Από την wikipedia:
"Ο Νικηταράς πήρε μέρος σε πολλές ακόμη μάχες μέχρι που απελευθερώθηκε η χώρα. Επί Καποδίστρια και Όθωνα ανήκε στο κόμμα των Ναπαίων (Ρωσόφιλων). Η ελληνική κυβέρνηση, φοβούμενη ότι το ρωσόφιλο κόμμα επεδίωκε να αντικαταστήσει τον βασιλιά Όθωνα με κάποιον Ρώσο πρίγκιπα, συνέλαβε το Νικηταρά το 1839 και τον καταδίκασε, αν και παντελώς αθώο, σε ενάμιση χρόνο φυλακή, την οποία εξέτισε στις φυλακές της Αίγινας. Όταν αποφυλακίστηκε, ή υγεία του ήταν εξασθενημένη απο τα βασανιστήρια που υπόκυνταν κατα τη διάρκεια της φυλάκισης του.Έπασχε απο ζάχαρο χωρίς να το γνωρίζει με αποτέλεσμα να χάσει σε μεγάλο βαθμό την όραση του.Βίωσε την αχαριστία και την αγνωμοσύνη της ελληνικής πολιτείας οταν του αρνήθηκε μια αξιοπρεπή σύνταξη ώστε να ζει αυτος και η οικογένεια του ευπρεπώς και αντί αυτου, του χορηγήθηκε "άδεια επαιτείας" στον ναο της Ευαγγελίστριας κάθε Παρασκευή. Το 1843 οταν ο βασιλιάς Όθωνας αναγκάστηκε να δώσει σύνταγμα στην Ελλάδα, του απονεμήμηθηκε ο βαθμός του υποστράτηγου μαζί με μία πενιχρή σύνταξη. Πέθανε το 1849 σε ηλικία 68 ετών. Τελευταία του επιθυμία ήταν να ταφεί δίπλα στο Κολοκοτρώνη όπως και έγινε"
Ναι εκείνη η Ελλάδα ήταν αυτή της Βαυαροκρατίας... Τίμησε τους ήρωες με "άδεια επαιτείας"... Επειδή "η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει" αλλά οι Έλληνες, ήρωες και απλοί άνθρωποι, πεθαίνουν, ας προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να τιμώνται και όχι να τιμωρούνται οι αξίες αλλά και να γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων όσων κατοικούν τούτη τη γη και συνεισφέρουν, όσο μπορεί ο καθένας, στο να μην πεθάνει ποτέ η χώρα, που όλοι θέλουμε να είναι χώρα του φωτός και του πολιτισμού, φτωχή ίσως πλην τίμια. Για να μπορούμε να γιορτάζουμε τέτοιες μέρες με ψηλά το κεφάλι, όσο και αν κάποιοι μας θέλουν αλλιώς.
"Ο Νικηταράς πήρε μέρος σε πολλές ακόμη μάχες μέχρι που απελευθερώθηκε η χώρα. Επί Καποδίστρια και Όθωνα ανήκε στο κόμμα των Ναπαίων (Ρωσόφιλων). Η ελληνική κυβέρνηση, φοβούμενη ότι το ρωσόφιλο κόμμα επεδίωκε να αντικαταστήσει τον βασιλιά Όθωνα με κάποιον Ρώσο πρίγκιπα, συνέλαβε το Νικηταρά το 1839 και τον καταδίκασε, αν και παντελώς αθώο, σε ενάμιση χρόνο φυλακή, την οποία εξέτισε στις φυλακές της Αίγινας. Όταν αποφυλακίστηκε, ή υγεία του ήταν εξασθενημένη απο τα βασανιστήρια που υπόκυνταν κατα τη διάρκεια της φυλάκισης του.Έπασχε απο ζάχαρο χωρίς να το γνωρίζει με αποτέλεσμα να χάσει σε μεγάλο βαθμό την όραση του.Βίωσε την αχαριστία και την αγνωμοσύνη της ελληνικής πολιτείας οταν του αρνήθηκε μια αξιοπρεπή σύνταξη ώστε να ζει αυτος και η οικογένεια του ευπρεπώς και αντί αυτου, του χορηγήθηκε "άδεια επαιτείας" στον ναο της Ευαγγελίστριας κάθε Παρασκευή. Το 1843 οταν ο βασιλιάς Όθωνας αναγκάστηκε να δώσει σύνταγμα στην Ελλάδα, του απονεμήμηθηκε ο βαθμός του υποστράτηγου μαζί με μία πενιχρή σύνταξη. Πέθανε το 1849 σε ηλικία 68 ετών. Τελευταία του επιθυμία ήταν να ταφεί δίπλα στο Κολοκοτρώνη όπως και έγινε"
Ναι εκείνη η Ελλάδα ήταν αυτή της Βαυαροκρατίας... Τίμησε τους ήρωες με "άδεια επαιτείας"... Επειδή "η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει" αλλά οι Έλληνες, ήρωες και απλοί άνθρωποι, πεθαίνουν, ας προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να τιμώνται και όχι να τιμωρούνται οι αξίες αλλά και να γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων όσων κατοικούν τούτη τη γη και συνεισφέρουν, όσο μπορεί ο καθένας, στο να μην πεθάνει ποτέ η χώρα, που όλοι θέλουμε να είναι χώρα του φωτός και του πολιτισμού, φτωχή ίσως πλην τίμια. Για να μπορούμε να γιορτάζουμε τέτοιες μέρες με ψηλά το κεφάλι, όσο και αν κάποιοι μας θέλουν αλλιώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου