Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

ΝΤΡΟΠΗ

Ντροπή για το αθλητικό επίπεδο και των δυο χωρών αποτέλεσαν τα θλιβερά επεισόδια που έλαβαν χώρα χθες στο ΟΑΚΑ, στον αγώνα του μπασκετικού τουρνουά ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, μεταξύ Ελλάδας και Σερβίας.

Διαβάζω ότι τελικά δεν πρόκειται κανένας να τιμωρηθεί, πράγμα που ικανοποιεί και τις δυο πλευρές (κακώς) διότι δεν αναφέρονται ονόματα στο φύλλο αγώνα και διότι το βίντεο δεν αποτελεί για τη ΦΙΜΠΑ πειστήριο.

Κατά τη γνώμη μου, τα επεισόδια έχουν αφορμή στα εξής παρακάτω σημεία:
  1. Ο φερόμενος ως "αθλητής" Τεόντοσιτς για ένα ακόμα παιχνίδι της καρριέρας του ήταν αντιαθλητικός, προκλητικός, με συνεχείς και πολλές φορές αναίτιες διαμαρτυρίες. Το παλληκάρι μπορεί να ξέρει καντάρια μπάσκετ αλλά έχει το γνωστό και από άλλους πλάβι χαρακτήρα της πρόκλησης και του κουτσαβακισμού.
  2. Είναι απαράδεκτο αρχηγός ομάδας, για ένα φάουλ να ζητάει τα ρέστα και να καταλήγει σε ελευθέρα πάλη. Μιλάω για το Φώτση, που για μια ακόμα φορά δείχνει ότι δεν μπορεί παρά το τεράστιο ταλέντο του, να ξεπεράσει παιδικά σύνδρομα.
  3. Σε φιλικό αγώνα δεν χρειάζεται να εξαντλείται η αυστηρότητα του διαιτητή σε τεχνικές ποινές. Την καταλαβαίνω την πρώτη τεχνική ποινή του κου Χριστοδούλου στον ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ Ίβκοβιτς αλλά από κει και πέρα έχασε το δίκιο του προχωρώντας και στη δεύτερη και αποβάλλοντάς τον. Σε ένα επίσημο ματς θα είχε δίκιο γιατί συνέχισε ο Ίβκοβιτς τις απρεπέστατες διαμαρτυρίες, δίνοντας κάκιστο παράδειγμα στους παίκτες. Αλλά κε Χριστοδούλου σε φιλικό ματς κάτι τέτοιο δυναμίτισε τον αγώνα και το τουρνουά, που για πρώτη φορά στην ιστορία του είχε τέτοια κατάληξη.
  4. Ίβκοβιτς. Μια λέξη ταιριάζει και μόνο στη συμπεριφορά του λόγω ηλικίας, εμπειρίας και γνώσεων. ΝΤΡΟΠΗ. Και δίκιο να είχε, όπως ανέφερα και πιο πάνω, τι παράδειγμα δίνει;
  5. Οι πολλές και εύκολες νίκες κακό έκαναν στην Εθνική. Όταν βρέθηκε χθες σε πίεση ξέσπασαν τα νεύρα. Κύριε Κασλάουσκας, αυτή η Εθνική δεν έδειξε ψυχικά έτοιμη για τα δύσκολα και αυτό φάνηκε στα επεισόδια.
  6. Ο "επαγγελματισμός" των Πλάβι. Ανεκδιήγητος ο Κρσιτς, με πισώπλατα κτυπήματα στον αυχένα του Σκορσιανίτη και καρεκλιά στο κεφάλι του Μπουρούση κατά δολοφονικό τρόπο. Είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να είναι επαγγελματίας; Είναι δυνατόν έστω να θεωρείται αθλητής;
Είναι λυπηρό ότι δεν θα τιμωρηθεί κανείς. Θεωρώ ότι το ελάχιστο πρέπει να ληφθούν τα παρακάτω μέτρα, από Ελληνικής πλευράς:
  1. Να αφαιρεθεί η αρχηγία από το Φώτση και να τιμωρηθεί με βαρύ πρόστιμο.
  2. Να απαγορευθεί η άδεια εργασίας σε Τεόντοσιτς και Ίβκοβιτς. Θα πρέπει οι ίδιοι οι κύριοι Αγγελόπουλοι να δείξουν την πόρτα εξόδου στα συγκεκριμένα άτομα. Χρειαζόμαστε τέτοια παραδείγματα στον Ελληνικό αθλητισμό, σαν αυτά που έδωσαν χθες; Κάποια στιγμή πρέπει να ληφθούν και σκληρές αποφάσεις.
  3. Να απαγορευθεί η είσοδος στη χώρα στον κο Κρσιτς.
Μπορεί να φαίνονται υπερβολικά τα παραπάνω αλλά τα θεωρώ δίκαια και αναγκαία. Ο Αθλητισμός δεν είναι πρωταθλητισμός μόνο αλλά πρώτα-πρώτα και πάνω απ' όλα, οφείλει να είναι ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.

3 σχόλια :

  1. Αν εξαιρέσει κανείς την καρεκλιά που μάλλον δεν απευθυνόταν σε αυτόν που την έφαγε αλλά που θα μπορούσε όμως να τον αφήσει αναπηρο αν πήγαινε στο μάτι του, τα υπόλοιπα γεγονότα δεν είναι καθόλου ασυνήθιστα. Μάλλον είναι φυσιολογικό κάποιοι αγώνες να εξελίσσονται έτσι.
    Προσωπικά διέκρινα ότι κατά τους διαπληκτισμούς οι παίκτες χειροδικούσαν προσπαθώντας ολοφάνερα να μην τραυματίσουν τους αντιπάλους και για αυτό άλλωστε από τις χειροδικίες δεν προέκυψαν τραυματισμοί με εξαίρεση την ενέργεια του πανηλίθιου σέρβου που μάλλον και αυτός κάτι άλλο ήθελε να κάνει αλλά τώρα ενδεχομένως θα υποστεί και ποινικές κυρώσεις.
    Φυσικά και πρέπει να υπάρξουν κυρώσεις έστω και αν αυτό στοιχίσει στην ΦΟΒΕΡΗ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ.
    Επίσης κατά την άποψη μου το φτύσιμο είναι αισχρή ενέργεια. Αισχρότερη από την χειροδικία και δειχνει κατώτερης ποιότητας άτομο. Ας το σκεφτούν καλύτερα ο Φώτσης και ο Διαμαντίδης διότι κατά τα άλλα δεν δείχνουν να είναι κακής ποιότητας άνθρωποι.
    Ο Ίβκοβιτς έχει τον απεριόριστο θαυμασμό μου και την εκτίμηση μου για την πορεία του στο μπάσκετ και για την εκπληκτική δουλειά που έκανε κάποτε στον Πανιώνιο. Φυσικά σε μία πορεία χρόνων κανείς δεν είναι άμεμπτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τελικά μάλλον δεν θα υπάρξει ούτε γάτα ούτε ζημιά.
    Αν μη τι άλλο ας βγουν οι πρωταίτιοι, Τεόντοσιτς, Φώτσης, Κρσιτς και ίσως και οι Κέσελι, Τσαρτσαρής και Διαμαντίδης, να πουν μια συγγνώμη για τη συμπεριφορά τους, αν όχι προς αντιπάλους, έστω προς τους φιλάθλους και στα παιδιά που παρακολουθούσαν και τους έδωσαν αυτά τα ωραία παραδείγματα.

    Για τον Τεόντοσιτς τι να πω... Το συνηθίζει να βάζει τη φωτιά και μετά από εμπρηστής να μετατρέπεται σε πυροσβέστης και θύμα. Το είδα και χθες, που σε κάποια στιγμή πήγαινε και να συγκρατήσει τον Σκορσιανίτη. Είναι το ταμπεραμέντο, είναι και η ηλικία του ανθρώπου... Δεν πιστεύω ότι είναι η κακή πρόθεση αλλά ...η κακή συνήθεια...

    Τέλος πάντων. Το λιγότερο είναι η δημόσια συγγνώμη και από τις δυο πλευρές γι' αυτό το οικτρό θέαμα.

    Για να δούμε αν ο "δάσκαλος" Ντούντα έχει εν πάση περιπτώσει την ανωτερότητα να το κάνει έστω αυτός για τους παίκτες του...
    Γιατί ναι, είναι εξπέρ του μπάσκετ και τρανός κόουτς, αλλά το "κατάπιες τη σφυρίχτρα σου" το είδαμε όλοι από την τηλεόραση να το λένε τα χείλια του και το να κάνει μετά ότι δεν έκανε τίποτα και ότι είναι ανίδεος, δεν αρμόζει σε μια τέτοια αθλητική προσωπικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγωνιστικά, εγώ θεωρώ την Εθνική μας υπερτιμημένη.
    Και με Σλοβενία και με Σερβία δίεκρινα μια μεγάλη αμυντική αδυναμία αντιμετώπιση ικανών και ευέλικτων ψηλών μέσα στη ρακέτα μας. Και με το Σλοβένο, που δεν θυμάμαι τ' ονομά του έγινε και με τον Κρσιτς χθες, που έκαναν επιθετικά πάρτι στη ρακέτα μας.
    Ίσως βέβαια με τον Μπουρούση να είναι αλλιώς. Ο Σχορσιανίτης είναι βελτιωμένος επιθετικά και όχι αμυντικά.
    Μεγάλη βελτίωση από πέρυσι έχει ο Καλάθης ενώ αισθήτη είναι η βοήθεια που προσφέρει ο Τσαρτσαρής.
    Επαναλαμβάνω ότι οι συνεχείς νίκες στα φιλικά έχουν κάνει κακό και καλύτερα να χάναμε χθες (αν δεν δίνονταν οι τεχνικές ποινές θα χάναμε) γιατί έτσι θα υπήρχε μεγαλύτερη μετριοπάθεια και αυτογνωσία την οποία προσπαθεί να εμφυσήσει ο Καρλάουσκας, όπως και τα λιγότερα νεύρα στα δύσκολα.
    Γιατί τα τουρνουά αυτά υψηλού επιπέδου κρίνονται στα δύσκολα και στα οριακά ματς όπου νίκη και ήττα κρέμονται στον πόντο ή στο καλάθι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή