Η έκπτωση των συνθημάτων στο διάβα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας προς την Ελλάδα της κρίσης

Από την ελπίδα για εθνική ανεξαρτησία στην απειλή του στείρου σωβινισμού ή μήπως η ελπιδοφόρα αρχή και το απειλητικό τέλος της μεταπολίτευσης (ή έστω του κομματιού που εισήγαγε η Παπανδρεϊκή αλλαγή); Με το ίδιο σύνθημα, που εξέπεσε μέσα από την κοινωνική αλλοτρίωση σε ένα ψεύτικο ευδαιμονισμό που οδήγησε στη βαθιά κρίση.

Θα μου προσάψουν πολλοί διάθεση ύβρης με την αναφορά μου σε ετερογενή πράγματα που δεν επιδέχονται σύγκρισης. Δεν τα συγκρίνω (εξάλλου οι νυν εκμεταλλεύονται τον Μπααθικό λαϊκίστικο εθνικισμό του λαοφιλούς Έλληνα Περόν για να αποδείξουν ότι δεν είναι "ελέφαντες"). Απλά στιγμιαία έστρεψα τα μάτια μου πίσω και στη δική μου νιότη για να συνειδητοποιήσω αν όντως "η ζωή μου κύκλους κάνει" και δυστυχώς κατάλαβα ότι πρόκειται περί φαύλων κύκλων.