Η αξία ενός προπονητή

Νομίζω ότι καλός προπονητής είναι αυτός, που μπορεί να πάρει το μέγιστο δυνατό από το ρόστερ που διαθέτει. Υπάρχουν οι προπονητές εκείνοι, που είναι μόνον για τη "μπουνάτσα", δηλαδή για τα χλιδάτα ρόστερ των πολλών εκατομμυρίων και κάτι να μην τους πάει καλά σε μια θέση, το μόνον που μπορούν να κάνουν είναι να ζητούν την ακριβή μεταγραφή.
Υπάρχουν και οι άλλοι, που όταν έχουν τους "Ρονάλντο", δεν ξέρουν πως να τους χειριστούν και αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Μπορούν μόνον με χαμηλού προφίλ παίκτες.

Νομίζω ο Φερνάντο Σάντος είχε την ικανότητα να βγάζει όσα πιο πολλά μπορούσε από το εκάστοτε ρόστερ του. Είχε βέβαια τις γνωστές αποτυχίες κυρίως σε συλλογικό επίπεδο, που κυρίως στη χώρα μας ουδείς έχει την υπομονή και επιμονή να δίνει τον απαιτούμενο χρόνο στους προπονητές να εφαρμόζουν τα πλάνα τους. Και σαφώς ανθρώπινα μπορεί κάποιες φορές τα πλάνα να αποτυγχάνουν, να μην μπορούν να ταιριάσουν ή η αποτυχία να είναι πολυπαραμετρική και μόνον ένα κομμάτι της να οφείλεται στον προπονητή.
Ο Σάντος στις Εθνικές ομάδες, που ήταν υπεύθυνος, απέδειξε ότι σε αυτό κυρίως το επίπεδο, άξιζε το χθεσινό του θρίαμβο. Θρίαμβο, που πήρε χωρίς τη βεντέτα του. Έστω και αν είχε προηγηθεί ο μετρ της προσαρμογής στην αξία του ρόστερ του, Ρεχάγκελ και μάλιστα με εφαρμογή επί της χθεσινής θριαμβεύτριας ομάδας του Σάντος, της Πορτογαλίας.

Ο Σάντος έδειξε επίσης και κάτι που λίγοι άνθρωποι δείχνουν. Την ευγνωμοσύνη. Πολύ πιθανόν να μην έπαιρνε ποτέ την ευκαιρία να είναι τεχνικός υπεύθυνος της Πορτογαλίας αν δεν είχε προηγηθεί η θητεία του στον πάγκο της Ελλάδας. Και αυτό ο Σάντος δεν το ξέχασε στις δηλώσεις του. Με ευχαριστίες στους Έλληνες.
Συγχαρητήρια στο Φερνάντο Σάντος και την Πορτογαλία για την επιτυχία τους.