
Να σημειώσουμε ότι την πρόκριση στο Euro του 80 (νομίζω ότι τότε η στην επόμενη διοργάνωση ονομάστηκε έτσι - πριν ονομαζόταν Κύπελλο Εθνών) την πήραμε όπως και τώρα προκριθήκαμε στα προημιτελικά. Νικήσαμε τότε τη Σοβιετική Ένωση, την πρόγονο της σημερινής Ρωσίας.
Ο Αλκέτας ξεκίνησε το 1972, σαν βοηθός του Ιρλανδού ομοσπονδιακού προπονητή της Ελλάδας, Μπίλι Μπίγκαμ, κάπως σαν Τοπαλίδης της εποχής, με περισσότερες όμως γνώσεις και εμπειρίες στο ποδόσφαιρο, αφού ήταν και καλός παίκτης του Άρη στα νιάτα του. Μετά ένα χρόνο έγινε πρώτος ομοσπονδιακός προπονητής. Σαν προπονητής πήρε και τίτλους με τον Ολυμπιακό και ξαναέφερε την Εθνική σε τελικούς μεγάλης διοργάνωσης, στο Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ. Εκεί όμως τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά, όχι μόνον από το μέγεθος των αντιπάλων (Αργεντινή κλπ) και την απειρία τη δικιά μας σε τέτοιου εύρους διοργάνωση αλλά και από την απορρύθμιση της ομάδας, που χάθηκε μέσα στις κοινωνικές εκδηλώσεις για τους ομογενείς.
Η ΕΠΟ μέσω του προέδρου της του κου Πιλάβιου εξέδωσε την εξής ανακοίνωση:
"Θέλω να εκφράσω τα συλλυπητήρια μου και τα συλλυπητήρια όλου του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας, αλλά και κάθε ποδοσφαιράνθρωπου στην οικογένεια του Αλκέτα Παναγούλια.
Ο Αλκέτας Παναγούλιας ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα όχι μόνο του ποδοσφαίρου αλλά και της πολιτικής ζωής του τόπου. Για μας ήταν πάρα πολύ σημαντικός. Πήγε την Ελλάδα στο πρώτο της Euro και στο πρώτο της Μουντιάλ.
Έχουμε ζητήσει από την UEFA να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή και η ομάδα να μπορέσει να φορέσει μαύρα περιβραχιόνια".
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου