Σάββατο 10 Απριλίου 2010

A1 Μπάσκετ: ΠΑΟ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: 102-84

Τα δεκάλεπτα:

33-23, 20-16, Α' Ημίχρονo: 53-39, 20-20, 29-25, ΤΕΛΙΚΟ: 102-84.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ από GALANIS SPORTS DATA.

Δόθηκε αρκετός χρόνος στους νέους και αρκέτοι πήγαν μάλλον καλούτσικα. Η εμφάνιση μάλλον μπορεί να θεωρηθεί ευπρόσωπη και αξιοπρεπής, τηρουμένων και των αναλογιών και των ελλείψεων και της κατάστασης της ΚΑΕ.

Άξια να σημειωθεί είναι η σχετικά καλή απόδοση και των δυο οργανωτικών γκαρντ και του Ράις και του Αθηναίου, που εκτός των άλλων δεν υπέπεσαν και σε πολλά λάθη (που  όμως έγιναν εν τέλει από τους ψηλούς, Έρτσεκ και Μπορόβνιακ). Αρκετά καλός και ο Γιάνκοβιτς.

O προπονητής του Πανιωνίου, Νέναντ Μάρκοβιτς, τόνισε: «Κάτω από αυτές τις συνθήκες που υπάρχουν στην ομάδα, μπορώ να πω ότι ήμασταν αρκετά ανταγωνιστικοί. Η ομάδα μου μπήκε μάλλον φοβισμένοι στο παρκέ και αυτό φάνηκε από τα 7-8 λέι απ που χάσαμε. Αν τα βάζαμε ίσως το ματς να ήταν πιο ισορροπημένο. Δεν έχω, όμως, παράπονα. Είχαμε προβλήματα με τραυματισμούς και είμαι χαρούμενος που πήραν χρόνο συμμετοχής οι νέοι και έδειξαν ότι μπορούν βοηθήσουν. Στα τρία παιχνίδια που απομένουν θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να μπούμε στα πλέι οφ».
O Γιάννης Αθηναιου, υποστήριξε: «Είχαμε κέρδος, το ότι δόθηκε χρόνος σε νέα παιδιά δουλεύουμε σκληρά και περιμένουμε ευκαιρία για να αποδείξουμε ότι αξίζουμε».

Χαρακτηριστική και η δήλωση του Γιασικεβίτσιους για το σχετικά "unfair" τελευταίο σουτ του ΠAO, ... κάτω από την πίεση των επικλήσεων των οπαδών του:

«Είναι άγραφοι κανόνες αυτοί, αλλά στην Αμερική κάτι τέτοιο δεν επιτρέπεται. Πολλές φορές η ομάδα που κερδίζει δεν κάνει καν το τελευταίο σουτ, γιατί αλλιώς θεωρείται ασέβεια προς τον αντίπαλο. Βέβαια στην Ευρώπη δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Οι φίλαθλοί μας ήθελαν να δουν κατοστάρα, τους κάναμε το χατίρι και οι παίκτες του Πανιωνίου έδειξαν κατανόηση. Εξάλλου είναι γνωστό ότι ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που δεν δείχνει ποτέ ασέβεια στον αντίπαλο και σε καμία περίπτωση δεν θέλαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο σήμερα».

Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Το "πρότυπο" ποδοσφαιρικής ομάδας

Κατά τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής περιόδου που διανύουμε, πολλοί τη θαύμασαν και πολλοί την επαίνεσαν. Μιλάω για τη Σούπερ Μακ-Καβάλα. Τώρα που άρχισαν οι εκκαθαρίσεις και που τα γενέθλια δώρα υιών και θυγατέρων προς το μεγαλομέτοχο, τύπου Σμολάρεκ, στέλνονται προς επιστροφή από κει που ήρθαν (...Αν συναινέσουν...Ίσως δούμε τραγελαφικές καταστάσεις πειθούς...), είναι πολύ πιθανόν να αποδειχθεί καταστροφικότατο το μισθοφορικό πρότυπο που ακολουθήθηκε στους Αργοναύτες. Φημολογείται ότι στην προετοιμασία για τη νέα περίοδο θα παρευρίσκονται 5-6 από τους νυν ποδοσφαιριστές της ομάδας. Είναι αρκετά απίθανο και μεσούσης της κρίσης να μπορεί μια ομάδα να αντικαταστήσει επαρκώς τόσους ποδοσφαιριστές και μάλιστα σε μια εποχή που πιθανές οικονομικές και λογιστικές αλχημείες του παρελθόντος να μην είναι πλέον ιδιαίτερα εφικτές.
Στον προ Τσακίρη Πανιώνιο, είχαμε κατα καιρούς ζήσει ανάλογες περιστάσεις, που η αναφορά περί αναγκαίου κορμού της ομάδας από περίοδο σε περίοδο, ήταν άγνωστη φράση. Αλλά είπαμε, επρόκειτο γι' άλλες εποχές, πιο ελαστικές σε τερτίπια και κόλπα... Οι δε "υπερβάσεις" τύπου Ρεκόμπα είναι ιδιαίτερα πρόσφατες.

Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε την εξέλιξη της περίπτωσης της Καβάλας σε συνδυασμό με τον οικονομικό περίγυρο και τις υπάρχουσες συνθήκες.
Απλά ν' αναφέρω τη ρήση του Σόλωνα, "Μηδένα προ του τέλους μακάριζε". Οι υπερβάσεις και οι υπερβολές, τα παλάτια στην άμμο, είναι για λίγο καλά και θαυμαστά, αλλά γρήγορα γκρεμίζονται.

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Προς τους κυρίους, που μεταδίδουν αγώνες του Champions League το 2010 λες και είναι ο Διακογιάννης το 1970

Μια επισήμανση κύριοι. Η "Γερμανική" μηχανή, που με "μαθηματική" ακρίβεια πήρε την πρόκριση στο Ολντ Τράφορντ και με τη γνωστή "Γερμανική" μαχητικότητα ανέτρεψε το εις βάρος της 3-0, αποτελείται από δυο Βέλγους, δυο Κροάτες, ένα Τούρκο, ένα Ολλανδό, ένα Γάλλο κλπ και έχει Ολλανδό προπονητή. Ίσως θέλετε οι αναμεταδόσεις σας να έχουν ένα νοσταλγικό χρώμα, που να μας κάνουν να αναπολούμε παλιές Αγγλο-Γερμανικές ποδοσφαιρικές μάχες, αλλά μάλλον ξεχνάτε την υπόθεση Μποσμάν, που εδώ και χρόνια άλλαξε τα ποδοσφαιρικά δεδομένα και μάλλον δεν νομίζω να πληρώνεστε για να δημιουργείτε ατμόσφαιρα ρετρό.

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΙΩΝΙΟΥ ΦΙΛΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΔΑΚΟΥ

Ίσως ήδη έχετε δει στο blog του από τη Μεγάλη Παρασκευή την έκκληση του Κώστα του Παπαδάκου για αίμα για τη μητέρα του που είναι στην εντατική. Επειδή η κατάσταση συνεχίζει να είναι κρίσιμη και χρειάζεται και άλλο αίμα, αναρτώ και εδώ τις συστάσεις και ελπίζω αρκετοί να μπορούν να συνεισφέρουν:

ΠΑΠΑΔΑΚΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
ΛΑΪΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΑΣ

Σχέδια και εφαρμογή

Διαβάζουμε σήμερα για της επαφές Αδαμίδη (ΑΕΚ) με Λυμπερόπουλο και ίσως στο μυαλό μας έρχεται μια διαδοθείσα δήλωση Κιντή από την πρώτη του συνάντηση με φιλάθλους, όπου αναφέρθηκε στο Μεσσήνιο άσσο και στην πιθανότητα να τον φέρει στον Πανιώνιο του χρόνου. Ναι ξέρω ότι μέσες άκρες ψιλοδιαψεύστηκε το σχετικό απόσπασμα από πλευράς Πανιώνιων κύκλων, αλλά ας θεωρήσουμε ότι όπου υπήρχε καπνός, υπήρχε και φωτιά.

Αναφέρομαι στην παραπάνω είδηση για να τονίσω το πόσο διαφέρει ο όποιος σχεδιασμός από την εφαρμογή του, ιδίως όταν και άλλοι έχουν ακριβώς το αυτό περίγραμμα σχεδίων και προγραμματισμού, όπως στην περίπτωση Κιντή και φίλων του στη νυν διοίκηση ΑΕΚ.

Η εφαρμογή λοιπόν ενός τέτοιου σχεδιασμού φαίνεται να γίνεται με συνθήκες κούρσας με άλλους δρομείς με κοινούς στόχους με μας. Εκτός αν διαφοροποιηθούμε και προσπαθήσουμε να πρωτοτυπήσουμε λίγο, πέρα από όσα είναι από κοινού γνωστά μεταξύ "φίλων". Συνεπώς κε Κιντή ίσως πρέπει ν' αναζητήσετε και πράγματα πέραν των όσων γνωρίζουν και οι κιτρινόμαυροι φίλοι σας από την κοινή σας πορεία στην ΑΕΚ. Αλλιώς θα πρέπει να τρέχετε να τους προλαβαίνετε όπου αυτό είναι δυνατό. Επαναλαμβάνω ότι μπορεί ο Λύμπε να μην είναι όντως κοινός στόχος αλλά γνωρίζετε καλά ότι υπάρχουν τέτοιοι πολλοί και υπάρχουν συναφείς αν όχι όμοιοι σχεδιασμοί και προσδοκίες.

Τα αιφνίδια και τα περιοδικά κτυπήματα της μοίρας. Ματαιότης ή θέαση της ζωής πέρα από το άτομο;

Σήμερα φίλος έκανε επέμβαση με μπαλονάκια σε τέσσερα σημεία για ν' αντιμετωπίσει καρδιακό πρόβλημα που ξαφνικά εμφανίστηκε ή έστω ξαφνικά έγινε σοβαρό και απειλητικό.
Προ ολίγου διάβασα για μωρό που έχασε σήμερα τη ζωή του στις ρόδες λεωφορείου, όταν η μητέρα του έχασε τον έλεγχο και της ξέφυγε το καρότσι.
Πάλι καμμιά τριανταπενταριά συνάνθρωποι σκοτώθηκαν στην άσφαλτο, θύματα της Πασχαλινής εξόδου.

Από τη μια στιγμή στην άλλη, η ανθρώπινη ζωή δείχνει να κρέμεται σε μια κλωστή και έστω και αν η επιστήμη και ο πολιτισμός, την κλωστή αυτή την έχουν ενισχύσει, την έχουν ατσαλώσει, δεν παύει να είναι όχι πολύ δύσκολο να κοπεί, έρμαιο των περιστάσεων της στιγμής.

Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης; Ίσως όχι, αν νοιώθουμε την κάθε στιγμή να μην πηγαίνει χαμένη και να γίνεται στιγμή προσφοράς και δημιουργίας. Ίσως ναι, αν παρ' όλα αυτά, οι περιστάσεις και η μοίρα παίρνουν νέους ανθρώπους ή μωρά που δεν μπόρεσαν καν ν' αδράξουν την ευκαιρία της ζωής, που τους πρόσφερε ο Δημιουργός. Μάλλον, η ουσία των πραγμάτων σε αυτή την Πλάση βρίσκεται πέρα από την ατομικότητα του καθενός μας, στη μαζικότητα της ανθρωπότητας και παρά τα σκληρά κτυπήματα της μοίρας, που βλέπουμε ολόγυρά μας συνεχώς σε συνανθρώπους μας ή στους εαυτούς μας, η Ζωή συνεχίζεται, λογαριάζοντας πιότερο το σύνολο από τις μονάδες.