Μεταγραφολογία και δανεισμοί

Ενώ φαίνεται μπλεγμένη η περίπτωση Πανιωνίου-Φερνάντεζ με την εμπλοκή της Ομόνοιας (κάτι μου λέει ότι ο συμπαθής Ντάριο, όπως το έχει ξανακάνεινομίζω, μπλέκει τον Πανιώνιο για να πετύχει το στόχο του, την όσο καλύτερη μεταγραφή στην Ομόνοια και  όχι το αντίστροφο - μακάρι να κάνω λάθος), δημοσιεύματα σήμερα αναφέρουν ενδιαφέρον του Πανιωνίου για δανεισμό από τον Ολυμπιακό των Ζαραδούκα και Χαβίτο.

Επειδή η προηγούμενη διοίκηση της ΠΑΕ Πανιώνιος και ιδίως ο Γεράσιμος Βεντούρης, είχε κατηγορηθεί σφόδρα για "παραρτηματοποίηση" του Πανιωνίου, να θυμίσω ότι αυτοί καθ' εαυτοί οι ΕΝΤΙΜΟΙ και ΚΑΘΑΡΟΙ δανεισμοί ποδοσφαιριστών, προς όφελος και των παικτών και των ομάδων αγωνιστικά και οικονομικά, δεν αποτελούν στοιχείο παραρτηματοποίησης, γι' αυτό και επιτρέπονται από τους κανονισμούς. Να μου πεις αυτό ακούγεται σαν το γνωστό "ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό". Θεωρώ ότι καθήκον της διοίκησης του Πανιωνίου (έστω αυτής που άτυπα υπάρχει...) είναι να κάνει οτιδήποτε νόμιμα θα βοηθήσει την ομάδα χωρίς να ακούει "τυφλές" κριτικές περί παραρτηματοποίησης. Σημασία έχει αν προχωρήσει σε δανεισμούς, αυτοί να είναι με βάση τα δεδομένα που θα δώσει η τεχνική ηγεσία για τις πραγματικές αγωνιστικές ανάγκες της ομάδας και όχι δανεισμοί στο βρόντο, που απλά θα φέρουν στην ομάδα παίκτες, οι οποίοι δεν θα προσθέσουν ιδιαίτερα στη δυναμική της. Εγώ πάντως αν γινόταν, θα προσπαθούσα να δανειστώ το Μόνχε από τον Ολυμπιακό, χωρίς να θεωρώ αξιωματικά ότι οι δυο που ακούγονται τώρα και ιδίως ο Ζαραδούκας (και ιδίως αν μας πει αντίο ο προβληματικός αγωνιστικά και οικονομικά Κρικβέλια) είναι παίκτες που δεν μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.
Τέλος σχετικά με την απαξίωση των δανεισμών με τη λογική ότι οι δανεικοί παίρνουν τις θέσεις των δικών μας παιδιών, ας δούμε το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Αν όντως οι δανεισμοί γίνουν με βάση την εισήγηση των τεχνικών τότε σημαίνει ότι τα δικά μας παιδιά δεν μπορούν, στις συγκεκριμένες θέσεις στη δεδομένη χρονική στιγμή, να δώσουν τη βοήθεια που χρειάζεται η ομάδα.