Τα δευτεριάτικα σχόλιά μου για το ματς του Σαββάτου του Πανιωνίου με τη Βέροια

Διάφοροι λόγοι με υποχρεώνουν να σχολιάζω τα ματς του Πανιωνίου τη Δευτέρα. Περυσινά, ξινά σταφύλια, θα πει κανείς. Από την άλλη, έχει καταλαγιάσει ο κοπετός των πρώτων εντυπώσεων και ίσως κάποια πράγματα τα βλέπουμε πιο ήρεμα και πιο ψύχραιμα.

Ήρθε λοιπόν η ήττα το Σάββατο, απρόσμενη, και μαζί και η πολύ κακή εμφάνιση. Γιατί μπορεί ο κόσμος να χειροκρότησε στο τέλος, έστω τη φιλότιμη αν και ανεπαρκή προσπάθεια του δεύτερου ημιχρόνου, αλλά σαφώς δεν ήταν ικανοποιημένος όχι μόνον για το αποτέλεσμα αλλά και για την εμφάνιση. Και ήταν κρίμα γιατί πολλούς αυτή η εμφάνιση θα τους διώξει από το γήπεδο, που προχθές δεν ήρθαν οι συνήθεις ύποπτοι αλλά πολύς νέος κόσμος και μπαμπάδες με τα παιδάκια τους.
Και μπορεί το 0-2 του πρώτου ημιχρόνου να προήλθε κυρίως από την γκάφα ολκής του Μπεν στο τελευταίο λεπτό, αλλά η έκτασή του σκορ σε αυτό το πρώτο μέρος, δεν απείχε πάρα πολύ από την ορθή αντανάκλαση της πραγματικότητας.

Ο Πανιώνιος στο πρώτο μέρος ήταν επιεικώς απαράδεκτος και στο δεύτερο φιλότιμος αλλά ανεπαρκής και λίγο άτυχος, μια που είχε ευκαιρίες να πάρει τουλάχιστον την ισοπαλία.
Στο πρώτο μέρος, δυστυχώς δεν μπορούσαμε να κάνουμε τρίτη πάσα και η ομάδα ήταν κομμένη εκεί που προσπαθούσε να βρει το Μασούντ ή να περάσει τη μπάλα στα άκρα ή από τα άκρα στην επίθεση. Ήταν μελετημένη η Βέροια αλλά και εμείς δεν ήμασταν στο γήπεδο ή περιμέναμε να κερδίσουμε με την αίγλη των προηγούμενων νικών μας. Ήρθε και το πρώτο γκολ και μετά δεν υπήρχε ορθή σκέψη αλλά σπασμωδική με το Μασούντ κυρίως να θυμίζει περισσότερο ζογκλέρ τσίρκου παρά επαγγελματία ποδοσφαιριστή (παρ' ότι η ποδοσφαιρική του διαύγεια, λίγο έλειψε να φέρει την ισοφάριση σε μια έξυπνη και γρήγορη εκτέλεση φάση, που έβγαλε τον Καρίμ σε θέση βολής μέσα στην αντίπαλη περιοχή, αλλά τα έχουμε πει και άλλοτε. Καλοί οι επιθετικοί μας αλλά το γκολ δεν το έχουν και στο τσεπάκι τους. Ευκαιρίες γίνονται αλλά η απόδοση δεν είναι στα ύψη όσο αφορά στην παραγωγικότητά τους).
Και δεν έφθαναν αυτά στο πρώτο μέρος ... Ήρθε και η τραγική ολιγωρία του Μπεν στο τέλος, που ενώ μπορούσε να κάνει χίλια δυο πιο ασφαλή, προτίμησε να καλύψει τη μπάλα με το σώμα και να τη χάσει από τον παίκτη της Βέροιας και στη συνέχεια να δεχθούμε το γκολ, που έκρινε τον αγώνα. Η φάση είναι ασχολίαστη για επαγγελματία παίκτη και μάλιστα σε αυτή τη χρονική στιγμή του αγώνα. Ας μείνουμε στο ότι όλοι κάνουν λάθη... Μέχρι το λάθος του, ο Μπεν ήταν ο μόνος που βλεπόταν κάπως στο πρώτο μέρος και απορία δημιουργεί γιατί βρέθηκε ο Μπεν να καλύπτει αμυντικά σε εκείνη τη φάση. Δεν ξέρω αν εν τέλει στη δεξιά πτέρυγα έπαιξε μεγάλο ρόλο η αναγκαστική αλλαγή του Βλάχου με τον Αργυρόπουλο.

Στο Β μέρος, η ομάδα μπήκε για να πιέσει. Ο δράστης του λάθους Μπεν, προσπάθησε αρκετά στην αρχή ωσότου γίνει αλλαγή και φαινόταν να θέλει να αντισταθμίσει το λάθος του. Είχε και ένα πολύ καλό κτύπημα φάουλ.  Μπήκαν και οι Ενκόγκ, (που πήρε θέση στην κορυφή με τον Καρίμ πιο πλάγια) και Ολαϊτάν. Και οι δυο είχαν καλή απόδοση, πρωταγωνίστησαν σε ευκαιρίες και ο Ενκόγκ σκόραρε κιόλας το μοναδικό γκολ του Πανιωνίου, που δυστυχώς ήρθε κάπως αργά (81') για να προλάβουμε την ανατροπή. Ευκαιρίες υπήρξαν και μετά με καλύτερη νομίζω μια κεφαλιά από καλή θέση μέσα στην περιοχή του Ολαϊτάν, αλλά η ισοφάριση δεν ήρθε.  

Για τον πάγκο, η θεώρησή μου είναι ότι δεν πήρε και καμιά μεγάλη βοήθεια η ομάδα από την τεχνική της ηγεσία. Ούτε κινήσεις για να βοηθηθεί το deadlock της ανάπτυξης στο πρώτο μέρος έγιναν, ούτε στο δεύτερο βρέθηκε καμιά έξυπνη λύση για να ανοιχτεί η κλειστή άμυνα της Βέροιας (κάτι που βέβαια δεν ήταν και εύκολο για να λέμε τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη).

Δυστυχώς αρχίζει να γίνεται περίεργη κακή παράδοση, να έρχεται η Βέροια στη Νέα Σμύρνη, σε κακή βαθμολογική κατάσταση και με σωρεία κακών αποτελεσμάτων και να παίρνει διπλό και να ανασταίνεται.

Να κλείσω απλά λέγοντας πως για μένα ο Μασούντ χρειάζεται να παίξει λίγο πιο απλά ή να μελετηθεί κάπως ο ρόλος του. Επειδή τον έμαθαν, κάπως τον καλύπτουν πιο σφικτά αμυντικά και η ομάδα κόβεται στη μέση. Τέλος εμένα οι συνεργασίες και στα δυο άκρα δεν με ικανοποίησαν, αν τις συγκρίνω με πέρυσι και αν μας πιέσουν δεν έχουμε τον τρόπο να βγάλουμε μπαλιές από τα άκρα. Ας ελπίσουμε ότι ήταν η κακή μέρα. Το μόνο παρήγορο από το Σάββατο ήταν ο Ενκόγκ, που μπορεί να βοηθήσει. Μετά από πολλά χρόνια έχει ξανά ο Πανιώνιος βαρύ φορ, που τραβάει πάνω του αμυντικούς.
Διαβάζω αλλού ότι το Σαββατιάτικο είναι μια καλή σφαλιάρα και μπορεί να αποτελέσει μάθημα για τη συνέχεια. Μακάρι.