Η Ευρώπη της κας Μέρκελ και η Ευρώπη των άλλων

"Οι δηλώσεις της καγκελαρίου είναι σοβαρές. Στη γερμανική Βουλή, κυριολεκτικά δήλωσε ότι η αλληλεγγύη προς την Ελλάδα δεν είναι η καλύτερη απάντηση και ότι θα ήταν καλύτερο να μελετηθεί η προοπτική ενός αποκλεισμού από τη ζώνη του ευρώ. Βρίσκω την άποψη αυτή, με κάθε ειλικρίνεια, απίστευτη. Προφανώς, η κ. Μέρκελ δεν επιθυμεί πλέον ευρωπαϊκές λύσεις. Δεν είναι αυτή η Ευρώπη που οικοδομούσαμε στη διάρκεια δεκαετιών. Δεν είναι η Ευρώπη που πρέπει να αντικαταστήσει τον πόλεμο με τη συνεργασία και την αλληλεγγύη. Δεν είναι επίσης η Ευρώπη την οποία οραματίζονται οι πολίτες της. Είναι πάνω απ' όλα ακατανόητο, διότι μια ευρωπαϊκή απάντηση είναι πραγματικά η πιο ταχεία και η λιγότερο επώδυνη λύση. Εάν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δώσει ένα δάνειο στην Ελλάδα , αυτό δεν πρόκειται να στοιχίσει τίποτε σε κανέναν. Τόσο απλά".

Όχι δεν τα λέει αυτά κάποιος Έλληνας πολιτικός ή κάποιος σοσιαλμανής του Ευρωπαϊκού Νότου. Τα λέει ο πρόεδρος της φιλελεύθερης ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου, Γκι Φέρχοφσταντ.

Ίσως βέβαια η κοινοτική αλληλεγγύη και η Ευρώπη των πολιτών να λέει περισσότερα σε ανθρώπους χωρίς τα παιδικά τραύματα στην Ευρώπη του σιδηρού παραπετάσματος, που άλλα τους γαλουχούσαν όταν γινόντουσαν οι πρώτες προσπάθειες για την ενωμένη Ευρώπη και μάλιστα κάποιοι προσπαθούσαν να την κατευθύνουν σε μια ένωση για την ευδοκίμηση των λαών της γηραιάς ηπείρου και όχι μόνο για την προώθηση οικονομικών συμφερόντων. Και γι' αυτό άλλωστε μετεξελίχτηκε από ΕΟΚ σε ΕΕ.

Αλλά η κα Μέρκελ λέει και ξαναλέει πως πρέπει να κτυπηθεί το κακό στη ρίζα του και προφανώς κακό φαίνεται ότι θεωρεί πια αυτή καθ' εαυτή την ύπαρξη της Ελλάδος στην Ένωση. Ναι, αυτής της Ελλάδας που είναι ο καλύτερος πελάτης οπλικών συστημάτων παραγωγής Γερμανίας, που έχει γίνει οικονομικό προτεκτοράτο της χώρας της, παραχωρώντας αεροδροόμια, ναυπηγεία, τηλεπικοινωνίες σε Γερμανικά συμφέροντα.
Μέσα στον προεκλογικό της οίστρο άραγε η καθηγήτρια της Κβαντομηχανικής κα Καγκελάριος, μήπως θα έπρεπε να σκεφθεί λιγουλάκι, πόσο και αν τελικά τη συμφέρει τη χώρα της, η καταστροφή στην οποία σπρώχνει την δεινοπαθούσα  βέβαια εξ ιδίων σφαλμάτων Ελλάδα; Μήπως κάποια στιγμή κατηγορηθεί για κομματικές σκοπιμότητες που κυριάρχησαν στις πολιτικές της αποφάσεις - ναι κάτι ανάλογο των Ελλήνων πολιτικών της μεταπολίτευσης, που πολιτεύονταν με μόνο κριτήριο το βραχυπρόθεσμο πολιτικό κόστος των αποφάσεών τους;

Μάλλον όμως η κοινοτική αλληλεγγύη δεν λέει και πολλά στη πλευρά της Γερμανίας, που εκφράζει η κα Μέρκελ. Η Ένωση μάλλον για αυτούς είναι η πρόφαση ή ο φορέας για τη στιγνή προώθηση των δικών τους κρατικών συμφερόντων, ένα οικονομοπολιτικό εργαλείο. Βέβαια η Γερμανία είχε και έχει και την άλλη πλευρά της, αυτή που είχε αναδείξει στο παρελθόν ηγέτες σαν τον Χέλμουτ Σμιτ και ίσως κάποια στιγμή μιλήσει και αυτή η πλευρά και ωθήσει τις εξελίξεις ώστε να δοθεί η δυνατότητα στην Ελλάδα για μια νέα τελευταία ευκαιρία να σώσει την παρτίδα. Ας το ελπίσουμε. Και ας ελπίσουμε πως αν μας δοθεί αυτή η ευκαιρία θα αποδειχτούμε επιτέλους αξίοι να την εκμεταλλευτούμε.

ΥΓ: Ίσως αδικούμε αρκετά την κα Μέρκελ προσωποποιώντας σε αυτή, τη σημερινή στάση της κυβέρνησής της. Είναι σαφές ότι η πολιτική συμμαχία της με τους Ελέυθερους Δημοκράτες δημιουργεί δεσμεύσεις, που υπαγορεύουν σε κάποιο βαθμό τη συγκεκριμένη στάση. Ο κος Βεστερβέλε, ναι αυτός που δεν δίνει λευκές επιταγές στην Ελλάδα, είναι αυτός που θέλει να εξαφανίσει το κοινωνικό κράτος της χώρας του και που βλέπει την ανάπτυξη στη μείωση της φορολογίας των πλουσίων. Ένας τέτοιος πολιτικός, που επαγγέλεται τη μικρότερη κοινωνική αλληλεγγύη εσωτερικά για τον ίδιο το Γερμανικό λαό, δεν είναι δυνατόν να δείξει την όποια ανοχή στην Ελλάδα, που εδώ που τα λέμε είναι η Ελλάδα του κράτους διαπλοκής και διαφθοράς των τελευταίων 35 ετών. Και όταν δεν κατανοεί την κοινωνική αλληλεγγύη για την ίδια τη Γερμανική κοινωνία, μπορούμε να περιμένουμε να σεβαστεί την ευρωπαϊκή κοινοτική αλληλεγγύη;