Στις προηγούμενες εκλογές της Γαλλίας, ο Σαρκοζί είχε αναλώσει την εκστρατεία του στην προσπάθεια να ανταγωνιστεί τη Λεπέν σε ακροδεξιά ρητορεία με αποτέλεσμα να χάσει από τον μετριότατο αν όχι ανύπαρκτο Ολάντ, τον κατ' ανάγκη υποψήφιο των Σοσιαλιστών, λόγω του σκανδάλου Στρος-Καν. Και να γιγαντώσει τη Λεπέν παράλληλα.
Στη σημερινή Ελλάδα ο αντίστοιχος Σαρκοζί δεν φαίνεται να διδάσκεται τίποτα (και βέβαια και οι ανύπαρκτοι σύμβουλοί του) και δεν χάνει ευκαιρία να μιλάει για λαθρομετανάστες ακόμα και με την ευκαιρία της Γαλλικής σφαγής -που δεν έγινε από λαθρομετανάστες..., να φωτογραφίζεται στο φράκτη του Έβρου και να φέρνει ξαφνικά στο προσκήνιο ... το ότι δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να κατεβάσει τις θρησκευτικές εικόνες από τα δημόσια κτήρια.
Η αγωνία να πλειοδοτήσει σε ζητήματα που αφορούν το ρεπερτόριο της Χρυσής Αυγής είναι περισσότερο και από έκδηλη, την ίδια ώρα που δεν προσέρχεται σε τηλεοπτικό debate γιατί λέει πως ο αντίπαλος τον λέει προδότη και τον υβρίζει... Απεμπολεί δηλαδή το πλέον σημαντικό όπλο που θα μπορούσε να έχει ένας πολιτικός για να αποδείξει τα όποια επιχειρήματα του σε πραγματικά πολιτικά και κυρίως οικονομικά θέματα, σαν μικρό παιδί που γκρινιάζει ότι δεν παίζει με κάποιο άλλο παιδάκι γιατί εκείνο το πειράζει...
Εδώ με τις ερωτήσεις ενός έξυπνου και ενημερωμένου δημοσιογράφου, έρχεται ο αντίπαλος του σε αδιέξοδα και εκείνος παίζει μπάλα με το Νικόλα... για να σιγουρέψει την ήττα του. Ή δεν πιστεύει αυτά που λέει ή δεν θέλει τα δύσκολα που έρχονται και πασάρει την μπάλα στον άλλο. Σίγουρα βέβαια περιβάλλεται και από έναν περίγυρο χαμηλού βεληνεκούς, αυτόν που ταλαντεύεται εδώ και δυο χρόνια με περισσή ευκολία από τον κοινωνικό φιλελευθερισμό που επαγγέλθηκε, στη ρητορεία της λαϊκής δεξιάς και στις ακροδεξιές κορώνες. Αν πιστεύει αυτά που λέει και κυρίως αν πιστεύει τα αδιέξοδα που επικαλείται ότι μπορεί να φέρουν οι αντίπαλοί του, τότε ας πάει τουλάχιστον σε debate ειδάλλως ας μην κουράζεται αδίκως να στρώνει ροδοπέταλα στον δρόμο προς την εξουσία γιατί δεν θα είναι για τον ίδιο.
Στη σημερινή Ελλάδα ο αντίστοιχος Σαρκοζί δεν φαίνεται να διδάσκεται τίποτα (και βέβαια και οι ανύπαρκτοι σύμβουλοί του) και δεν χάνει ευκαιρία να μιλάει για λαθρομετανάστες ακόμα και με την ευκαιρία της Γαλλικής σφαγής -που δεν έγινε από λαθρομετανάστες..., να φωτογραφίζεται στο φράκτη του Έβρου και να φέρνει ξαφνικά στο προσκήνιο ... το ότι δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να κατεβάσει τις θρησκευτικές εικόνες από τα δημόσια κτήρια.
Η αγωνία να πλειοδοτήσει σε ζητήματα που αφορούν το ρεπερτόριο της Χρυσής Αυγής είναι περισσότερο και από έκδηλη, την ίδια ώρα που δεν προσέρχεται σε τηλεοπτικό debate γιατί λέει πως ο αντίπαλος τον λέει προδότη και τον υβρίζει... Απεμπολεί δηλαδή το πλέον σημαντικό όπλο που θα μπορούσε να έχει ένας πολιτικός για να αποδείξει τα όποια επιχειρήματα του σε πραγματικά πολιτικά και κυρίως οικονομικά θέματα, σαν μικρό παιδί που γκρινιάζει ότι δεν παίζει με κάποιο άλλο παιδάκι γιατί εκείνο το πειράζει...
Εδώ με τις ερωτήσεις ενός έξυπνου και ενημερωμένου δημοσιογράφου, έρχεται ο αντίπαλος του σε αδιέξοδα και εκείνος παίζει μπάλα με το Νικόλα... για να σιγουρέψει την ήττα του. Ή δεν πιστεύει αυτά που λέει ή δεν θέλει τα δύσκολα που έρχονται και πασάρει την μπάλα στον άλλο. Σίγουρα βέβαια περιβάλλεται και από έναν περίγυρο χαμηλού βεληνεκούς, αυτόν που ταλαντεύεται εδώ και δυο χρόνια με περισσή ευκολία από τον κοινωνικό φιλελευθερισμό που επαγγέλθηκε, στη ρητορεία της λαϊκής δεξιάς και στις ακροδεξιές κορώνες. Αν πιστεύει αυτά που λέει και κυρίως αν πιστεύει τα αδιέξοδα που επικαλείται ότι μπορεί να φέρουν οι αντίπαλοί του, τότε ας πάει τουλάχιστον σε debate ειδάλλως ας μην κουράζεται αδίκως να στρώνει ροδοπέταλα στον δρόμο προς την εξουσία γιατί δεν θα είναι για τον ίδιο.
Ο συγκεκριμένος έχει τελειώσει και δεν το ξέρει. Τον έχουν τελειώσει και οι Ευρωπαίοι που τον χρησιμοποίησαν για να εξυπηρετήσουν τους στόχους τους και τον πέταξαν, και οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι που φαίνεται να έχουν έτοιμη την επόμενη ηγεσία. Η απομόνωσή του είναι εμφανής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τη γνώμη μου η εποχή που ζούμε είναι μία από τις πιο απαξιωτικές για τον Ελληνισμό. Αποδεχθήκαμε και φτάσαμε να ζούμε σε μία κατάσταση τρομοκρατίας, δουλοπρέπειας, εγωισμού και υποτέλειας για να μη χάσουμε το κόκκαλο που γλείφουμε.
Ένα πράγμα μόνο θα πω: τα έσοδα από τα ΕΣΠΑ (και τα λοιπά Ευρωπαϊκά προγράμματα) είναι τα χρήματα του ΦΠΑ που εμείς πληρώνουμε και πηγαίνουν κατά ένα μεγάλο ποσοστό στην ΕΕ. Γι αυτό έχουν φαγωθεί να αυξήσουν τους συντελεστές ΦΠΑ...
Για το θέμα της θρησκείας και των μεταναστών, να λέγονται τέτοια πράγματα σε ένα κράτος που έχει στο σύνταγμά του την ανεξιθρησκεία και που ο μισός του πληθυσμός είναι μετανάστες, είναι λαϊκισμός και απευθύνεται σε ανθρώπους που θέλουν μία δικαιολογία για να ψηφίσουν αυτόν που εξυπηρετεί τα ατομικά τους συμφέροντα.
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό μετά από 5 χρόνια διακυβέρνησης αυτής της μορφής να ψάχνουμε για προσχήματα και να το παίζουμε αναποφάσιστοι. Όλοι μας ξέρουμε τι θα ψηφίσουμε και γι αυτό κανείς δεν βλέπει τηλεόραση.
Κανένας βέβαια δεν εγγυάται ότι το ερχόμενο θα είναι και καλύτερο, αλλά όσο ζούμε ελπίζουμε...
John ευχαριστώ ειλικρινά για τα σχόλιά σου και στα κοινωνικά θέματα αυτού του blog, που βοηθούν να παραμένει κάπως τούτος ο ιστότοπος ένας ζωντανός οργανισμός ακόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω κάποια διαφωνία σχετικά με τους αναποφάσιστους.
Θεωρώ ότι δεν παραμένουν πολλοί συμπολίτες μας σήμερα άκριτα αναποφάσιστοι. Είναι αναποφάσιστοι αυτοί που έχουν ακούσει και στο παρελθόν πολλές υποσχέσεις και κρατούν μικρό καλάθι. Είναι όσοι αρνούνται απλά να δικαιώσουν μια επιλογή με βάση το αποδεδειγμένο χάλι της άλλης. Δεν δικαιώνονται κάποιοι αυτόματα επειδή απέναντί τους βρίσκονται κάποιοι που θεωρούνται ότι στην πράξη έφθασαν σε αδιέξοδα. Πρέπει να αντιπροτείνουν και εκείνοι καθαρά και χωρίς κρυφές ή διφορούμενες απόψεις και κυρίως να πουν με ειλικρίνεια τις πιθανές επιπτώσεις των όσων προτείνουν και τις πιθανές δυσκολίες.
Ας αναρωτηθούμε όλοι μας αν γίνεται κάτι τέτοιο ή ακούμε γενικόλογες προτάσεις με πολλά κρυφά σημεία και κυρίως μήπως ακούμε ωραιοποιήσεις και δεν ακούμε τις δυσκολίες και τα εμπόδια που υπάρχουν. Μήπως ακούμε πράγματα που στόχο έχουν να εκμεταλλευτούν κυρίως το θυμό, την αγανάκτηση και την απόγνωση αλλά κρύβουν πίσω τους τα όσα εμπόδια και τις κακοτοπιές έχει και το άλλο μονοπάτι.
Γιατί λαϊκισμός δυστυχώς στην ελληνική πολιτική σκηνή υπάρχει σε όλο της το φάσμα και από αυτόν έχουμε πνιγεί διαχρονικά.
Αναποφάσιστοι ίσως είναι και κάποιοι που βαρέθηκαν το άσπρο/μαύρο ενός διαχρονικού διπολισμού που αλλάζει πρόσωπα και που προσπαθεί να ρίχνει πέπλα σκότους και τυφλού οπαδισμού πριν από εκλογές. Είναι κάποιοι που δεν θέλουν να δώσουν τη ψήφο τους σαν λευκή επιταγή.
Και ας σκεφθούμε μήπως υπάρχουν οι αναποφάσιστοι αυτοί γιατί καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ πολιτικό δυναμικό της Ευρώπης, αυτό της Ελλάδας. Κάποιοι θα πουν ότι αυτό είναι αποδεδειγμένο για όσους κυβέρνησαν και έφεραν την Ελλάδα σε αυτήν την κατάσταση και όχι για όσους δεν κυβέρνησαν ακόμα. Σωστό αλλά και οι άλλοι ζητείται να δώσουν μια πρόταση καθαρή και ορθολογική. Κάποιοι θεωρούν ότι δίνεται, κάποιοι πιθανόν λιγότερο ολιγαρκείς όχι. Τα πως και τα γιατί χρειάζεται μεγάλος χώρος και χρόνος για να αναλυθούν. Συνήθως στην Ελλάδα μετεκλογικά δικαιώνονται ΔΥΣΤΥΧΩΣ οι δεύτεροι. Ας ελπίσουμε να μην ξαναγίνει.
"Κανένας βέβαια δεν εγγυάται ότι το ερχόμενο θα είναι και καλύτερο, αλλά όσο ζούμε ελπίζουμε...". Η ελπίδα από μόνη της δεν φθάνει φαίνεται για όλους για να αποφασίσουν. Και μάλιστα ελπίδα που έχουν δει στο παρελθόν να διαψεύδεται πολλάκις. Και κανένας δεν ζητάει το όποιο αναξιόπιστο στην πράξη κοινωνικό συμβόλαιο αλά ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα στο παρελθόν για να αποφασίσει. Απλά κάποιοι ζητούν να πιστούν με λογικά επιχειρήματα, ζητούν να ακούσουν λύσεις καθαρά και όχι μέσες άκρες (πχ θα καταθέσουμε την Ελληνική πρόταση στην ΕΕ που θα αντικαταστήσει το μνημόνιο αλλά το τι είναι αυτή θα το μάθουμε μετεκλογικά καθώς και το πότε θα κατατεθεί και το πως θα κριθεί καιτο τι θα γίνει ωσότου κριθεί) και όχι απλά με το τι έχουμε να χάσουμε και με την αρνητική λογική της τραγικής ανακολουθίας των πρακτέων των αντιπάλων.
Και πάλι ευχαριστώ και μπορεί να φαίνεται από όσα γράφω πως πάω κόντρα στο ρεύμα ή κάνω το δικηγόρο του διαβόλου αλλά από άλλα που γράφω σίγουρα θα γίνεται κατανοητό ότι δεν συνηγορώ για κανέναν και ότι ναι, στη ζωή μου πάω με το ρεύμα όταν κρίνω εγώ πως έχει δίκιο και όχι γιατί με παρασέρνει (Ποδοσφαιρικό σχόλιο: Γι' αυτό είμαι άλλωστε Πανιώνιος...).
Συμφωνώ με όλα όσα γράφεις. Και εγώ είμαι πολύ διστακτικός με το Συριζα. Ξέρω ότι το πιο πιθανό είναι να λέει αερολογίες και να μην κάνει τίποτα από αυτά που λέει, ή ακόμα χειρότερα να κάνει ό,τι η ΝΔ που στις προηγούμενες εκλογές που άλλα έταξε και τα αντίθετα από αυτά, έκανε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πολιτική, λέει, είναι η τέχνη του εφικτού. Μπορεί ποτέ κάποιος να ικανοποιήσει όλους?
Πόσο εύκολο είναι να πεις την αλήθεια και να κάνεις το σωστό?
Υπάρχει μία αλήθεια και ένα σωστό? μήπως αυτό είναι μία ολοκληρωτική άποψη?
Θέλω να πω, ό,τι είναι δεδομένο ότι θα απογοητευτούμε ακόμα και με την καλύτερη διακυβέρνηση.
Επειδή είμαι καθηγητής, όταν αναρωτιέμαι αν είμαι καλός στη δουλειά μου σκέπτομαι αν με το έργο μου καταστρέφω τους μαθητές μου ή όχι. (Να τους φτιάχνω δεν το μελετάω γιατί αυτό είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων που δεν έχουν απαραίτητα να κάνουν μόνο με την προσπάθειά μου, άσε που μπορεί να απογοητευτώ), Όταν βλέπω έναν έξυπνο μαθητή που δεν τα πάει καλά στη γλώσσα σκέφτομαι ότι ένας κακός φιλόλογος τον κατέστρεψε.
Με τον ίδιο τρόπο βλέπω τα πράγματα και στην πολιτική. Όταν βλέπω τους νέους να αποκτούν φασιστική νοοτροπία, όταν ο μέσος όρος ζωής των Ελλήνων έχει μειωθεί κατά 5 χρόνια, όταν βλέπω τους μαθητές μου και ξέρω ότι δεν έχουν ελπίδα αν μείνουν στην Ελλάδα, όταν η θάλασσα ξέβρασε ένα 2χρονο κοριτσάκι σε παραλία της Χίου πριν 2 μέρες, όταν βλέπω τους συνανθρώπους μου να φοβούνται και να αποδέχονται καταστάσεις που τους ντροπιάζουν, καταλαβαίνω ότι αυτό που γίνεται τώρα καταστρέφει τη χώρα μας.
Τα παραπάνω μπορεί να μην αρκούν για να ψηφίσουμε το ένα κόμμα, αρκούν όμως για να μην ψηφίσουμε το άλλο.
Τώρα θυμήθηκα και τα οικονομικά ξεπουλήματα, τα 150 δισ που έδωσαν στις τράπεζες. Είναι δυνατόν να τρώνε τα λεφτά από τις τράπεζες, να μας απειλούν με τις καταθέσεις, να τους δίνουν 150 δισ δανεικά και να πανηγυρίζουν ότι τις σώσανε, να φορτώνουν τα 150 δισ στο δημόσιο χρέος (δλδ σε εμάς) και μετά να παρακαλάνε τον Λάτση να πάρει πίσω κοψοχρονιάς την eurobank και το Ελληνικό????
ΔιαγραφήΚαι όλο αυτό εμείς το κατάπιαμε και παρακαλάμε τώρα τις τράπεζες να μην κατάσχουν τα σπίτια που είναι 1η κατοικία των δανειοληπτών.
Αν αλλάξει η κατάσταση και καταφέρουμε να γλυτώσουμε από την επίθεση που μας κάνουνε (δεν το βλέπω να μας αφήνουν), θα καταγραφούν μετά από μερικά χρόνια τα εγκλήματα που έγιναν στην Ελλάδα και θα μας βρίζουν τα παιδιά μας.
Να συμπληρώσω και άλλα για την κατάστασή μας. Πεθαίνουν σε νησιά σαν τη Σάμο αβοήθητοι στους δρόμους, θύματα τροχαίων και ασθενείς που χρειάζονται άμεση βοήθεια γιατί δεν υπάρχουν επαρκή ασθενοφόρα και αυτά που υπάρχουν είναι κακοσυντηρημένα. Παραιτείται και ο Πρόεδρος του ΕΚΑΒ μήπως και συγκινηθεί κανένας και τίποτα δεν γίνεται.
ΔιαγραφήΚατά τ' άλλα ήταν έτοιμοι να δώσουν κρατικά λεφτά για γήπεδα.
Οι μηχανικοί έχουν χρυσοπληρώσει μέσω ΤΣΜΕΔΕ την ανακεφαλαίωση της Τράπεζας Αττικής χωρίς κανένας να τους ρωτάει.
Και άλλα τέτοια όμορφα.
Και τα επόμενα που ζητούν; Μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση στην πράξη της δυνατότητας απεργίας και μείωση των κυρίων συντάξεων που με αυτές τούτες τις μέρες οι γέροντες ζουν άνεργα παιδιά και εγγόνια.
Τελειώνουν γιατροί και μηχανικοί για να πάνε να δουλέψουν έξω γιατί εδώ δεν υπάρχει τίποτα.
Έχω ξαναγράψει ότι ο νεοφιλελευθερισμός αντιμετωπίζει τις κρίσεις με τη λογική να φτάσουμε στον πάτο για να γίνουμε "ανταγωνιστικοί". Μόνον που ο οικονομικός πάτος σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου δεν είναι και πολύ σαφές που βρίσκεται...
Δεν θεωρώ ότι δεν υπάρχουν καλές προθέσεις . Θεωρώ ότι υπάρχουν ιδεοληψίες και προχειρότητα, έλλειψη συνοχής στο σχέδιο, ετερόκλητες μη συγκλίνουσες απόψεις και δείγματα έλλειψης ευλυγισίας στο τι και πως θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε όσο αφορά το χρέος. Και επίσης υπέρμετρες ωραιοποιήσεις και υποσχέσεις αντί για ειλικρίνεια για τις επερχόμενες δυσκολίες. Και αυτό πηγάζει μου φαίνεται και από το ότι κάποιοι λόγω της μεγάλης κομματικής ανόδου έχουν χάσει το γνώθι σαυτόν, έχουν μεγαλύτερη ιδέα απ' ότι πρέπει για τις πολιτικές τους και ηγετικές τους ικανότητες και διακατέχονται από έναν πολιτικό νεοπλουτισμό τούτη την ώρα.
Επειδή θεωρώ ότι αν λυθεί κάτι, θα λυθεί όχι με ωραιοποιήσεις αλλά μόνον όταν με σαφήνεια και ειλικρίνεια πει κάποιος τι είναι ΕΦΙΚΤΟ να κάνει όπως έγραψες και επειδή έστω και αυτοδυναμίες του ενός τρίτου του λαού δεν σου δίνουν τη δυναμική στην κοινωνία για να στηρίξεις δύσκολες αποφάσεις, νομίζω ότι αυτό το δρόμο πρέπει να ακολουθήσει εκείνος που θέλει να κυβερνήσει με το λαό και για το λαό.