ΤΑΞΙδεύοντας στην Ελληνική καλοκαιρινή πραγματικότητα

Τα ταξίδια, μεσούντος του θέρους, από λιμάνια, αεροδρόμια, από παλιές και νέες εθνικές οδούς έχουν δυσχερανθεί υπό το φόβο των αγανακτισμένων αδειούχων ταξιτζήδων και των κινητοποιήσεών τους. Δυστυχώς έχει δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος κυρίως διότι ο προηγούμενος υπουργός είχε έρθει σε συμφωνία με τους αυτοκινητιστές, την οποία προφανώς δεν δεχόταν η Τρόικα και ο νέος υπουργός θεώρησε ότι έπρεπε να αποδείξει το ζήλο του επί τη ευκαιρία του μεσοπρόθεσμου και του συνθήματος "τώρα δουλειά", που έδωσε η κυβέρνηση μετά την πρόσφατη ευρωπαϊκή συμφωνία "επιλεκτικής" στήριξης της Ελλάδας και να αναιρέσει την προηγούμενη συμφωνία.
Κλειστά επαγγέλματα, ιδίως τέτοιου είδους, δηλαδή χωρίς εξειδικευμένη επαγγελματική τεχνογνωσία, είναι σαφώς κοινωνική αδικία (γιατί να μην μπορεί να το ασκεί όποιος έχει επαγγελματικό δίπλωμα οδήγησης και μπορεί να αγοράσει ένα αυτοκίνητο;) αλλά μια αδικία την οποία εξέθρεψε  για δεκαετίες και το ίδιο το κράτος, βλέποντας πιθανόν σαν πρόσοδο την έκδοση αδειών. Από την άλλη, αδυνατώ να καταλάβω τα οικονομικά οφέλη που θα έχει η Ελλάδα από το άνοιγμα ενός υπερκορεσμένου επαγγέλματος, που τα τελευταία χρόνια αδυνατεί να ζήσει τους επαγγελματίες του. Θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας άραγε; Και στόχος της Ελλάδας της ανάπτυξης είναι να συντηρήσει τα παιδιά της με το παραγωγικό έργο του ταξιτζή (δεν έχω τίποτα με τον κλάδο αλλά πως να το κάνουμε, δεν μπορώ να τον δω σαν την αιχμή του δόρατος της αναπτυσσόμενης Νέας Ελλάδας...). Και πέραν όλων, δεν καταλαβαίνω γιατί η τέχνη της πολιτικής έπρεπε να κάνει διακεκαυμένο το τουριστικό θέρος και να δημιουργήσει μια ανακατωσούρα, που πλήττει ένα κάρο κλάδους που ζουν από τον τουρισμό και να δίνει αφορμές για να εκτίθεται η χώρα σε όσους θέλουν να την επισκεφτούν, υποσκάπτοντας όχι μόνον για φέτος αλλά για αρκετά χρόνια τις τουριστικές μας διεθνείς παρακαταθήκες. Και να σημειώσουμε ότι υπήρχε η περυσινή καλοκαιρινή εμπειρία με τους φορτηγατζήδες. Άραγε δεν είναι αρετή του πολιτικού να μπορεί να θέτει τις ενέργειές του στο σωστό χώρο και χρόνο; Να υποθέσουμε ότι ο υπουργός δεν έχει αυτή την αρετή; Ή είναι πιο λογικό να υποθέσουμε ότι δρα υπό τη βία ειλημμένων αποφάσεων, που ζητείται να εφαρμοστούν πάραυτα και ανελαστικά; Μήπως αυτές οι αποφάσεις εν τέλει κινούνται στα ίδια πλαίσια που μας έφεραν από το μνημόνιο στο μεσοπρόθεσμο και στην επιλεκτική δεν λέω τη λέξη...;;;

Η κυβέρνηση έχει επιλέξει όπως και οι ταξιτζήδες τη μετωπική σύγκρουση, η μεν για να αποδείξει εντός και εκτός ότι μπορεί να εφαρμόζει ότι αποφασίζει, οι δε γιατί βλέπουν να πλήττεται η οικονομική τους κατάσταση, που εν πολλοίς στηριζόταν στην αγοραστική αξία της άδειάς των.
Να θυμίσω ότι η κυβέρνηση είχε διαλέξει τη μετωπική σύγκρουση και με τους μετανάστες του μεγάρου Υπατία και τότε εξαναγκάστηκε σε μια θεαματική "κωλοτούμπα"... Η πολιτική είναι τέχνη ελιγμών και ελαστικής διαχείρισης των πραγμάτων και σίγουρα η αποφασιστικότητα και η άτεγκτη στάση αλά Θάτσερ δεν είναι πάντα ο μονόδρομος της επιτυχίας.
Οι ταξιτζήδες ίσως να έπλητταν λιγότερο τη χώρα τους, τους συνανθρώπους τους και τους εαυτούς τους αν διάλεγαν το δύσκολο δρόμο της απεργίας πείνας των μεταναστών της Υπατίας. Τώρα θα μου πείτε ότι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λέω... Αλλά ο μόνος δρόμος να μην τους πάρει μπάλα ο κοινωνικός αυτοματισμός είναι αυτός. Και είναι δραστικός έναντι ενός πολιτικού που διαλέγει να το παίξει iron man, τη στιγμή που θα μπορούσε να αποφύγει να βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας στο μόνο τομέα που μπορούμε κάτι να κάνουμε, στον Τουρισμό.
Ο δρόμος της μετωπικής σύγκρουσης κανέναν δεν θα ωφελήσει και μόνον ζημιές θα επιφέρει εκατέρωθεν.

ΥΓ1: "Η συμφωνία θα συμπεριλαμβάνει κατ΄αρχήν την περικοπή, περίπου ενός, τρισ. δολαρίων των δαπανών για τα επόμενα δέκα χρόνια - περικοπές για τις οποίες συμφώνησαν και οι δύο πλευρές. Επίσης, θα πρέπει να είμαστε σίγουροι πως οι εν λόγω περικοπές δεν θα πρέπει να γίνουν τόσο απότομα, ώστε να θέσουν σε κίνδυνο την εύθραυστη οικονομία μας."
[ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΟΜΠΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ]

Αν ο Ομπάμα μιλάει για ανάγκη χρονισμού των περικοπών στην "εύθραυστη" οικονομία των ΗΠΑ, μπορείτε σαφώς να καταλάβετε τι κάναμε και κάνουμε εμείς στην οικονομία της Ελλάδας, που επί ενάμισι χρόνο την περνάμε από συνεχή υφεσιακό καταιωνισμό "μέτρων" και βάλε "μέτρων".

ΥΓ2: Μειώσεις φορολογίας επιχειρήσεων και ΦΠΑ συζητά η κυβέρνηση κατά τα λεγόμενα του κύριου Βενιζέλου. Είναι σαφές ότι για να το συζητάει βλέπει τη σκοπιμότητα. Τότε προς τι τα μένεα εναντίον του Ζάππειου-2 που ακούγαμε εδώ και αρκετό καιρό και μέχρι και πριν λίγες μέρες; Βέβαια η δήλωση Βενιζέλου είναι προσχηματική, αφού προσθέτει ότι για να γίνουν αυτές οι αντιυφεσιακές ελαφρύνσεις θα πρέπει να εξευρεθούν ισοδύναμοι πόροι από αλλού. Άραγε από που; Αν είναι να εφεύρουν νέους φόρους στη θέση των παλιών τότε "άλλαξε ο Μανολιός και έβαλε τη βράκα του αλλιώς". Ο μόνος τρόπος είναι περαιτέρω έσοδα από αποκρατικοποιήσεις και περικοπές των όποιων σπαταλών του δημοσίου υπάρχουν ακόμα (ας ελπίσουμε όχι περικοπών ζωτικών υπηρεσιών στην υγεία και την παιδεία και την πρόνοια). Για τις ίδιες αναγκαίες μειώσεις ΦΠΑ και φορολογίας επιχειρήσεων μίλησε σήμερα και ο κος Κουβέλης. Είναι μάλλον σαφές ότι η κυβέρνηση υπό το βάρος των περιστάσεων και της κριτικής πολιτικών αντιπάλων και κοινωνίας, θα αναγκαστεί να δει ότι η πολιτική υφεσιακού καταιγισμού δεν είναι λύση αλλά μεγαλώνει τις πληγές... Αλλά μάλλον θα το δει πολύ αργά, τότε που οι δεσμεύσεις που έχει δεν θα την αφήνουν να ενεργήσει.