Τούμπα τον ΠΑΣ στα Γιάννινα

Αυτή τη φορά παρ' ότι αιφνιδιαστήκαμε με γκολ του Ίλιτς (2') από το ξεκίνημα και περάσαμε ένα δύσκολο πρώτο δεκαπεντάλεπτο, είχαμε τις δυνάμεις -κυρίως ψυχικές- να ισορροπήσουμε και να ανατρέψουμε εν τέλει τα δεδομένα  του αγώνα.
Παρά την καίρια απουσία στην καρδιά της άμυνάς μας, η ομάδα λειτούργησε με τρόπο άψογο και μετά την ισοφάριση του Φανούρη με το πέναλτι στην ανατροπή Καμπάνταη από Πάντο (36'), είχε τις ευκαιρίες και πιο σύντομα πριν το τέλος του ημιχρόνου,να βρεθεί μπροστά, πρώτα με τον Κολοβό και μετά με τον Καμπάνταη, που όμως δεν μπόρεσαν να βάλουν τη μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα.
Η στιγμή της ανατροπής όμως ήρθε αργότερα στα μέσα του δεύτερου ημιχρόνου με την κεφαλιά-βολίδα του Λαμπρόπουλου (71'), μια φάση βγαλμένη σε αντίγραφο από το γκολ του αμυντικού του Πανιωνίου με τον ίδιο τρόπο στην 1η αγωνιστική με τον Άρη.
Και μετά, ως το τέλος του αγώνα, η μεγάλη ευκαιρία ανήκε στο κυανέρυθρο στρατόπεδο, με την κεφαλιά του Κούρου στο 77' στο δοκάρι και τη δύσκολη απόκρουση μετά από τον τερματοφύλακα του ΠΑΣ, σε μια φάση που ήθελε ψάξιμο αν η μπάλα πέρσε τη γραμμή του τέρματος.

Η πορεία του Πανιωνίου είναι ονειρική ως τώρα. Σήμερα έκανε και κάτι που θέλει πολλά κότσια για να το κάνει μια νεανική ομάδα, την ανατροπή και το ξεπέρασμα του αιφνιδιασμού. Δείχνει ομάδα σε ανοδική εξέλιξη, που μπορεί να ξεπερνάει και τις όποιες απώλειες στην ενδεκάδα της με συνεργασία και αλληλοκάλυψη. Κυρίως δείχνει να έχει την ψυχολογία της "ομάδας". Βέβαια και πάλι να πούμε ότι σε αυτό το χαμηλού επιπέδου πρωτάθλημα, όλα τα ματς είναι οριακά και ο θρίαμβος από την καταστροφή δεν απέχουν και πολύ όπως φάνηκε και στη Λειβαδιά. Μια χαμένη ευκαιρία από τους μεν. Μια λίγο τυχερή από τους δε. Ίσως η διαφορά για τον Πανιώνιο είναι στο ότι είχε χαμηλές προσδοκίες και πολύ εργασία ως τώρα και έχοντας αυτογνωσία και θέληση φαίνεται να τα καταφέρνει καλύτερα από τους άλλους. Έτσι και στη συνέχεια!

Λίγη ατομική κριτική. Με δυο πολύ κρίσιμες αποκρούσεις / αποσοβήσεις γκολ ο Περιστερίδης. Εκτέθηκε όμως και αυτός και η άμυνα στο γκολ του ΠΑΣ. Επικίνδυνος ο Ανδράλας ήταν λύση ανάγκης, αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρος κατά πόσο είναι καλύτερος από τον Αυλωνίτη. Ίσως εμπειρότερος αλλά δεν βγαίνει κάτι τέτοιο στο γήπεδο. Καμπάνταης που πέταγε κατά διαστήματα φωτιές.

ΣΚΟΡΕΡ: 2' Ίλιτς / 36' πέν. Γουνδουλάκης, 71' Λαμπρόπουλος
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Αμπαρκιόλης (Μακεδονίας)
ΚΙΤΡΙΝΕΣ: 22' Σάμαρης, 29' Αραβίδης, 64' Ανδράλας, 72' Μενδρινός
ΚΟΚΚΙΝΕΣ:

ΠΑΣ ΓIANNINA: Φεγκρούς, Κολοβέτσιος, Λίλα, Οικονόμου, Πάντος, Μιχαήλ, Ίλιτς, Βίλα, Τσουκαλάς (82' Νικλητσιώτης), Γεωργίου (65' Τζάνης), Κοροβέσης (77' Γιάκος).

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Περιστερίδης, Σπυρόπουλος, Κούρος, Λαμπρόπουλος, Ανδράλας, Ρόβας, Γουνδουλάκης, Σάμαρης (66' Μενδρινός), Κολοβός (58' Ντούνης), Καμπάνταης (73' Διαμαντάκος), Αραβίδης.


ΥΓ: Όλοι οι Πανιώνιοι είναι ευχαριστημένοι από το χαμηλό προφίλ ταπεινοφροσύνης και αυτογνωσίας που έχουν οι δηλώσεις Ελευθερόπουλου.

«Τα παιδιά κάθε μέρα κατακτούν και κάτι περισσότερο. Η ομάδα δείχνει χαρακτήρα. Στην αρχή θέλαμε να φτιάξουμε μια ομάδα που θα παίζει σωστά και θα κρατάει τις γραμμές. Από το ματς με την ΑΕΚ δείξαμε ότι μπορούμε μετά από ένα άσχημο αποτέλεσμα με τον Λεβαδειακό και σήμερα κάναμε την ανατροπή και πήραμε τη νίκη.

Είμαστε μια ομάδα για καλά πράγματα, όμως κρατάμε χαμηλά τον πήχη και είμαστε ταπεινοί. Τα παιδιά μπορούν να χαρούν για την δουλειά που έχουν κάνει τους τελευταίους μήνες και τους βγαίνει»