Κάποιες σκέψεις μέσα στην Πανιώνια πίκρα των αδιεξόδων

Αν μπορεί ο κος Τσάβαλος να προσφέρει μια υπηρεσία τούτη την ώρα στο σύλλογο, είναι να πάει ο ίδιος στα αποδυτήρια αντί για τον κο Γκλεζάκο. Ο τελευταίος έχει πει πολλά και αντιφατικά και χρειάζεται η ατμόσφαιρα μια αποφόρτιση η οποία δεν γίνεται εύκολα με την παρουσία του και ιδίως με τα όσα λέει. Το μόνο ίσως που μας μένει είναι να κεντρίσουμε το φιλότιμο των παικτών και το ότι μπορεί μεν να τους οφείλει λεφτά ο Πανιώνιος αλλά όλοι αναδείχτηκαν μέσα από τον Πανιώνιο και έστω φεύγοντας να φύγουν με ψήλα το κεφάλι. Ότι και να είναι η επόμενη μέρα για τον καθένα απ' αυτούς, δεν παύει να είναι ήττα και προσωπική τους ένας υποβιβασμός έστω και με τις όποιες δικαιολογίες της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, που δεν προσφέρει την αρμόζουσα στήριξη. 

Κολοβέ, Αυλωνίτη, Λαμπρόπουλε, Κούρο, Αραβίδη, Ανέστη, Κούρντι τι άραγε θα είναι καλύτερο, να λένε, ότι τα δώσατε όλα για να σώσετε την ομάδα σας ή να λένε ότι δεν πολυενδιαφερθήκατε γιατί είχατε βολευτεί; Ξέρω και ξέρετε ότι θα δεχθείτε και άδικες κριτικές ακόμα και αν κάνετε με την ψυχή σας το πρώτο και ιδίως αν τελικά αποτύχετε αλλά η πλειοψηφία του κόσμου έχει μάτια και βλέπει και καταλαβαίνει. Κάντε το για την πάρτη σας πρώτα-πρώτα, γιατί ο αθλητής θέλει να βγαίνει νικητής από το γήπεδο. Κάντε το για τη συνείδησή σας και να είστε σίγουροι τότε ότι οι άδικες κριτικές δεν θα βρουν ανταπόκριση.

Εδώ και καιρό βλέποντας την κατάσταση και καταλαβαίνοντας ότι στο στραβοπάτημα το εύκολο θύμα θα είναι οι παίκτες (ξεμείναμε βλέπεις και από τον Παντελή), προσπάθησα να τονίσω ότι για τη διάλυση τη διοικητική και τα αδιέξοδα που έχουν φέρει το χάος, καμιά ευθύνη δεν έχουν αυτά τα παιδιά. Φαίνεται σιγά-σιγά αυτό να γίνεται πεποίθηση νομίζω πια γενικότερη. Αυτό είναι κάπως παρήγορο.

Ότι και να γίνει, η επόμενη μέρα θα είναι δύσκολη. Τούτη την ώρα δεν ξέρω τι μας συμφέρει πια, να πέσουμε και να ξεκινήσει ο Πανιώνιος από την αρχή ή να σωθούμε.
Αν η νέα αρχή θα είναι και αυτή σαθρή τότε τι να λέμε...