Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Κάποιες μικροαπαντήσεις στον κύριο Σόιμπλε

ΣΟΪΜΠΛΕ: "Αλλά όποιος θέλει να παραβλέψει ότι η Ελλάδα μπήκε σε αυτή τη βαριά κρίση λόγω δικών της παραλείψεων, όποιος θέλει να παραβλέψει ότι μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων βοήθειας φέραμε επιτέλους σε δρόμο που να έχει ανάπτυξη, να μειώσει επιτέλους ανεργία, να κάνει σιγά σιγά τα δημοσιονομικά ξανά βιώσιμα ώστε να δανειστεί και πάλι από τις αγορές, έχει μόνο λίγη ιδέα από την πραγματικότητα."

ΣΧΟΛΙΟ:

Η Ελλάδα σαφώς μπήκε στη βαριά κρίση λόγω δικών της λαθών όπως πχ γιατί με ένα κρατικοδίαιτο και πελατειακό κράτος μπήκε στην ΟΝΕ (άραγε γιατί δέχτηκαν να την βάλουν; ήταν τόσο δύσκολο να ελέγξουν τότε τη "δημιουργική λογιστική του κου Σημίτη;) και απεμπόλησε όλο τον οικονομικό σκελετό, που ως τότε είχε, χωρίς να κάνει σχεδόν τίποτα για να προσαρμοσθεί στις νέες συνθήκες.
Η Ελλάδα προφανώς έκανε λάθος να ζει με επαχθείς δανεισμούς που στήριζαν ντόπιες οικονομικές ολιγαρχίες και ξένα συμφέροντα, οι αντιπρόσωποι των οποίων, υπόδικοι εν Ελλάδι, διάγουν ελεύθερον βίο εις την Εσπερίαν, απολαμβάνοντας του ασύλου που απλόχερα τους πρόσφεραν τα εκεί συμφέροντα, τα οποία υπηρέτησαν εις βάρος της Ελλάδος και για τους οποίους, αν και ερωτηθείς, ο κος Σόιμπλε κωφεύει.

Δεν έχει όμως μόνον σημασία γιατί η Ελλάδα μπήκε στην κρίση αλλά και γιατί παραμένει.
Η Ελλάδα, κύριε Σόιμπλε, παραμένει στην κρίση γιατί σε αυτήν εφαρμόστηκε ένα λάθος πρόγραμμα, που για να την βγάλει από την κρίση αυτή, την έφερε να έχει το διαχρονικά παγκόσμια ρεκόρ ανεργίας και κυρίως στους νέους, που την έριξε σε βαθιά ύφεση και που καταστρέφει από ανέχεια τις όποιες δημόσιες υποδομές της ή τις ξεπουλάει μπιρ παρά και παράλληλα στέλνει τα καλύτερα μυαλά της και τους νέους της στην ξενιτειά, υποθηκεύοντας το Ακαθάριστο Εθνικό της προϊόν σε βάθος χρόνου.
Είναι το ίδιο πρόγραμμα και χειρότερο κε Σόιμπλε (λόγω του πυραμιδικού δανεισμού, που γίνεται όχι για την τόνωση της οικονομίας αλλά αποκλειστικά από το 2012 και μετά για την αποπληρωμή των προηγούμενων δανείων) με αυτό που εφαρμόσατε στην Λεττονία και όταν τέλειωσε πανηγυρίζατε για success story, με τη χώρα να έχει ρίξει την ανεργία της μεν από το 22% σε λίγο κάτω του 10% αλλά με σχεδόν το 15% του πληθυσμού της να έχει εγκαταλείψει τη χώρα και με σχεδόν το 20% των υποδομών υγείας και παιδείας να έχει κλείσει. Ανάπτυξη μέσα από τις στάχτες...

Και μπορεί να χρησιμοποιεί ο κύριος Σόιμπλε τα ίδια στοιχεία μείωσης της ανεργίας και ανάπτυξης, που και η ΝΔ χρησιμοποίησε στην προεκλογική της εκστρατεία για να επιδείξει τα δείγματα επιτυχίας αυτής της πολιτικής, αλλά τα νούμερα έτσι χύμα δεν λένε την πλήρη αλήθεια.
Πχ για την ανάπτυξη δεν λένε ότι μιλάμε για στοιχεία ενός τριμήνου (γ' 2014) με ισχυρή ώθηση της οικονομίας από τον Τουρισμό, που όμως είναι εποχιακός και εύθραστος οικονομικός τομέας.
Δεν λένε ότι τα ποσοστά ανεργίας μειώθηκαν ως προς το 2013 για να έρθουν γύρω στο 26%, που είναι περίπου τα επίπεδα του 2012 με 50% ανεργία των νέων και πάνω από 70% μακροπρόθεσμα άνεργους. Και 9 στους 10 ανέργους δεν επιδοτούνται.
Δεν λένε ότι το κράτος βρίσκεται σε μια άτυπη εγχώρια στάση πληρωμών και ότι τα πλεονάσματα είναι από φορολογίες υστερημάτων και φορομπηχτικές τακτικές ξεζουμίσματος, οι οποίες έχουν ημερομηνία λήξεως όταν δεν θα έχεις να λάβεις εκ του μη έχοντος πλέον.

Και εν τέλει δεν λένε, τι επιφυλάσσει η συνέχεια του νυν προγράμματος για να κλείσει, αυτού του προγράμματος που καλεί την Ελλαδα των παγκόσμιων και διαχρονικών ρεκόρ ανεργίας να ακολουθήσει. Την αύξηση των ομαδικών απολύσεων σε μια χώρα που με τα καλύτερα δεδομένα έχει τώρα χωρίς τις επι πλέον απολύσεις,1.245.340 ανέργους.

Και καλεί ο κος Σόιμπλε την Ελληνική κυβέρνηση να ξανασκεφθεί κάποια πράγματα. Ίσως θα έπρεπε όμως και ο ίδιος να ξανασκεφθεί πως δεν θα βρισκόταν σε αυτή τη θέση ισχύος σήμερα αν μετά τον Πόλεμο, οι Αμερικανοί και ο ελεύθερος κόσμος προσέφεραν στη χώρα του ένα τέτοιο σχέδιο διάσωσης και ανοικοδόμησης. Όταν στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η συνθήκη των Βερσαλλιών αντιμετώπισε τη Γερμανία με παρόμοια τιμωρητική τακτική, κατέληξαν στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και εν τέλει στον Χίτλερ. Ας το ξανασκεφθεί λοιπόν και εκείνος.

3 σχόλια :

  1. Προσπαθούμε να πείσουμε τους ξένους ότι ακολουθούμε ένα λάθος πρόγραμμα. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται γιατί ήδη το ξέρουν, όπως ξέρουν και ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, ότι δεν μπορούμε να κάνουμε σε περίοδο παγκόσμιας ύφεσης πλεονάσματα 4-5% για να τους ξεπληρώνουμε. Κατά την άποψη μου οι ηγέτες της Ευρώπης γιατί έτσι συμφέρει τους ίδιους και όχι τους λαούς που υποτίθεται υπηρετούν προσπαθούν να κρύψουν τα προβλήματα της ευρωζώνης κάτω από το χαλί.
    Αν προσπαθήσουν να λύσουν πραγματικά τώρα το θέμα ης Ελλάδας μετα θα έρθει στο προσκήνιο αυτό της Ιταλίας και της Ισπανίας και αυτό δεν το θέλουν καθόλου διότι είναι μη αντιμετωπίσιμο.

    Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε σχέδιο. Προκειμένου να μην πληρώσουν αυτοί που έχουν ή να μην θιγούν οι κάθε λογής απατεώνες, λαθρέμποροι κλπ και παραλληλα να εμφανίσει κάποια οικονομικά αποτελέσματα προτίμησε να υποβαθμίσει ή να εξαθλιώσει τον μέσο έλληνα, ΜΙΑ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

    Η νυν κυβέρνηση θέλει να προσφέρει για λίγους μήνες ασπιρίνες στον κόσμο με την άδεια του Σόιμπλε και μετά να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα, το οποίο δεν δυστυχώς έχει. Η απουσία προγράματος δεν εμπόδισε το ΣΥΡΙΖΑ να σκούζει για εκλογές,

    Την ώρα που υπάρχει κόσμος που ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό έβλεπε κανείς κάτι χαζοχαρούμενους τύπους να χαριεντίζονται τρισευτυχισμένοι και να αλληλοφωτογραφίζονται κατά την ορκωμοσία τους στη νέα Βουλή. Αυτοί οι γελοίοι τύποι δυστυχώς δεν είναι καλύτεροι από τα φασισταριά που είναι πολυάριθμα και σε αυτή τη Βουλή.

    Το πρόβλημα μας δυστυχώς δεν είναι ο Σόιμπλε αλλά η ανυπαρξία ενός σχεδίου επιβίωσης της χώρας. Παρουσιάσαμε στους Ευρωπαίους κάποιο δικό μας ρεαλιστικό σχέδιο και είπαν όχι? Ποιός όμως να εκπονήσει αυτό το σχέδιο?
    Αυτοί που αποτελούν τη σημερινή Βουλή? Γιοι, κόρες παλιών και κυρίως άθλιων πολιτικών, ηθοποιοί κατά κανόνα κωμικοί, μοντέλα, δημοσιογράφοι που ορύονται στα τηλεοπτικά παράθυρα, ναζί, απατεώνες, πλούσιοι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ τους..........Από αυτούς περιμένουμε...

    Προσωπικότητες σαν το Βαρουφάκη δεν αρκούν για να κρύψουν τη γύμνια του πολιτικού συστήματος που είναι αποτέλεσμα της αποχαύνωσης του έλληνα κατά την περίοδο των "παχιών αγελάδων". Τότε που το μόνο που τον ενδιέφερε είναι πως θα κλέψει το κράτος, πως θα λουφάρει, πως θα βγάλει χρήματα χωρίς ιδρώτα (χρηματιστήριο, επιδοτήσεις) πως θα νιώσει υπεροχή έναντι του γείτονα αγοράζοντας καινούργιο αυτοκίνητο. Ακόμα και σοβαροί άνθρωποι με καλλιέργεια και μόρφωση αναγκάστηκαν για λόγους επιβίωσης να μπουν και να κολυμπήσουν στο βόθρο.

    Ως λαός θα πληρώσουμε πολύ ακριβά την αποχαύνωση μας. Τα χειρότερα έρχονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ σωστά όλα αυτά, αλλά λέω μήπως...μήπως θα έπρεπε να κοιτάξουμε και τις όποιες δικές μας προτάσεις και κατά πόσο αυτές θα μπορούσαν να είναι υλοποιήσιμες; Διότι, όταν επιθυμούμε επί της ουσίας αύξηση του ΑΕΠ αυτό που θέλουμε, είναι αύξηση των εσόδων του κράτους. Άρα, σίγουρα δεν θέλουμε άνοιγμα του δημοσίου τομέα με επαναπροσλήψεις, αλλά αντιθέτως θέλουμε άνοιγμα των αγορών. Των εγχώριων αγορών. Επομένως, σωστά όλα αυτά και καλό θα ήταν να δούνε και οι "εταίροι" μας τα δικά τους λάθη σε όλο αυτό, τα οποία ξεκινούν από το πρώτο μνημόνιο, μέχρι τώρα. Αλλά θα πρέπει πιστεύω και εμείς ως χώρα να δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά και να προτείνουμε λύσεις σοβαρές. Το διογκωμένο δημόσιο και οι "φιλολαϊκές" κινήσεις π.χ. αύξηση μισθών, χωρίς καμία επί της ουσίας μελέτη, δε νομίζω ότι μπορούν να οδηγήσουν πουθενά, ούτε και να πείσουν τις άλλες χώρες της Ε.Ε., όταν δανειζόμαστε π.χ. από τη Σλοβακία, η οποία βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα από εμάς και με χαμηλότερους μισθούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το διογκωμενο δημοσιο ειναι προφανως λαθος. Αλλα το δικο μας προβλημα δεν ειναι τοσο το διογκωμενο δημοσιο αλλα η κατανομη των δημοσιων υπαλληλων ετσι ωστε να υπαρχουν καιριοι τομεις με ουσιωδη κενα και αλλοι να καθονται και να σαλιωνουν σφραγιδες.
    Και αλλα λαθη μπορει να εξαγγελονται οπως πχ τα 751 ευρω ελαχιστος μισθος στον ιδιωτικο τομεα αντι του ουσιωδους να επαναφερουμε απλα τις διαπραγματευσεις για συλλογικες συμβασεις και τη διαιτησια. Δεν μπορεις εν καιρω τετοιας κρισης να επιβαλλεις στην αγορα συγκεκριμενο οριο και το ζητουμενο δεν ειναι αυτο αλλα η επαναφορα φιλεργατικων θεσμων.

    Εχω ξαναγραψει οτι δεν μπορεις να περιμενεις την πληρη εξαθλιωση για να ερθουν καποιες αμφιβολου προστιθεμενης αξιας ιδιωτικες επενδυσεις για να φερουν την αναπτυξη. Και δεν γινεται να εχεις πλεονασματα 4_5% στηριγμένος στην υπερφορολογηση του μη εχοντος. Και για ποια ελληνικη οικονομια μπορουμε να μιλησουνε σε μια χωρα που δεν μπορει να προστατευτει μεσω της νομθσνατικης πολιτικης, που δεν της ανηκει και εν γενει δεν μπορει να παρει κανενα μετρο εκτος των συνεχων δημοσιονομοκων περικοπων. Σε μια χωρα που ολες οι δημοσιες υπηρεσιες και επενδυσεις θα θεωρουνται περιττες γιατι ξενοι θα τις κρινουν ετσι.

    Ναι εγω θα εκανα τη διαπραγματευση ισως με περισσοτερη διπλωματια και λιγοτερη αριστερη ιδεοληψια αλλα θα την εκανα γιατί η χωρα μου ειναι δεσμια και εμεις δεν μπορουμε να μενουμε με δεμενα τα χερια. Και οντως μας εχουμε δανεισει αλλα πιο φτωχα κρατη (και εμεις εχουμε δανεισει αλλα) αλλα η ερωτηση ειναι αν θα παρουν αυτα τα κρατη τα λεφτα τους πισω τελικα με την Ελλαδα σε συνεχη δανεισμο ή με την Ελλαδα σε αναπτυξη; και ποσα λεφτα δεν εχουν παρει αραγε αμεσα οταν απο το 2012 ολες οι δανειακες δοσεις πανε απ ευθειας στην αποπληρωμη του χρεους;

    Να ξαναγραψω οτι στην χρεοκοπια που ελεγχε ο ΔΟΕ, οι δανειστες κατακρτουσαν το 30% σαν εγγυηση και τα υπολοιπα εμεναν στην οικονομια της χωρας... Προς συγκριση με το σημερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή