Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Η άποψή μου για το εκλογικό πολιτικό σκηνικό

Πολιτικό σκηνικό των εκλογών του Σεπτεμβρίου.

Ο ένας, ο πρωταγωνιστής του πολιτικού σκηνικού, δημοκοπούσε εν γνώσει του στις εκλογές του Γενάρη ή αν δεν είχε τη γνώση, απεδείχθη επικίνδυνα αφελής. Και γιατί να εμπιστευθείς ένα ψεύτη ή έναν αφελή ξανά; Αν ήταν εν τέλει άμαθος, άπειρος και αφελής, λες ότι κάτι μπορεί να διδάχτηκε... Αλλά τόσο αφελής με νταούλια που θα χόρευε τον κόσμο όλο και σκισίματα και δεν συμμαζεύεται;

Οι άλλοι, το "παλιό" που λένε, είναι οι γνωστοί υπεύθυνοι του πελατειακού κράτους, που μας κατέστρεψε. Μάλιστα κάποιοι από αυτούς δεν παύουν να προβάλλουν ως λύσεις σωτηρίες, ανθρώπους που ηγήθηκαν της άφρονος διαχείρισης της χώρας που μας έφερε εδώ που μας έφερε. Τι εμπιστοσύνη να έχεις σε όσους καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη σου;

Παραδίπλα στο εκλογικό σκηνικό, οι δραχμολάγνοι και ιδεοληπτικοί κρατικιστές, που γνωρίζουν άριστα να παρουσιάζουν τα κάκιστα των Μνημονίων, αλλά γνωρίζουν ελάχιστα να αναλύουν την εναλλακτική τους λύση. Αντίδραση και αποδόμηση αλλά μηδενική σύνθεση.

Και παραδίπλα ένα συνονθύλευμα κεντροαριστερών και νεοφιλελευθέρων, αχταρμάς σε έναν κουβά, με επιχείρημα ότι δεν χρειάζονται πια οι ιδεολογικές ταμπέλες, ότι αυτοί είναι οι επαΐοντες που έχουν τις λύσεις ανεξαρτήτως ιδεολογίας, έστω και αν παρουσιάζουν λύσεις "ήξεις - αφήξεις", χωρίς ιδιαίτερη τεκμηρίωση και κοστολόγηση (πχ προτείνουν να κοστολογήσουμε τα μέτρα του Μνημονίου και να ζητήσουμε να μας αφαιρείται από το χρέος το αντίστοιχο ποσό για κάθε μέτρο, που εφαρμόζεται και αξιολογείται... Ωραίο ακούγεται αλλά πόσο απλό είναι; Άραγε την κοστολόγηση θα την κάνουμε μονομερώς; Μάλλον όχι).
Τουλάχιστον αυτοί κάτι προσπαθούν να μας πουν. Αν κάπως πρέπει να κριθεί μια προσπάθεια όμως και από τον ηγέτη της, είναι λυπηρή η εικόνα ενός απαίδευτου αρχηγού και πως να το κάνουμε, οι διασυνδέσεις του ή οι φήμες αυτών έστω αλλά και πολλά, που είχε πει στο προ της πολιτικής παρελθόν του, δεν μπορεί να σε αφήσουν αδιάφορο.

Και το σκηνικό έχει και άλλα "θαύματα". Ρατσιστές γνωστούς και μη εξαιρετέους. Λαοπλάνους που υπέγραψαν το Μνημόνιο, που πριν έσκιζαν και τώρα θέλουν να παρουσιάσουν σαν συμφωνία διαπραγματεύσιμη και όχι όπως όλα τα προηγούμενα, που κατηγορούσαν... Όλα τα Μνημονιακά μέτρα όλων των Μνημονίων διαπραγματεύσιμα ήσαν στις εκάστοτε αξιολογήσεις τους. Τίποτα καινοφανές... Πολιτικούς που πετάνε εύκολα λάσπες και δεν φείδονται των ψεμμάτων και για να κατηγορήσουν και για να υπερασπιστούν εαυτούς. Πολιτικούς, που δεν διδάσκονται από τα λάθη της εξουσίας των στο παρελθόν.

Την Κυριακή θα ψηφίσουμε κάποιους από αυτούς...

2 σχόλια :

  1. Ευτυχώς λοιπόν που οι κακοί ευρωπαίοι έρχονται να καλύψουν την αδυναμία του πολιτικού προσωπικού της χώρας και μας βάζουν με το ζόρι να εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα έστω και με μεγάλες αδυναμίες. Ένα κακό πρόγραμμα είναι καλύτερο από το τίποτα που αντιπροσωπεύουν τα κόμματα αυτή τη στιγμή.

    Χάρη στους ευρωπαίους αρχίζουν και πληρώνουν έστω και με το σταγονόμετρο αυτοί που έχουν, χάρη σε αυτούς θα ανοίξουν (η αντίσταση είναι μεγάλη) τα επαγγέλματα και θα δουλέψει κάποιο νέο παιδί, δεν γράφονται εξωσωματικές σε άνδρες, δεν δίνονται συντάξεις σε πεθαμένους και 40άρες, δεν πετάμε τα σκουπίδια από το παράθυρο κ.α.

    Αν η δυστυχία που σταδιακά επεκτείνεται στον πληθυσμό δεν ωριμάσει τον πολίτη ώστε να δούμε κάποτε σοβαρούς ανθρώπους στη διακυβέρνηση της χώρας ας ελπίσουμε ότι θα εξακολουθήσει η Ευρώπη έστω και από ιδιοτέλεια να ενδιαφέρεται για την τύχη της Ελλάδας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα Μνημόνια έχουν πρώτιστο σκοπό να επιστραφούν τα δανεικά στους δανειστές μας και παράλληλα επιχειρείται και το να κερδίσουν ερείσματα σε κερδοφόρες υποδομές της χώρας. Παρ' ότι απαξιώνεται, στη δεδομένη συγκυρία, είναι εν τέλει σημαντική η διαχείριση των μνημονίων με τέτοιο τρόπο που να μην αλωθεί τελείως η χώρα από ξένα συμφέροντα.
    Σαφώς το πολιτικό δυναμικό της χώρας ήταν ανάξιο να την κυβερνήσει και να την οργανώσει και ευθύνεται για τη σημερινή μας κατάσταση απώλειας εθνικής κυριαρχίας αλλά και για την αλλοτρίωση της συνείδησης και της νοοτροπίας του λαού.
    Τα Μνημόνια λοιπόν από μόνα τους δεν μπορούν να μας βγάλουν από το βυθό ιδίως αν επιλέγονται ισοδύναμα του να φορολογούνται οι επιχειρήσεις με 29% και 100% προκαταβολές για να "σώσουμε" τις πρόωρες συντάξεις μεταξύ των οποίων υπάρχει μεγάλο ποσοστό απαράδεκτων συνταξιοδοτήσεων λόγω παράλογων νόμων του παρελθόντος.
    Χρειαζόμαστε δικό μας σχέδιο, αλήθεια και τίμια προσπάθεια που θα μπορέσει ότι μας δώσουν για ανάπτυξη να αποδώσει παραγωγικά και να μην πάει στράφι σε τσέπες ημετέρων.
    Και κάποιοι έχουν δίκιο πως δεν χρειαζόμαστε να διοικούν κομματικοί κομμισάριοι με ιδεοληπτικές παρωπίδες αλλά άνθρωποι που έχουν διάθεση να το παλέψουν ασχέτως ιδεολογιών και να πείσουν τον κόσμο για την προσπάθεια που χρειάζεται. Να κάνουν έστω καλά τα βασικά με κάποια οργάνωση. Φάνηκε και από τα δυο-τρία πράγματα που τώρα έκανε η υπηρεσιακή κυβέρνηση σε κάποιους τομείς ενώ η εκλεγμένη φάνηκε να τα έχει μπουρδουκλώσει.
    Νομίζω επίσης ότι είναι σωστό να καθίσουν κάτω ΟΛΟΙ ασχέτως ποιοι θα κυβερνήσουν και να συμφωνήσουν σε 5-10 σημεία πολιτικής πολύ βασικά που θα αποτελέσουν την πλατφόρμα του δικού μας εθνικού σχεδίου και θα δεσμευτούν να στηρίξουν. Αν υπάρξει μια σύμπνοια στα βασικά, εν τέλει θα γίνουν, εκτός και αν δεν θέλουμε και προτιμάμε στο διηνεκές να βολοδέρνουμε είτε με Μνημόνια που επιβάλλουν οι ξένοι είτε να φλερτάρουμε στην γεωπολιτική απομόνωση και στην προτεκτορατοποίηση.
    Δυστυχώς αυτή η Ευρώπη η σημερινή, που μας στηρίζει με τα Μνημόνια, είναι και η ίδια ένα σαθρό οικοδόμημα κουτσής ενοποίησης και γραφειοκρατικής αγκύλωσης, φτιαγμένη κυρίως στα πλαίσια του να κάνει τα ελλείμματα των αδυνάτων, πλεονάσματα των δυνατών. Χρειάζεται ριζικές αλλαγές για να έχει μέλλον και ασχέτως της δικής μας κρίσης αν δεν της κάνει, κάποια στιγμή θα αποσυντεθεί. Αλλά αυτή τη στιγμή χωρίς παραγωγικό ιστό, εκεί είμαστε και με βάση τις συνθήκες που υπάρχουν, καλούμαστε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό.
    Για να το κάνουμε χρειάζεται να λέγεται η αλήθεια και ο κόσμος ίσως έτσι αποκτήσει εμπιστοσύνη στους πολιτικούς που θα ηγούνται της προσπάθειας.
    Τώρα σου λέει ο άλλος που θα χόρευε με τα νταούλια την Υφήλιο όλη, δεν είχα καταλάβει τις ασύμμετρες δυνάμεις που είχα να αντιμετωπίσω... Τι να σκεφτείς; Οι προηγούμενοι δραπέτευσαν πριν από την αξιολόγηση και έβαλαν τον επόμενο να βγάλει το φίδι από την τρύπα και τώρα λένε ότι αυτός ο επόμενος θέλει να δραπετεύσει δια των εκλογών. Τι να πεις;
    Τελικά αυτή την χώρα κυβερνούν πολιτικοί ή εν δυνάμει δραπέτες μέσω εκλογών;

    ΑπάντησηΔιαγραφή