Άρθρο 99, ερωτήματα περί ισονομίας αλλά να αναρωτηθούμε παράλληλα και για τις παρόμοιες καταστάσεις στον Πανιώνιο

Διαβάζω για τη δικαστική απόφαση υπαγωγής του Άρη στο άρθρο 99. Ο Άρης υπολογίζεται ότι χρωστάει γύρω στα 26 εκατομμύρια και σε δημοσιεύματα από τις αιτήσεις υπαγωγής του στο άρθρο 99 εμφανίζεται το Δημόσιο να είναι ο πιστωτής του 50% του χρέους αυτού.
Το άρθρο 99 έχει σκοπό να δώσει την ευκαιρία στις εταιρίες να γίνουν ξανά βιώσιμες και να συνεχίσουν τη λειτουργία τους με βάση έναν αποδεκτό διακανονισμό των χρεών τους με τους πιστωτές τους. Ο Άρης, υποθέτω και με βάση τα όσα διαβάζω, με αυτόν τον τρόπο, ελπίζει ότι πιθανοί επενδυτές θα προσελκυστούν αφού τα χρέη πλέον θα γίνει εφικτό να απσοσβεστούν.

Τα ερωτήματα σε αυτήν την περίπτωση είναι τα εξής:

1. Το Δημόσιο, ως ο μεγαλύτερος πιστωτής, σε αυτήν την περίπτωση έχει αντιδράσει κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την οιαδήποτε άλλη εταιρία, που βρίσκεται στην αυτή κατάστασή με τον Άρη;
2. Υπάρχει το προηγούμενη της προσπάθειας της Νίκης Βόλου να υπαχθεί στο άρθρο 99, στην οποία αντέδρασε η ΕΠΟ υπό τη βάση της απαγόρευσης της προσφυγής στα πολιτικά δικαστήρια. Τελικά η Νίκη Βόλου αποσύρθηκε από την προσφυγή της. Διαβάζω ότι η ΕΠΟ εγκαλεί και τον Άρη. Το ερώτημα είναι αν θα υπάρξουν τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά.

Το σκεφτικό των ανθρώπων του Άρη, που θέλησαν την υπαγωγή τους στο άρθρο 99 φαίνεται λογικό από την πλευρά τους, αφού για να καλύψουν τα χρέη τους χωρίς τις μέριμνες του συγκεκριμένου άρθρου, χρειάζονται 1 εκατομμύριο το μήνα μαζί με τις επιπλέον φορολογίες κλπ. Χρήματα που δεν είναι εφικτά από τα έσοδά τους. Ο Άρης εμφανιζόταν να οφείλει σε 400 πιστωτές. Το ζήτημα είναι αν η ευκαιρία για βιωσιμότητα που πιθανόν τους προσφέρεται, έχει βάση ισονομίας σε εποχές δύσκολες για όλους. Και αυτό το ερώτημα δεν το εκφράζω οπαδικά αλλά κοινωνικά. Μακάρι όλοι να έχουν τη δυνατότητα μιας ευκαιρίας να σταθούν στα πόδια τους.

Θέτω και ένα ερώτημα ενδο-πανιώνιο. Διαβάζουμε για δεκάδες διακανονισμούς που έχουμε κάνει. Και η προσπάθεια φαντάζει τιτάνια. Όπως και στην περίπτωση του Άρη. Μπορούμε άραγε ή ματαιοπονούμε και μεταθέτουμε πράγματα στο χρόνο; Και αν μπορούμε, με ποιες προϋποθέσεις και τι ακριβώς χρειάζεται; Στο τέλος αυτής της χρονιάς, οι διοικούντες οφείλουν μάλλον μια επανεκτίμηση για το που βρισκόμαστε.