Η προηγούμενη χώρα πριν την Ελλάδα που ανέλαβαν να σώσουν από κοινού η ΕΕ και το ΔΝΤ ήταν η Λετονία. Η ιστορία εκεί είχε πολλά κοινά με τα όσα ζούμε από το 2010 στην Ελλάδα αλλά παρ' ότι προηγήθηκε της Ελληνικής κρίσης, δεν δίδαξε φαίνεται κανέναν (δείτε απόσπασμα πιο κάτω από το site της ΕΣΕΕ):
"Λετονία (2008: πτώση 18% σε ένα χρόνο και αδιέξοδο):
ΔΝΤ και ΕΕ αποφάσισαν να στηρίξουν από κοινού τη χώρα κατά την κρίση του 2008, με ένα δάνειο 1,7 δισ. δολαρίων. Ενώ οι κινήσεις περικοπής δαπανών ικανοποίησαν τους Ευρωπαίους, το ΔΝΤ θεώρησε ότι η Λετονία δεν επιδεικνύει επαρκή πολιτική βούληση, με αποτέλεσμα να επιβάλει αυστηρότερους όρους. Το ρήγμα ανάμεσα σε ΔΝΤ και ΕΕ προκάλεσε καθυστερήσεις στην εκταμίευση των δόσεων.
Εστιάζοντας περισσότερο στη δράση του ΔΝΤ, συνάγεται το συμπέρασμα ότι η παρέμβασή του στη χώρα συνδέεται με μια πτώση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 18% σε ένα χρόνο. Από μόνο του το μέγεθος συνιστά μέγιστη πολιτική αποτυχία, χωρίς να αναφέρουμε την αύξηση της ανεργίας από 6,2% το 2007 σε 22% τον Δεκέμβρη του 2009, καθώς πρόκειται για από τις μεγαλύτερες αυξήσεις στη σύγχρονη ιστορία. Τα αποτελέσματα αυτά προήλθαν από τον στόχο μείωσης του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού από 8% σε 3% μέχρι το 2012 σε συνθήκες κρίσης, και σε αυτήν την περίπτωση η αρχική υποεκτίμηση των αποτελεσμάτων συμπληρώθηκε με μια «στερνή γνώση». Στα μέτρα που χρησιμοποιήθηκαν περιλαμβάνονταν μειώσεις μισθών κατά 20% και συντάξεων κατά 10%. Απολύθηκαν 6.000 δημόσιοι υπάλληλοι (υπολογίζεται ότι σωρευτικά θα χάσει τη δουλειά του ένα ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων γύρω στο 20-30%). Επίσης, η συμφωνία περιελάμβανε κλείσιμο σχολείων, απολύσεις δασκάλων και κλείσιμο νοσοκομείων ώστε να μειωθούν οι δαπάνες.
Αυτές οι πολιτικές προφανώς, όπως παραδέχεται και το ΔΝΤ, έχουν μειώσει την εσωτερική ζήτηση και την καταναλωτική δαπάνη, οι τράπεζες συνεχίζουν να συστέλλουν την πίστη και οι προοπτικές μεγέθυνσης εξαρτώνται από την ανάκαμψη της παγκόσμιας ζήτησης που θα «τραβήξει» κάποιον εξαγωγικό τομέα της οικονομίας."
Αλλά επειδή κάθε τι έχει δυο όψεις, ας διαβάσουμε και τη συνέχεια της ιστορίας της Λετονίας μετά το 2010, μην τυχόν και αυτή έχει κάτι να διδάξει εν τέλει:
Το ΔΝΤ ολοκλήρωσε τις συζητήσεις Παρακολούθησης του Οικονομικού Προγράμματός του με τη Δημοκρατία της Λετονίας στον Ιούλιο του 2012, ανακοινώνοντας ότι η οικονομία της Λετονίας έχει ανακάμψει δυναμικά από το 2010, μετά από την βαθιά ύφεση του 2008-09. Η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ της τάξης του 5,5 τοις εκατό το 2011 ενισχύθηκε από την αύξηση των εξαγωγών και την ανάκαμψη της εγχώριας ζήτησης. Η δυναμική ανάπτυξη συνεχίστηκε το 2012 και το 2013, παρά την επιδείνωση των εξωτερικών συνθηκών, και η οικονομία αναμένεται να αυξηθεί κατά 4,1 τοις εκατό το 2014. Το ποσοστό ανεργίας έχει υποχωρήσει από την αιχμή του πάνω από 20 τοις εκατό το 2010 σε περίπου 9,3 τοις εκατό το 2014. Η Λετονία μπήκε στην Ευρωζώνη το 2014.
Η Λετονία δεν έφθασε στα δικά μας θεόρατα ύψη δανεισμού και εν γένει τα μεγέθη της χώρας ήταν άλλα. Παρ' όλα αυτά υπήρχαν και υπάρχουν ομοιότητες που θα πρέπει να μας δώσουν διδάγματα...
Και πάντα βέβαια ας έχουμε υπ' όψη μας ότι άλλο οι αριθμοί και άλλο οι άνθρωποι. Οι πρώτοι μπορούν να ευημερήσουν πιο εύκολα συνήθως.
"Λετονία (2008: πτώση 18% σε ένα χρόνο και αδιέξοδο):
ΔΝΤ και ΕΕ αποφάσισαν να στηρίξουν από κοινού τη χώρα κατά την κρίση του 2008, με ένα δάνειο 1,7 δισ. δολαρίων. Ενώ οι κινήσεις περικοπής δαπανών ικανοποίησαν τους Ευρωπαίους, το ΔΝΤ θεώρησε ότι η Λετονία δεν επιδεικνύει επαρκή πολιτική βούληση, με αποτέλεσμα να επιβάλει αυστηρότερους όρους. Το ρήγμα ανάμεσα σε ΔΝΤ και ΕΕ προκάλεσε καθυστερήσεις στην εκταμίευση των δόσεων.
Εστιάζοντας περισσότερο στη δράση του ΔΝΤ, συνάγεται το συμπέρασμα ότι η παρέμβασή του στη χώρα συνδέεται με μια πτώση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 18% σε ένα χρόνο. Από μόνο του το μέγεθος συνιστά μέγιστη πολιτική αποτυχία, χωρίς να αναφέρουμε την αύξηση της ανεργίας από 6,2% το 2007 σε 22% τον Δεκέμβρη του 2009, καθώς πρόκειται για από τις μεγαλύτερες αυξήσεις στη σύγχρονη ιστορία. Τα αποτελέσματα αυτά προήλθαν από τον στόχο μείωσης του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού από 8% σε 3% μέχρι το 2012 σε συνθήκες κρίσης, και σε αυτήν την περίπτωση η αρχική υποεκτίμηση των αποτελεσμάτων συμπληρώθηκε με μια «στερνή γνώση». Στα μέτρα που χρησιμοποιήθηκαν περιλαμβάνονταν μειώσεις μισθών κατά 20% και συντάξεων κατά 10%. Απολύθηκαν 6.000 δημόσιοι υπάλληλοι (υπολογίζεται ότι σωρευτικά θα χάσει τη δουλειά του ένα ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων γύρω στο 20-30%). Επίσης, η συμφωνία περιελάμβανε κλείσιμο σχολείων, απολύσεις δασκάλων και κλείσιμο νοσοκομείων ώστε να μειωθούν οι δαπάνες.
Αυτές οι πολιτικές προφανώς, όπως παραδέχεται και το ΔΝΤ, έχουν μειώσει την εσωτερική ζήτηση και την καταναλωτική δαπάνη, οι τράπεζες συνεχίζουν να συστέλλουν την πίστη και οι προοπτικές μεγέθυνσης εξαρτώνται από την ανάκαμψη της παγκόσμιας ζήτησης που θα «τραβήξει» κάποιον εξαγωγικό τομέα της οικονομίας."
Αλλά επειδή κάθε τι έχει δυο όψεις, ας διαβάσουμε και τη συνέχεια της ιστορίας της Λετονίας μετά το 2010, μην τυχόν και αυτή έχει κάτι να διδάξει εν τέλει:
Το ΔΝΤ ολοκλήρωσε τις συζητήσεις Παρακολούθησης του Οικονομικού Προγράμματός του με τη Δημοκρατία της Λετονίας στον Ιούλιο του 2012, ανακοινώνοντας ότι η οικονομία της Λετονίας έχει ανακάμψει δυναμικά από το 2010, μετά από την βαθιά ύφεση του 2008-09. Η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ της τάξης του 5,5 τοις εκατό το 2011 ενισχύθηκε από την αύξηση των εξαγωγών και την ανάκαμψη της εγχώριας ζήτησης. Η δυναμική ανάπτυξη συνεχίστηκε το 2012 και το 2013, παρά την επιδείνωση των εξωτερικών συνθηκών, και η οικονομία αναμένεται να αυξηθεί κατά 4,1 τοις εκατό το 2014. Το ποσοστό ανεργίας έχει υποχωρήσει από την αιχμή του πάνω από 20 τοις εκατό το 2010 σε περίπου 9,3 τοις εκατό το 2014. Η Λετονία μπήκε στην Ευρωζώνη το 2014.
Η Λετονία δεν έφθασε στα δικά μας θεόρατα ύψη δανεισμού και εν γένει τα μεγέθη της χώρας ήταν άλλα. Παρ' όλα αυτά υπήρχαν και υπάρχουν ομοιότητες που θα πρέπει να μας δώσουν διδάγματα...
Και πάντα βέβαια ας έχουμε υπ' όψη μας ότι άλλο οι αριθμοί και άλλο οι άνθρωποι. Οι πρώτοι μπορούν να ευημερήσουν πιο εύκολα συνήθως.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου