Το 80-85% περίπου των εκλογέων ψήφισαν κόμματα που είναι υπέρ της παραμονής στο ευρώ.
Το 60-65% ψήφισαν κόμματα που είναι εναντίον του μνημονίου.
Στην εκλογική πλειοψηφία των αντιμνημονιακών δυνάμεων υπάρχει μια πανσπερμία απόψεων από αυτές που είναι υπέρ της παραμονής στο ευρώ μιας νέας διαπραγμάτευσης μέχρι εκείνες που είναι ακραιφνείς αντιευρωπαϊκές και επιθυμούν την αποχώρηση.
Πηγή:www.capital.gr
Μήπως όλα τα παραπάνω δικαιολογούν ότι η θέληση του κόσμου τείνει να ικανοποιηθεί επαρκώς από μια ενωτική προσπάθεια για την αναδιαπραγμάτευση με στόχο το ότι δυνατόν επαρκέστερο για να πετύχουμε ανάπτυξη και λογικούς ρυθμούς αναπροσαρμογής της οικονομίας που δεν θα επιφέρουν ύφεση, ανεργία, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μπιρ-παρά, περιβαλλοντικές αβαρίες που θα τις πληρώνουμε για πάντα; Μήπως ο στόχος, ο μόνος ρεαλιστικός, είναι να πείσουμε τους ξένους ότι ο μόνος τρόπος για να γυρίσουμε τα λεφτά των δανείων πίσω κάποτε και να συνεχίσουμε να διάγουμε με κάποια αξιοπρέπεια είναι να μην μας μετατρέψουν σε εργασιακό Μπαγκλαντές και να μπορέσουμε χρονικά να βρούμε ισοδύναμα μέτρα, που δεν θα διαλύσουν την Ελληνική κοινωνία, παράλληλα με τις διαρθρωτικές αλλαγές που θα οργανώσουν το έρμο τούτο κράτος; Αλλιώς το μνημόνιο θα είναι οδικός χάρτης εξόδου μας από την ΕΕ και πιθανότατα άχρηστο εκατέρωθεν. Και μια ακόμα αποτυχία του ΔΝΤ και των μηχανισμών που εμπλέκονται. Μπορεί να είναι αργά για κάποια τέτοια προσπάθεια, τη στιγμή που η εμπλοκή των δανειστών πια και οι επιπτώσεις σε αυτούς δεν είναι εκείνες της αρχής της κρίσης. Αλλά η ερμηνεία των αποτελεσμάτων δεν είναι η άρνηση της προσπάθειας. Αν ήταν η άρνηση τότε υπήρχαν πολύ πιο αρνητικές πολιτικές εκφάνσεις από εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ για να την εκφράσουν. Και ο λαός αυτές τις εκφάνσεις δεν τις πρόκρινε σε πρώτο πλάνο παρ' όλη την απελπισία μεγάλων στρωμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου