Στο χθεσινό ματς του κυπέλλου είδαμε ένα γνώριμο Πανιώνιο σύνδρομο. Τον Πανιώνιο με τις πολλές ευκαιρίες στο πρώτο μέρος, που όμως αδυνατεί να καθαρίσει τον αγώνα και μπαίνει στο δεύτερο μέρος όχι με καθαρούς στόχους αλλά με το μυαλό του περισσότερο στο να κρατήσει το 1-0. Γίνεται έτσι επιρρεπής στην ανατροπή, που αναζητά η εύλογη αντίδραση του αντιπάλου. Και βέβαια ο χθεσινός αντίπαλος, ο Άρης, ασχέτως συλλογικής ιστορίας, δεν παύει να είναι μια ομάδα Football League και μάλιστα όχι έτοιμη αφού δεν έχει ακόμα ξεκινήσει το πρωτάθλημά της. Έτσι ήταν αρκετό το ξύπνημα του Πανιωνίου μετά την ισοφάριση για να πάρει τούτη τη φορά, έστω και την ύστατη στιγμή με το τακουνάκι του Γεσίλ, τη νίκη και να είναι πολύ κοντά στην πρόκριση στην επόμενη φάση του θεσμού. Αλλά σαν εν γένει αγωνιστική συμπεριφορά, έτσι δεν μπορεί να έρχεται κάθε φορά το επιθυμητό αποτέλεσμα. Χθες ίσως υπήρχε και η σκέψη του αγώνα με την ΑΕΚ. Ας πούμε πάντως ότι ο σκληροτράχηλος χθεσινός αγώνας αποτέλεσε ένα καλό ποδοσφαιρικό θέαμα για όσους τον παρακολούθησαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου