Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Πρωτογενή πλεονάσματα. Πόσο εφικτά είναι και ποια ήταν στο παρελθόν. Πως μας κοροϊδεύουν οι πολιτικοί (έστω και οι παροπλισμένοι) με μισές αλήθειες

Ένα βασικό σημείο για να γίνει βιώσιμο το δημόσιο χρέος της χώρας, είναι να μπορέσει να παρουσιάσει συνεχή πρωτογενή πλεονάσματα από το 2014 και μετά, τα οποία στο πρώτο μνημόνιο εμφανίζονταν στο 6% του ΑΕΠ και απ' ότι φαίνεται τώρα πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερα του 8% του ΑΕΠ.
Απ' ότι φαίνεται τέτοια πλεονάσματα είναι ουτοπικοί στόχοι. Στο link dimitris-stergiou.gr θα δείτε τα πρωτογενή πλεονάσματα στα χρόνια της μεταπολίτευσης και θα διαπιστώσετε ότι και στην καλύτερη περίοδο 1994-2002 (από το σύνολο 1991-2006 που είχαμε έστω και ελάχιστο πλεόνασμα), σε αυτή των ετών 1998-2000, είχαμε πλεoνάσματα 6.4%, 7.2% και 5.2%.
Χρειάζεται περαιτέρω των πρωτογενών πλεονασμάτων, να μπορέσει η χώρα να αυξήσει το ΑΕΠ και για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται δουλειά και ανάπτυξη και σίγουρα η τωρινή ύφεση δεν δημιουργεί τέτοιες συνθήκες.

Αλλά ενδιαφέρον είναι να δούμε και πόσο ξύλινα και παραπλανητικά συνεχίζουν να μιλάνε οι Έλληνες πολιτικοί, έστω και αν το παράδειγμα αναφέρεται σε έναν παροπλισμένο μεν πολιτικό αλλά με φιλοδοξίες θεωρητικού ηγέτη του νεοφιλελεύθερου χώρου. To link στο YouTube είναι από την ομιλία του κου Ανδριανόπουλου στο ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Στην αγωνία του να βρει τρόπους να επαινέσει τον παρευρισκόμενο τέως πρωθυπουργό και πατέρα της Προέδρου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, κο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο κος Ανδριανόπουλος αναφέρθηκε στο ότι εμφάνισε  πρωτογενή πλεονάσματα σαν Πρωθυπουργός 1991-93. Το ανέφερε λες και μετά από αυτόν υπήρχαν ελλείμματα ως σήμερα, ξεχνώντας ότι και ως ακόμα και το 2006 είχαμε πρωτογενή πλεονάσματα. Το ανέφερε αποσπασματικά χωρίς να προσθέσει ότι παράλληλα το χρέος εκτοξεύτηκε από 80% σε 110% του ΑΕΠ επί κυβέρνησης Μητσοτάκη. Βέβαια και τότε στις αρχές του 90 όπως και τώρα, το χρέος εκτοξεύτηκε γιατί βγήκαν στη φόρα τα κρυφά έξοδα οργανισμών κλπ, που κρύβονταν κάτω από το χαλί.

Δυστυχώς ένα από τα προβλήματα των πολιτικών της μεταπολίτευσης ήταν και είναι οι μισές αλήθειες. Ακόμα και τώρα μιλάνε βάσει ιδεολογικών προκαταλήψεων και μονομανιών που τους διακατέχουν. Ακόμα και σήμερα κρύβουν τα άσχημα κάτω από το χαλί.

Ένας πολιτικός που είχε προβλέψει από το 96 ότι το 2004 άντε το 2010 η Ελλάδα θα είναι Ελλάδα Τουρκομπαρόκ ή Γερμανικό Λάντερ, ήταν ο τότε περιθωριακός του ΠΑΣΟΚ, Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Δυο σοφά που είχε πει ήταν ότι οι πολιτικές διαμάχες της μεταπολίτευσης ήσαν όχι ιδεολογικές αλλά συγκρούσεις εξουσίας (δηλαδή ποιος θα πάρει την καρέκλα) και ότι μετά το 1980 κυρίως, μετατρέψαμε την Ελληνική οικονομία της ανάπτυξης σε καταναλωτική οικονομία δανεισμών.

Παραμένει δυστυχώς το πρόβλημα πως οι Έλληνες πολιτικοί που δημιούργησαν την κρίση θα μπορέσουν να την διαχειριστούν. Όταν είσαι μέρος του προβλήματος, μπορείς να δώσεις τη λύση; Θεωρητικά ναι αν έχεις συνειδητοποιήσει τι έχεις κάνει και αν έχεις διδαχθεί από τις εμπειρίες σου. Αλλά το γνώθι σαυτόν είναι μάλλον δυσεύρετη αρετή.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου