Με πολύ καλή εμφάνιση, ο Πανιώνιος επικράτησε με 4-1 επί της Λάρισας. Θα μπορούσε να τη διασύρει περισσότερο γιατί χάθηκαν σωρεία ευκαιριών έναντι μιας μόνον σημαντικής ευκαιρίας των Θεσσαλών συν το πέναλτι του 90', που τους απέφερε το γκολ της τιμής.
Ο Πανιώνιος διευκόλυνε τα πράγματα αυτή τη φορά, αφού κατάφερε να μετουσιώσει την υπεροχή του σε προπορεία στο σκορ στο 33' με το γκολ του Λάμπρου. Αυτή τη φορά απάντησε στην προσπάθεια πίεσης των αντιπάλων στην αρχή του Β μέρους, με σωστή άμυνα και μαρκάρισμα πιεστικό και ψηλά, που του απέφερε πολλά κλεψίματα και αντεπιθέσεις. Αποτέλεσμα να "τελειώσει" τη Λάρισα και να σκοράρουν όλοι οι επιθετικοί του, εκτός του Λάμπρου και ο Γεσίλ, που επανεμφανίστηκε και ο Σπιριντόνοβιτς και ο Μασούρας, που μπήκε σαν αλλαγή του Γεσίλ.
Γνώμη μου είναι ότι ειδοποιοί διαφορές σήμερα ήσαν, η διάθεση των παικτών να παίξουν αλλάζοντας ριζικά την εικόνα φθοράς των 3 προηγούμενων αγώνων, η σοβαρότητα του Μασούντ και η εξαίρετη απόδοση του Σαββίδη, που έδειξε ένα πρόσωπο, που θέλουμε να βλέπουμε. Ο παλιάς κοπής εξτρέμ, ο Σπιριντόνοβιτς, και πάλι διακρίθηκε και σκόραρε. Συνεισφέρει με τη διεισδυτικότητα και ταχύτητά του. Καλοί και διακριθέντες, οι επανεμφανισθέντες Γεσίλ και Κότνικ. Χωρίς λάθη οι Καμερουνέζοι στο κέντρο της άμυνας.
Συγκινητική η εικόνα του αρχηγού Κόρμπου, να μπαίνει κάνοντας την προσευχή του, με επίκληση κοιτώντας στον ουρανό. Να αγκαλιάζει Μασούντ και τος αφρικανούς μπακ, ένα ένα, για να τους εμφυσήσει θάρρος και δύναμη για τη νίκη. Πανιώνια ψυχή.
Ίσως δεν είναι η δυναμικότητα του αντιπάλου τέτοια, που να δικαιολογεί πανηγύρια και χαρές μεγάλες και δεν πρέπει να πάρουν αέρα τα μυαλά μας. Σε κάθε περίπτωση, δεν παύει ο φίλαθλος να μην χαίρεται από το θέαμα, που πρόσφερε η ομάδα και μακάρι πάντα τέτοια (Σίγουρα η ζωή θα έχει και τα στραβά της. Σε αυτά πρέπει να έχουμε υπομονή και να εκτιμούμε την προσπάθεια και να θυμόμαστε εικόνες σαν αυτή του Κόρμπου και των συμπαικτών του σήμερα).
Ο Πανιώνιος διευκόλυνε τα πράγματα αυτή τη φορά, αφού κατάφερε να μετουσιώσει την υπεροχή του σε προπορεία στο σκορ στο 33' με το γκολ του Λάμπρου. Αυτή τη φορά απάντησε στην προσπάθεια πίεσης των αντιπάλων στην αρχή του Β μέρους, με σωστή άμυνα και μαρκάρισμα πιεστικό και ψηλά, που του απέφερε πολλά κλεψίματα και αντεπιθέσεις. Αποτέλεσμα να "τελειώσει" τη Λάρισα και να σκοράρουν όλοι οι επιθετικοί του, εκτός του Λάμπρου και ο Γεσίλ, που επανεμφανίστηκε και ο Σπιριντόνοβιτς και ο Μασούρας, που μπήκε σαν αλλαγή του Γεσίλ.
Γνώμη μου είναι ότι ειδοποιοί διαφορές σήμερα ήσαν, η διάθεση των παικτών να παίξουν αλλάζοντας ριζικά την εικόνα φθοράς των 3 προηγούμενων αγώνων, η σοβαρότητα του Μασούντ και η εξαίρετη απόδοση του Σαββίδη, που έδειξε ένα πρόσωπο, που θέλουμε να βλέπουμε. Ο παλιάς κοπής εξτρέμ, ο Σπιριντόνοβιτς, και πάλι διακρίθηκε και σκόραρε. Συνεισφέρει με τη διεισδυτικότητα και ταχύτητά του. Καλοί και διακριθέντες, οι επανεμφανισθέντες Γεσίλ και Κότνικ. Χωρίς λάθη οι Καμερουνέζοι στο κέντρο της άμυνας.
Συγκινητική η εικόνα του αρχηγού Κόρμπου, να μπαίνει κάνοντας την προσευχή του, με επίκληση κοιτώντας στον ουρανό. Να αγκαλιάζει Μασούντ και τος αφρικανούς μπακ, ένα ένα, για να τους εμφυσήσει θάρρος και δύναμη για τη νίκη. Πανιώνια ψυχή.
Ίσως δεν είναι η δυναμικότητα του αντιπάλου τέτοια, που να δικαιολογεί πανηγύρια και χαρές μεγάλες και δεν πρέπει να πάρουν αέρα τα μυαλά μας. Σε κάθε περίπτωση, δεν παύει ο φίλαθλος να μην χαίρεται από το θέαμα, που πρόσφερε η ομάδα και μακάρι πάντα τέτοια (Σίγουρα η ζωή θα έχει και τα στραβά της. Σε αυτά πρέπει να έχουμε υπομονή και να εκτιμούμε την προσπάθεια και να θυμόμαστε εικόνες σαν αυτή του Κόρμπου και των συμπαικτών του σήμερα).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου