τον βάζεις και τον άλλο στο παιχνίδι, για να κατευνάζεις».
Πριν τον κρίνουμε αυστηρά, ας σκεφθούμε γιατί τόσα χρόνια δεν μπορεί να γίνει η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της περιοχής. Και πόσο εύκολο είναι να μην υπάρξει τεράστια και θερμή ένταση από την εκμετάλλευσή τους.
Νομίζω ότι λύση χωρίς επιχειρηματικές συνεργίες θα είναι μια λύση εκκρεμής και επιρρεπής σε ατέλειωτες και επικίνδυνες διεκδικήσεις. Και εν τέλει πιθανόν και πάλι στη μη εκμετάλλευση αυτού του ορυκτού πλούτου.
Το κακό είναι ότι η Τουρκία δεν είναι ο οιοσδήποτε γείτονας. Δεν αναγνωρίζει κανένα θαλάσσιο διεθνές δίκαιο. Θεωρεί τα πάντα γκρίζα στα θαλάσσια και νησιωτικά σύνορα. Με έναν τέτοιο γείτονα, το να τον βάλεις στο παιχνίδι, χρειάζεται προσοχή μήπως από κατευναστικό, αποβεί εν τέλει άνοιγμα ορέξεων και βάση περαιτέρω και ζωτικοτέρων διεκδικήσεών του. Είναι πολύ λεπτό το παιχνίδι αυτό δυστυχώς. Αλλά και το να μην το παίξεις, ίσως δεν δίνει λύσεις και πιθανόν δεν γίνεται.
Μεταξύ άλλων:
«Αν νομίζεις όπως κάνουν μερικοί στην Ελλάδα ότι η Τουρκία με χιλιάδες μίλια δεν έχει ΑΟΖ, δεν έχει τίποτα και όλη η ΑΟΖ είναι ξέρω ‘γω το Καστελόριζο έχει το 100%, έχει όλη την περιοχή, δεν είναι έτσι. Τα πράγματα θέλουν προσοχή, φιλική πολιτική, διεθνές δίκαιο και να τον βάζεις και τον άλλο στο παιχνίδι, για να κατευνάζεις».
Πριν τον κρίνουμε αυστηρά, ας σκεφθούμε γιατί τόσα χρόνια δεν μπορεί να γίνει η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της περιοχής. Και πόσο εύκολο είναι να μην υπάρξει τεράστια και θερμή ένταση από την εκμετάλλευσή τους.
Νομίζω ότι λύση χωρίς επιχειρηματικές συνεργίες θα είναι μια λύση εκκρεμής και επιρρεπής σε ατέλειωτες και επικίνδυνες διεκδικήσεις. Και εν τέλει πιθανόν και πάλι στη μη εκμετάλλευση αυτού του ορυκτού πλούτου.
Το κακό είναι ότι η Τουρκία δεν είναι ο οιοσδήποτε γείτονας. Δεν αναγνωρίζει κανένα θαλάσσιο διεθνές δίκαιο. Θεωρεί τα πάντα γκρίζα στα θαλάσσια και νησιωτικά σύνορα. Με έναν τέτοιο γείτονα, το να τον βάλεις στο παιχνίδι, χρειάζεται προσοχή μήπως από κατευναστικό, αποβεί εν τέλει άνοιγμα ορέξεων και βάση περαιτέρω και ζωτικοτέρων διεκδικήσεών του. Είναι πολύ λεπτό το παιχνίδι αυτό δυστυχώς. Αλλά και το να μην το παίξεις, ίσως δεν δίνει λύσεις και πιθανόν δεν γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου