"Το πρωτογενές πλεόνασμα το 2017 θα ξεπεράσει κατά 2 δισ. ευρώ το στόχο του Μνημονίου και θα διαμορφωθεί σε 5 δισ. ευρώ, έναντι 3 δισ. ευρώ περίπου (1,75% του ΑΕΠ) που προέβλεπε το πρόγραμμα."
Όπως φαίνεται κάνουμε από μόνοι μας το μέγεθος των πλεονασμάτων, που έκραζαν το Χαρδούβελη για αυτά στο γνωστό email του και μετά τα μοιράζουμε σαν κοινωνικό μέρισμα. Τα πλεονάσματα αυτά γίνονται μέσω υπερφορολόγησης βέβαια, όπως και η ίδια η κυβέρνηση παραδέχτηκε. Το κοινωνικό μέρισμα είναι προϊόν εν τέλει εσωτερικού δανεισμού, που γίνεται έμμεσα μέσω της υπερφορολόγησης. Το πόσο δίκαιη είναι αυτή η υπερφορολόγηση μάλλον πάρα πολλοί το νιώθουν στο πετσί τους και βεβαίως τα στοιχεία (καλύτερα η έλλειψη στοιχείων), για ουσιαστική πάταξη της φοροδιαφυγής, αποδεικνύουν το ποιόν της.
Η πολιτική αυτή έχει ουσία και διαχρονική σημασία, όσο έχει και η περιστασιακή ελεημοσύνη. Δεν είναι απορριπτέα η ελεημοσύνη από όσους την έχουν ανάγκη αλλά γνωρίζουν ότι δεν θα τους σώσει σε βάθος χρόνου παρά μόνον για τον άρτον τον επιούσιον.
Η υπερφορολόγηση προφανώς στενεύει τα περιθώρια αναθέρμανσης της οικονομίας εκ των ένδον και στερεύει το χρήμα από την αγορά. Πιθανότατα θα δημιουργήσει και άλλους που θα έχουν ανάγκη το κοινωνικό μέρισμα.
Η εναλλακτική λύση της υπερφορολόγησης για τη δημιουργία των πλεονασμάτων είναι οι περικοπές του δημοσίου. Ναι, να περικόψεις τα περιττά ή αυτά που με κάποιο κοινωνικό έλεγχο μπορεί να αναπληρωθούν δίκαια και όχι άτεγκτα κερδοσκοπικά από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Αλλά μήπως έχουμε φθάσει σε σημείο τέτοιο, που οι αναγκαίες δημόσιες περικοπές για αυτά τα πλεονάσματα, περικόπτουν απαραιτήτως κοινωνικά αναγκαία πράγματα στην Παιδεία, την Υγεία, τη συντήρηση υποδομών;
Είναι σαφές ότι δεν θα βρούμε εδώ λύση σε πρόβλημα, που είναι υψίστης πολυπλοκότητας και απαιτεί ειδικές γνώσεις. Ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα. Απλά αναδεικνύουμε παραμέτρους, που οι κομματικές πολιτικές θέλουν να κρύψουν ή υπερτονίζουν μέσα στο μόνο πράγμα που ξέρουν καλά και που έφθασε τη χώρα σε αυτή την κατάσταση. Το στείρο παιχνίδι εξουσίας και δημιουργίας εντυπώσεων και φρούδων ελπίδων.
Όπως φαίνεται κάνουμε από μόνοι μας το μέγεθος των πλεονασμάτων, που έκραζαν το Χαρδούβελη για αυτά στο γνωστό email του και μετά τα μοιράζουμε σαν κοινωνικό μέρισμα. Τα πλεονάσματα αυτά γίνονται μέσω υπερφορολόγησης βέβαια, όπως και η ίδια η κυβέρνηση παραδέχτηκε. Το κοινωνικό μέρισμα είναι προϊόν εν τέλει εσωτερικού δανεισμού, που γίνεται έμμεσα μέσω της υπερφορολόγησης. Το πόσο δίκαιη είναι αυτή η υπερφορολόγηση μάλλον πάρα πολλοί το νιώθουν στο πετσί τους και βεβαίως τα στοιχεία (καλύτερα η έλλειψη στοιχείων), για ουσιαστική πάταξη της φοροδιαφυγής, αποδεικνύουν το ποιόν της.
Η πολιτική αυτή έχει ουσία και διαχρονική σημασία, όσο έχει και η περιστασιακή ελεημοσύνη. Δεν είναι απορριπτέα η ελεημοσύνη από όσους την έχουν ανάγκη αλλά γνωρίζουν ότι δεν θα τους σώσει σε βάθος χρόνου παρά μόνον για τον άρτον τον επιούσιον.
Η υπερφορολόγηση προφανώς στενεύει τα περιθώρια αναθέρμανσης της οικονομίας εκ των ένδον και στερεύει το χρήμα από την αγορά. Πιθανότατα θα δημιουργήσει και άλλους που θα έχουν ανάγκη το κοινωνικό μέρισμα.
Η εναλλακτική λύση της υπερφορολόγησης για τη δημιουργία των πλεονασμάτων είναι οι περικοπές του δημοσίου. Ναι, να περικόψεις τα περιττά ή αυτά που με κάποιο κοινωνικό έλεγχο μπορεί να αναπληρωθούν δίκαια και όχι άτεγκτα κερδοσκοπικά από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Αλλά μήπως έχουμε φθάσει σε σημείο τέτοιο, που οι αναγκαίες δημόσιες περικοπές για αυτά τα πλεονάσματα, περικόπτουν απαραιτήτως κοινωνικά αναγκαία πράγματα στην Παιδεία, την Υγεία, τη συντήρηση υποδομών;
Είναι σαφές ότι δεν θα βρούμε εδώ λύση σε πρόβλημα, που είναι υψίστης πολυπλοκότητας και απαιτεί ειδικές γνώσεις. Ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα. Απλά αναδεικνύουμε παραμέτρους, που οι κομματικές πολιτικές θέλουν να κρύψουν ή υπερτονίζουν μέσα στο μόνο πράγμα που ξέρουν καλά και που έφθασε τη χώρα σε αυτή την κατάσταση. Το στείρο παιχνίδι εξουσίας και δημιουργίας εντυπώσεων και φρούδων ελπίδων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου