Μπασκετική Πανιώνια Θρηνολογία

Δεν μπορεί κανένας να χωνέψει στον Πανιώνιο τον τρόπο με τον οποίο καταστράφηκε από πέρυσι η ομάδα μπάσκετ.
Διάβασα και την ανακοίνωση των Πανθήρων και διάφορα στον Τύπο. Και για τη "Τέντα" και για τα όσα διαδραματίστηκαν από το τέλος της προηγούμενης σεζόν ως τώρα.

Δυστυχώς κάποιοι μάλλον ενδιαφέρθηκαν περισσότερο για άλλα και η ομάδα ήταν απλώς ο φορέας για τα όσα ενδιαφέρονταν και αυτός ο φορέας θα έπρεπε να είναι σε δικά τους χέρια. Αυτό δημιούργησε την ανακατωσούρα, που έφθασε να διακυβεύσει τη συμμετοχή του Πανιωνίου στο πρωτάθλημα αλλά παρ' ότι αυτό αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή, υπήρξε εν τέλει η ανακατωσούρα αυτή καταλυτική εις βάρος της ομάδας.

Αμετροέπειες και επιπολαιότητες έκαναν τα πράγματα πολύ χειρότερα. Ξεκινήσαμε από την αιθεροβάμονα ηρωική αντίληψη του πάμε με τους νέους, τους ρίξαμε στα βαθιά και μάλιστα και για κάποιους αγώνες και χωρίς έμπειρο προπονητή, λες και είχαμε την πολυτέλεια να σπαταλήσουμε το χρόνο έτσι άδικα μέχρι να φτιάξουμε πραγματική ομάδα, που να μπορεί να σταθεί σε αυτό το επίπεδο. Και εκμεταλλευτήκαμε και τις αγνές προθέσεις του κόσμου να ενισχύσει με θέρμη τα παιδιά του Πανιωνίου. Σύντομα φάνηκε η στυγνή πραγματικότητα.

Και καταλήξαμε στην άνευ λογικής τελευταία αλλαγή προπονητή, όχι με κάποιον το ίδιο έμπειρο αλλά με ένα νέο προπονητή, που μπορεί να έχει τις καλύτερες προθέσεις και να είναι παιδί του Πανιωνίου αλλά κλήθηκε να διαχειριστεί μια κατάσταση δίχως αύριο, που και για τον πιο έμπειρο τεχνικό θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη.
Μέσα σε όλα ήρθε και η γκαντεμιά των τραυματισμών και μας τέλειωσε ολοκληρωτικά.

Το μόνο που μένει είναι αυτοί που είναι υπαίτιοι της κατάστασης να αναλάβουν τις ευθύνες τους και είτε να στρωθούν και να εργαστούν να ξαναχτίσουν την ομάδα ή να σηκωθούν να φύγουν.
Αυτά που τους κρατάνε στον μπασκετικό Πανιώνιο, αν θελήσει ο Πανιώνιος κόσμος μπορεί να τα κόψει και φαίνεται αυτό και στην ανακοίνωση των Πανθήρων.  Δεν είναι πάντως τα λάθη που δεν συγχωρούνται αλλά οι πιθανές προθέσεις που οδήγησαν σε αυτά.
Όλοι οι Πανιώνιοι θα στηρίξουν ανθρώπους που έκαναν μεν λάθη αλλά τα αναγνωρίζουν και έχουν την πρόθεση να δουλέψουν ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΙΩΝΙΟ. Και βέβαια όποιος έχει την αρετή της αυτοκριτικής, ας κοιτάξει και μόνος του τα αποτελέσματα. Και δεν μιλάμε για τους νυν μόνον ... αλλά και για όσους άλλους ίσως τους ενδιαφέρει λιγουλάκι να κοιτάνε πίσω και να αξιολογούν τα αποτελέσματα των πράξεών τους.

ΥΓ: Οι ύστατες προσπάθειες για τη σωτηρία... Ο Ουρουγουανός φορ Τζος Ασελιν γίνεται προσπάθεια να έρθει στον Πανιώνιο ενώ ο Χουγκάζ δείχνει πόρτα εξόδου σε Ταμπς, Γουντς, Κουκουλά και Μοτσενίγο.

"Αποφασίζομεν και διατάσσομεν", χαρακτηρίζοντας την Αριστεία, Χιτλερισμό;

Αυτός λοιπόν είναι ο Υπουργός Παιδείας, ο οποίος θεωρεί την Αριστεία χιτλερική και έχει μανιωδώς αναλωθεί στην κατάργηση των Προτύπων και Πειραματικών σχολείων. Θεωρεί άραγε την Αριστεία στην εκπαίδευση κάτι σαν Ευγονική και όσους την υποστηρίζουν απογόνους του Μένγκελε;

Και στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται σαν νεοφιλελεύθερο δίλημμα το "Αριστεία ή Δημοκρατία;".

Είναι φανερή η διαφορά αντίληψης του σπουδαγμένου στην ιδιωτική εκπαίδευση Υπουργού με τις συγκεκριμένες πολιτικές ιδεοληψίες από αυτό που καλείται να κάνει όποιος θα ήθελε να στηρίξει ένα θεσμό ΔΗΜΟΣΙΩΝ Προτύπων και Πειραματικών σχολείων με βάση τη θέαση της Αριστείας στη Δημόσια Εκπαίδευση όχι σαν ελιτισμό αλλά σαν αρωγή του Κράτους και της Κοινωνίας σε κάποια παιδιά, που προσπαθούν παραπάνω ή και έχουν κάποια ταλέντα παραπάνω, να μπορέσουν να αναπτύξουν καλύτερα τις όποιες δυνατότητές τους και πάνω σε αυτά τα παιδιά να αποκτηθούν εκπαιδευτικές εμπειρίες και να εφαρμοστούν ει δυνατόν και στα άλλα σχολεία.
Και αυτά τα παιδιά είναι παιδιά που αξιολογούνται αρκετά αντικειμενικά με εξετάσεις και όχι με τις όποιες άλλες διαδικασίες -που μπορεί και να καταντήσουν και διαβλητές και να βρίθουν από "παραθυράκια" -  και στην εισαγωγή τους και κατά τη διάρκεια των σπουδών τους στα σχολεία.

Και αν θέλει ίση εκπαίδευση για όλους ο κος Υπουργός, ιδού λοιπόν εμπρός του "πεδίον δόξης λαμπρόν". Ας καταργήσει την ιδιωτική εκπαίδευση και τα φροντιστήρια. Εκεί που όποιος έχει να πληρώσει, μορφώνεται καλύτερα. Είναι δύσκολο αυτό, ε... Ενώ τα ΔΗΜΟΣΙΑ Πρότυπα Σχολεία είναι δικά μας και τα κάνουμε ότι θέλουμε και χωρίς να σκεφτούμε καν ότι η ύπαρξή τους μικραίνει λίγο το χάσμα με τα μεγαλοιδιωτικά της οικονομικής νομενκλατούρας και λιγοστεύει κάπως (και μπορεί και περισσότερο αν τα στηρίξουμε αυτά τα σχολεία) την ανάγκη της παραπαιδείας.

Η οπτική γωνία του κου Υπουργού είναι το μπέρδεμα της Αριστείας με την Αριστοκρατία και η διαστρεβλωμένη αντίληψη της Δημοκρατίας σαν ισοπέδωση και όχι σαν την προσπάθεια της κοινωνίας να δώσει στους πολίτες το καλύτερο δυνατό για να αναπτύξουν τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους.
Η δεύτερη αυτή αντίληψη των πραγμάτων θα ωθούσε τον κο Υπουργό να ιδρύσει και άλλα Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία ανά την επικράτεια ενώ η πρώτη τον ωθεί να τα κλείσει ή να ξανακάνει τους μαθητές των κληρούχους (ή ακόμα χειρότερα να γίνουν αυτά τα σχολεία εν μέρει ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ με βολέματα όσων θα εισάγονται από τα όποια "παραθυράκια").

Αν διέπεται λοιπόν ο κος Υπουργός και οι συν αυτώ από το υψηλό δημοκρατικό φρόνημα από το οποίο ευελπιστούμε ότι διέπονται, ας θέσουν σε δημόσια διαβούλευση το ζήτημα και θα δουν πόσοι ασπάζονται τις απόψεις τους και πόσοι όχι.
Το ότι ο λαός εξέλεξε μια κυβέρνηση, καταδιαλυμμένος από την κρίση, με την ελπίδα του διαφορετικού δρόμου για να μπορέσει να ξανασηκωθεί στα πόδια του, δίνει άραγε το δικαίωμα στα στελέχη των κυβερνώντων να θεωρούν ότι έχουν την πλήρη έγκριση για την όποια τους απόφαση; Δεν νομίζω ότι αυτό είναι ούτε Προοδευτικό ούτε Αριστερό. Ίσως μπορεί να πει κανείς ότι ψηφίστηκε η κυβέρνηση για να εφαρμόσει το Πρόγραμμά της στο ακέραιο. Ναι, αυτό είναι το γράμμα του νόμου. Αλλά πέρα από αυτό, οι κυβερνώντες θα ωφεληθούν αν αντιληφθούν πως ο λαός ψήφισε υπό συγκεκριμένες συνθήκες και περιστάσεις και με συγκεκριμένες προτεραιότητες και κυρίως ψήφισε για να δει μια αλλαγή νοοτροπίας όπου η συμμετοχή του πολίτη και η άποψή του θα λαμβάνεται υπ' όψη πέρα από τα κομματικά στεγανά και πέρα από τα "Αποφασίζομεν και Διατάσσομεν" με βάση τη κοινοβουλευτική δεδηλωμένη.
Και ας μην ξεχνάνε ότι η πλειοψηφία που καλείται να αποφασίσει είναι το 36-37%, άντε 41-42% μαζί με τους κυβερνητικούς συγκατοίκους.
Πόσο αριστερό άραγε είναι να αγνοούμε τους υπόλοιπους;

Για το θέμα των Προτύπων και Πειραματικών σχολείων, ο αναγνώστης του blog, ας δει και τη σημερινή εξέλιξη με την παραίτηση των μελών της Διοικουσας Επιτροπής των Προτύπων και Πειραματικών Σχολείων καθώς και ένα νομίζω εμπεριστατωμένο άρθρο επί των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την Παιδεία.

Και ας επιλέξουμε εν τέλει. Θέλουμε να βοηθούμε τη βέλτιστη προσπάθεια ή είμαστε οπαδοί της Αρχής του Ελαχίστου Έργου; Θέλουμε αξιοκρατία ή ισοπέδωση; Θεωρούμε ότι πρέπει να βοηθήσουμε τους πολίτες με αξιοκρατία να αναπτύξουν τις ικανότητές τους ή να μην το κάνουμε επειδή δεν έχουν όλοι αυτές τις ικανότητες;
Δεν ισχυρίζομαι ότι όπως είναι ο θεσμός αυτών των σχολείων δεν επιδέχεται αλλαγές και βελτιώσεις. Ίσα-ίσα αυτές θα ήθελα να γίνουν αλλά με ποια οπτική; Με αυτή που τα βλέπει σαν Χιτλερικό θεσμό Ευγονικής;...

Στο ψευδο-δίλημμα "Αριστεία ή Δημοκρατία;", οι πολίτες με κοινωνικό φρόνημα απαντούν:

"ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"

ΥΓ1: Κακόπιστα χαρακτηρίζει ο Υπουργός τα δημοσιεύματα, που αναφέρουν ότι σκοπεύει να καταργήσει τα Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία.
Προσπάθεια να κρυφτεί πίσω από τις λέξεις κάτι που συμβαίνει συχνά στον πολιτικό και κοινωνικό μας βίο τελευταία. Διαδεδομένο το "Δεν είναι Γιάννης. Είναι Γιαννάκης (ή και Γιάνης...)".
Δεν είναι στις προθέσεις του Υπουργού να καταργήσει τα Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία αλλά τις αξιοκρατικές εξετάσεις εισαγωγής σε αυτά. Αυτό τον ενοχλεί... Γιατί; Ε, είπαμε μοιάζουν χιτλερικές ... και δεν βολεύουν για την όποια λαϊκίστικη πολιτική. Και μετά τι; Το ΑΣΕΠ για τους διορισμούς στο Δημόσιο;

ΥΓ2: Να αναφέρω ξανά μια πρόταση σχετική με το θέμα. Θεματικά Πρότυπα σχολεία Δεξιοτήτων. Οπως έχουμε τα Μουσικά σχολεία.

Διαιτητικό καρναβάλι στην Κρήτη. Τραγωδία κάτω από τις ρακέτες στο Αρτάκης

Στο Γεντικουλέ σήμερα θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει ένα τεράστιο άλμα σωτηρίας. Τελικά ελέω Μήτσιου κάναμε ένα μικρό βηματάκι (Εργοτέλης-Πανιώνιος 2--2 στον εξ αναβολής αγώνα της 18ης αγωνιστικής -- Πανιώνιος στους 25 βαθμούς).

Το 0-2 το έκανε με το νυστέρι του 2-2 με ένα πέναλτι επιεικώς ανύπαρκτο και με ένα γκολ που ψάχνονται να βρουν αν πέρασε ποτέ η μπάλα τη γραμμή. Παράλληλα και κάτι λαβές στο Γιάννου δεν τις είδε ο ρέφερι-καρνάβαλος αλλά και εμείς χάσαμε τουλάχιστον μια κραυγαλέα ευκαιρία να καθαρίσουμε τον αγώνα (Μπουμάλ). Ο Φούντας ήταν μέσα και στα δυο γκολ (το πρώτο αυτογκόλ του Τζανακάκη από σέντρα του, το δεύτερο κλέψιμο και εκτέλεση δική του) και θεωρώ πως έκανε το καλύτερο παιχνίδι του από τότε που ήρθε στον Πανιώνιο.

Στο μπάσκετ στο Αρτάκης χάσαμε τελείως τη μάχη στα ριμπάουντς, αμυντικά δείξαμε λίγοι (στο έλεος των Καλαμπόκη και Φαγέ) και με προβληματικές επιστροφές και χωρίς βάθος πάγκου (σκοράρισμα σχεδόν αποκλειστικά από 4 παίκτες, Κόλεμαν, Κορόλεφ, Βεργίνης και Ξανθόπουλος) και κυρίως ΤΡΑΓΙΚΕΣ βολές 14 στις 30, απόρροια του άγχους κυρίως ή τι άλλο να πει κανείς. Έξι βολές να βάζαμε,θα παίρναμε το παιχνίδι τελικό σκορ 79-84). Άσε που το Ρέθυμνο έκανε ρεσιτάλ λαθών. Ούτε αυτά δεν μας βοήθησαν... Τι να πει κανείς τώρα. Αγώνες μένουν αλλά μόνον μαθηματικά έχουμε κάποιες ελπίδες. Άρρωστη ομάδα λέει ότι είναι ο Πανιώνιος ο Χουγκάζ. Αρρώστησε με το τέλος της προηγούμενης σεζόν και παρ' ότι κάποιοι προσπάθησαν και προσπαθούν, η αρρώστια δεν γιατρεύεται. Χρειάζεται επανεκκίνηση κατά πως φαίνεται.

Πανιώνιος-Ρέθυμνο στις 17:00 σήμερα

Πανιώνιος-Ρέθυμνο στις 17:00 σήμερα

Υπενθύμιση για όποιον δεν το είχε υπ' όψη του.
Δεν γράφω τίποτε άλλο γιατί όποτε γράφω πριν ...

Υπάρχει και το άλλο σημαντικότατο ματς, Εργοτέλης-Πανιώνιος στις 17:15.

Αίτηση για ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ λόγω ανθρωπιστικής κρίσης. Αντιμετώπισέ τους με τα δικά τους όπλα.

Αφού γνωρίζουν οι Έλληνες διαπραγματευτές πως όπως εμείς έχουμε εσωτερικές δεσμεύσεις, έτσι έχουν και οι της άλλη πλευράς, νομίζω ότι η λύση βρίσκεται αν προσπαθήσουμε να μπούμε στη θέση τους και να δούμε τι προσχηματικά θα τους ικανοποιούσε ώστε να κρατηθούν αυτά τα απαραίτητα προσχήματα.

Είναι δεδομένο ότι θέλουν να μην δείξουν υποχωρητικότητα σε μια αριστερή διεκδικητική κυβέρνηση και να μη δείξουν ότι έτρεξαν ένα αποτυχημένο πρόγραμμα για μια πενταετία, αγκυλωμένοι στις φεντεραλιστικές οικονομικές παρωπίδες τους. Είναι επίσης φανερό πως δεν θέλουν να σπείρουν την διεκδικητικότητα και σε άλλα σημεία της Ευρώπης και κυρίως στην Ισπανία που έχει κοντά εκλογές.

Κατά συνέπεια μπορούν μόνον να δεχτούν να δώσουν κάτι, που να φαίνεται ότι δίνεται μέσα από το πρόγραμμά τους. Αν θέλουμε να κερδίσουμε πράγματα σε αυτή τη διαπραγμάτευση, πρέπει να δεχτούμε να το κάνουμε όχι αναφερόμενοι σε νέο πρόγραμμα αλλά σε βελτιωμένη συνέχιση του υπάρχοντος. Είναι θέμα διπλωματίας να εντάξουμε τα ζητούμενα σημεία και τις κόκκινες γραμμές μας στην "Ευελιξία" Ντάισενμπλουμ. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και κερδίζει ... ο ευέλικτος. Είναι μακιαβελικό κάπως αλλά έτσι είναι.

Η αίτηση λοιπόν πρέπει να αναφέρεται σε ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ, ούτε σε συνέχιση, ούτε σε κατάργηση, ούτε σε συνέχιση της δανειακής σύμβασης σαν επικεφαλίδα και με τις συνθήκες στις επιμέρους παραγράφους.
Η επικεφαλίδα είναι αυτό που παίζει ρόλο όσο και αν η ουσία που μας νοιάζει θα είναι στο εσωτερικό της αίτησης.
Εκεί μπορούμε να αναφέρουμε ότι για 4 ή 6 μήνες θα κρατήσουμε τα ως τώρα μη τοξικά μέτρα του μνημονίου εκτός κάποιων που σε πρώτη φάση κρίνονται απαραιτήτως αναγκαία να πεταχτούν, πχ η κατάργηση των θεσμών για εργασιακές συμβάσεις κλπ και που κρίνονται αναγκαία να ακυρωθούν ή ανακληθούν λόγω της ανθρωπιστικής κρίσης και δεν θα υπάρξουν μέτρα περαιτέρω όπως αυτά που είχαν ζητηθεί για την τελευταία αξιολόγηση του προγράμματος. Αντ' αυτών θα ενταθεί η πάταξη της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής και άλλα διαρθρωτικά μεσοπρόθεσμα μέτρα σχετικά με μεταρρυθμίσεις και καλύτερη οργάνωση του κράτους.

Υπάρχει λύση. Τι θέλουμε ή κοιτάμε το δένδρο και θα χάσουμε το δάσος;

Όταν σε πατούν στο λαιμό...

Η Ευρώπη πλέον στο σύνολό της έχει αποφασίσει να ακολουθήσει τον δρόμο της τιμωρητικής "πολιτικής" και της μη συνεννόησης. Υπάρχουν οι ηγέτες και υπάρχουν και οι ακόλουθοι βέβαια, των οποίων δεν θα αργήσει να έρθει η σειρά. Είναι η Ευρώπη, που εφαρμόζεται το δίκαιο του ισχυροτέρου και η πυγμή για να μην υπάρξει η όποια αμφισβήτηση για το ποιος κάνει κουμάντο και το πως πρέπει να είναι το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Δεν είναι μόνον η ώθηση της Ελλάδας εκτός Ευρωζώνης (στην οποία δεν θα έπρεπε να έχουμε μπει και χωρίς να ερωτηθούμε σαν λαός και σε πλήρη παραπλάνηση μπήκαμε) αλλά η ώθηση μιας ευρωπαϊκής χώρας στην απομόνωση και στο να γίνει έρμαιο των ακραίων πολιτικών, που θα επικρατήσουν εφόσον τα πράγματα πάρουν την πορεία, που φαίνονται τούτη την ώρα ότι θα πάρουν.
Βορά στην άκρα αριστερά και την άκρα δεξιά.

Και ποιος μπορεί να συζητάει περί μη ύπαρξης τιμωρητικής πολιτικής όταν έχουν φθάσει μέχρι και πρέσβεις ξένων χωρών να ζητούν την αντικατάσταση Υπουργών; Υπουργών, που θεωρούνται ακατάλληλοι και μη επαγγελματίες σε ευρωπαϊκό φόρουμ, εκεί που το κορυφαίο στέλεχός του είναι ένας απαίδευτος, που δήλωσε ψευδείς τίτλους σπουδών και που ακόμα και στη "διεφθαρμένη" Ελλάδα θα είχε τιμωρηθεί για τα πλαστά στοιχεία που κατέθεσε.

Και πως να μην μιλάμε για ηθελημένες παρωπίδες του νεοφιλελεύθερου κλαμπ των Βρυξελλών όταν ανεβαίνει στο Twitter το σχέδιο Μοσκοβισί και απαντούν με σχόλια ότι δεν έχει διαφορά από το σχέδιο του απαίδευτου, προφανώς χωρίς να το έχουν διαβάσει και μετά που το διάβασαν επανέρχονται να επισημάνουν ότι δεν ήταν σχέδιο αλλά δήλωση προτάσεων που συμφωνήθηκαν και από τις δυο πλευρές;... [in.gr]

Δεν υπάρχει τόπος συζήτησης όταν το πρώτιστο για τους δανειστές (με ποια ψυχή άραγε να μιλήσει κανείς ... για εταίρους ...) είναι η πλήρης εξυπηρέτηση του δανείου χωρίς καμιά ανάσα και χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τον τρόπο εξόδου της Ελλάδας από την κρίση σαν ανεξαρτήτου κράτους. Γιατί μπορείς να βγεις από την κρίση βέβαια αλλά χωρίς ουσιαστική κρατική οντότητα, με το μεγαλύτερο μέρος του λαού σου στην ξενιτιά, χωρίς κοινωνικό ιστό, ένα καθοδηγούμενο προτεκτοράτο. Τι να μιλάμε τώρα για αποπληθωρισμούς, υφέσεις, ανεργίες, αδυναμία ανάπτυξης. Δεν ενδιαφέρουν αυτά. Πιάσε πάτο και βλέπουμε και όποιος θέλει καλύτερο βιοτικό επίπεδο να βγάλει αεροπορικό εισιτήριο για την Εσπερία. Σε ποιους να λες ότι δεν βγαίνει το υπάρχον οικονομικό πρόγραμμα πυραμιδικού δανεισμού; Και τι τους νοιάζει; Όσο χρεώνεσαι, τόσο πιο εύκολα θα είσαι δέσμιος και θα ξεπουλάς. Όταν σου ζητούν να πεθάνεις ή να γίνεις ζόμπι, τι άραγε διαλέγει κανείς;

Έχω πολλές φορές τονίσει την ανάγκη να μην απομονωθεί η Ελλάδα γιατί ζούμε σε ένα σκληρό κόσμο, όπου επιζεί αυτός που ξέρει πότε και πως να συμβιβάζεται όσο μπορεί πιο επωφελώς. Εδώ φαίνεται ότι επιζητείται να μην μπορούμε ούτε να συμβιβαστούμε αξιοπρεπώς. Επιζητείται η πλήρης καταρράκωση. Όταν έρχονται να σε πατήσουν στο λαιμό, τι περιμένουν άραγε να κάνεις;

ΥΓ: Σε όποιον δεν αρέσει να του συμπεριφέρονται σε διαπραγματεύσεις λες και είναι παιχνίδι πόκερ με μπλοφατζήδες συμπαίκτες, ε ας μην το κάνει και ο ίδιος αυτό, όσο ισχυρός και αν νιώθει. Οι πραγματικά ισχυροί είναι εκείνοι που δεν κάνουν επίδειξη της ισχύος τους, δεν την χρειάζονται. Αλλά δυστυχώς στην περίπτωσή μας, έχουμε να κάνουμε με Πανευρωπαϊκό μικροκομματισμό και ιδεοληψίες πανταχόθεν και μπαίνουν άλλες προτεραιότητες πάνω από τη γλώσσα της λογικής και της συνεννόησης.
Και δεν βγάζω έξω από αυτά και τη δική μας μεριά, που με όσο έλεγε κατά καιρούς πριν τις εκλογές, για νταούλια και ζουρνάδες και σκισίματα κλπ, δεν προετοίμαζε το κατάλληλο κλίμα συνεννόησης. Κάπου μετά, αυτά άλλαξαν αλλά δεν είναι καλό να δίνεις τροφή και όπλα στην άλλη μεριά... Η διπλωματία δεν ήταν ποτέ Ελληνικό ατού...

ΥΓ2: Δείγματα της παραδοσιακής Εθνικής μας Ενότητας στις κρίσιμες περιστάσεις:

ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ -1 (ή άλλως οι ωδές του "μεγάλου τραγουδιστή" ... άσε μωρέ την παλιοσημαία, την πήρε ο αέρας του Αιγαίου...).

ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ -2 (οι "Αναν"-ιστές της Μεγαλονήσου).

ΥΓ3: Η "ΕΥΕΛΙΞΙΑ" του υπάρχοντος προγράμματος, πότε θα καθοριστεί; Αφού συναινέσουμε θα την μάθουμε;  Κατά τ' άλλα δεν φέρνει σαφείς προτάσεις η Ελληνική πλευρά ενώ από την άλλη είναι σαφέστατες. Και δείτε...Η Ευελιξία πρέπει να συνοδεύεται από "ισχυρές δεσμεύσεις" κατά τον "απαίδευτο" ... για να ξανακτίσουμε την εμπιστοσύνη μεταξύ μας...
Και η Ευελιξία δεν συμπεριλαμβάνει για την Ελλάδα σύνοδο κορυφής. Την απαγόρευσαν και αυτήν.
Πόσο πια θα σπρώξουν την Ελλάδα στην έξοδο; Και άραγε τους συμφέρει ή θα το μετανιώσουν πικρά;
Ας ξυπνήσουν και οι εδώ και ας δουν τι κάνουν λάθος. Ας έρθουν ΑΜΕΣΑ με σαφή νέα αντιπρόταση με βάση τις άμεσες κόκκινες γραμμές και όχι παραλογισμούς και ρητορικά σχήματα.
Ο λαός σας ψήφισε για να διαπραγματευτείτε εποικοδομητικά και να βελτιωθεί όσο μπορεί η κατάσταση. Δεν σας έδωσε ψήφο ρήξης και γκρεμίσματος. Σας έδωσε ψήφο ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. Η απέναντι πλευρά κάνει επίδειξη ισχύος και βάζει αδιέξοδα. Στα αδιέξοδα που μας βάζουν δώσετε διέξοδο και αναδείξατε σε όλον τον κόσμο το αν όντως θέλουν να διαπραγματευτούν σαν εταίροι ή σαν απλοί άτεγκτοι δανειστές.

Στα ισοδύναμα που ζητούν βάλτε τις κόκκινες γραμμές που αντέχει ο λαός και δώστε σαφή πρόταση μεσοπρόθεσμου προγράμματος ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. 

Δεν χρειάζεται κανένα Eurogroup και Σύνοδος Κορυφής. Διάγγελμα του Πρωθυπουργού εδώ και τώρα με γνώμονα όμως ότι θέλουμε να μείνουμε στην Ευρώπη με ειλικρίνεια και θέλουμε να δώσουμε λύση στην κρίση και όχι να διαλύσει το όποιο πρόγραμμα τον Ελληνικό Λαό με αυστηρό κριτήριο την πάνω από όλα και σε βάρος όλων αποπληρωμή των χρεών με όποιο κόστος πλήρους καταβαράθρωσης της ελληνικής κοινωνίας.
Στη διακωμώδηση της Ελλάδας που επιχειρείται ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ εδώ και τώρα ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΕΦΙΚΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ και όχι ιδεοληψίες και μικροκομματικά συμφέροντα. 

Οι ελληνικές θέσεις στο Eurogroup. Θα κολλήσουμε στο ΓΟΗΤΡΟ ή στην ΟΥΣΙΑ;

Από in.gr:

H ελληνική πλευρά δεν συμφωνεί σε τεχνική παράταση του υφιστάμενου μνημονίου και δίδει πολύ μεγάλη σημασία στην διατύπωση που θα περιλαμβάνεται στην κοινή δήλωση που -ενδεχομένως- θα εκδοθεί μετά το Eurogroup.

Η ελληνική πλευρά φέρεται πως βρίσκεται σε συμφωνία με τους εταίρους σε θέματα που σχετίζονται με την καταπολέμηση της διαφθοράς, την φοροδιαφυγή και την μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης.

Ακόμη, φέρεται να εξετάζει παρεμβάσεις στο σύστημα υγείας, στο συνταξιοδοτικό σύστημα και στην δημόσια διοίκηση, χωρίς ωστόσο να συμφωνεί απολύτως με τις προτάσεις των πιστωτών.

Στις «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης ξεχωρίζουν οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και ο μνημονιακός στόχος της καταγραφής πρωτογενών πλεονασμάτων 3% του ΑΕΠ εφέτος και 4,5% το 2016, στόχο που η ελληνική κυβέρνηση θέλει να μειώσει στο 1,5% του ΑΕΠ.

Στο θέμα της χρηματοδότησης η κυβέρνηση ζητεί την επιστροφή των κερδών 1,9 δισ. ευρώ από τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει το Ευρωσύστημα, να αυξηθεί το όριο έκδοσης των εντόκων γραμματίων κατά 10 δισ. ευρώ και να παραμείνουν στην διάθεση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας τα 11 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

ΣΧΟΛΙΟ: Προσωπικά θεωρώ ότι δυστυχώς μεγάλη σημασία παίζει και για τις δυο πλευρές ένα ΖΗΤΗΜΑ ΓΟΗΤΡΟΥ περισσότερο παρά ουσίας. Αν δηλαδή θα διατυπωθεί η συμφωνία ως συνέχιση του Μνημονίου ή Πρόγραμμα-Γέφυρα.

Για την Ελληνική πλευρά αυτό είναι ιδεοληψία και φόβος της εσωτερικής κυρίως αριστεράς αλλά όχι μόνον αντιπολίτευσης. Για τη Γερμανία και τους συν αυτώ είναι ζήτημα κύρους και να καλύψουν την όποια παροχή δώσουν με το πέπλο της συνέχισης του Μνημονίου.

Θα είναι λυπηρό αν μπορούμε να εξασφαλίσουμε αρκετές από τις παραπάνω κόκκινες γραμμές και κυρίως το μειωμένο πλεόνασμα που θα εξασφαλίσει μικρότερες δημοσιονομικές περικοπές στο κάτω-κάτω της γραφής καθώς και τη δυνατότητα κάποιων περαιτέρω χρηματοδοτήσεων και συμφωνίας για τα εργασιακά, που απειλούνταν με Αρμαγεδόνα και ήδη είναι σε φάση Μεσαίωνα και παρ' όλα αυτά κολλήσουμε στο όνομα του προγράμματος.
Οι "κόκκινες γραμμές" θα πρέπει να έχουν κάποιες προτεραιότητες στα ουσιαστικά και όχι στα τυπικά και να επικρατήσει ευρύτητα σκέψεως και μακροπρόθεσμων στόχων και όχι μικροκομματική εσωστρέφεια.