Ένα μετεκλογικό

Σίγουρα θα διαβάσετε αλλού λεπτομερείς αναλύσεις του μηνύματος των ευροεκλογών. Και για τη νίκη για πρώτη φορά ενός αριστερού κόμματος και για την αναμενόμενη πτώση του κυβερνητικού σχηματισμού των επώδεινων μέτρων λιτότητας και καταφορολόγησης, που όμως δεν φαίνεται να επαρκεί για να δημιουργήσει προς το παρόν κάποια κυβερνητική αλλαγή και για την υψηλή ψήφιση του λεγόμενου "αυγού του φιδιού" και για την καταβαράθρωση της άχρωμης και άψυχης ΔΗΜΑΡ και άλλα πολλά.

Εγώ εδώ απλά θα ήθελα να τονίσω κάτι άλλο, που ίσως λανθάνει στις βαθειές αναλύσεις που θα διαβάσετε.
Αφορά στο γεγονός ότι δεν βλέπω κάποιους από τους εκλεγόμενους, που να έχει επίκεντρο την οικολογία σε ένα πεδίο, όπως το Ευρωκοινοβούλιο, που θα μπορούσε να υπάρχει σχετική δράση με αποτελέσματα. Και δεν μιλάω μόνον για τους Οικολόγους-Πράσινους και τους σκέτους Πράσινους που με τη  διάσπασή τους λίγο πριν από τις ευρωεκλογές μηδένισαν και τις ελάχιστες ελπίδες που είχαν να διατηρήσουν την έδρα τους στο Ευρωκοινοβούλιο και θύμισαν έντονα και απογοητευτικά ΚΚΕ-ΜΛ και ΜΛ-ΚΚΕ... Μιλάω για αυτούς που φαίνεται να εκλέγονται από τα κόμματα που επικράτησαν μέσα στους οποίους ειλικρινά δεν βλέπω κάποιον που να επικεντρώνεται σε θέματα περιβάλλοντος. Να μου πεις στην Ελλάδα της κρίσης, άλλες είναι οι προτεραιότητες. Είναι; Ας το σκεφθούμε. Και ας σκεφθούμε ότι δώσαμε κάποιες θέσεις στο ευρωκοινοβούλιο σε ποδοσφαιριστές και κομματικά στελέχη με μόνη περγαμηνή τους,  την υπηρεσία τους στα κόμματά τους.