Έχουμε γεμίσει από απόψεις που υπόσχονται λύσεις για το μεταναστευτικό με κύριο γνώμονα την αποκόμιση πολιτικών κερδών, αναλόγως του χώρου που ο καθένας κινείται, είτε στη δεξιά ή προς τα δεξιά είτε στην αριστερά. Από δεξιά γίνεται συναγωνισμός ποιος θα πει τα πιο σκληρά και ποιος θα υπερτερήσει στις κορώνες για μάντρωμα και εκδίωξη μεταναστών. Από αριστερά υπάρχει συναγωνισμός για το ποιος θα υπερτερήσει σε ρητορική για μια πολυπολιτισμική κοινωνία που δεν θα πειραχτεί και για ένα κράτος χωρίς δυνατότητα ελέγχου του μεταναστευτικού ρεύματος που όμως δεν τους πειράζει και το δικαιολογεί η αριστερόστροφη λογική χωρίς κοινωνική ενδοσκόπηση των πρακτικών προβλημάτων της καθημερινότητας.
Όσοι ακόμα έχουν σε υψηλή προτεραιότητα τις αρχές του ανθρωπισμού είναι προφανές ότι δεν προκρίνουν λύσεις της μορφής της σκληρής συμπεριφοράς επί δικαίων και αδίκων ανάμεσα στους μετανάστες, με βάση τη λογική ότι έτσι γίνονται παράδειγμα σε άλλους να μην έρθουν. Η λύση περνάει μέσα από ένα κράτος δικαίου με σαφείς νόμους και κανόνες στα πλαίσια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και με θεώρηση της δυνατότητας να μπορεί η χώρα να είναι βιώσιμη για τους κατοίκους της, μετανάστες και ιθαγενείς.
Δυστυχώς εμπόδιο όποιας λογικής λύσης είναι η συνθήκη Δουβλίνο-2, Η χώρα δέχεται κύματα μεταναστών κυρίως από την Τουρκία που πιθανότατα σε ατομικό επίπεδο έχει αναπτύξει ένα μοντέρνο εμπόριο κορμιών και ψυχών αλλά και σε κρατικό επίπεδο, έμμεσα ή κάνοντας τα δήθεν στραβά μάτια, αποσταθεροποιεί την Ελλάδα προεξοφλώντας ίδια οφέλη από την παρακμή και εξαθλίωση του γείτονα. Παράλληλα λόγω του Δουβλίνο-2 δεν έχουμε τη δυνατότητα να ελαφρύνουμε τα βάρη μας με την έξοδο μεταναστών προς τους πραγματικούς τελικούς προορισμούς τους, που είναι η Δυτική Ευρώπη και η Αμερική.
Η καταγγελία του Δουβλίνο-2 θα έχει επιπτώσεις σημαντικά κακές στην οικονομία -Τουρισμό, μεταφορές, εξαγωγές κλπ. Δεν είναι κάτι που το κάνεις αβρόχοις ποσί.
Η όποια αναδιαπραγμάτευση γίνει με τους Ευρωπαίους θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να θέσει τα εξής θέματα:
Όσοι ακόμα έχουν σε υψηλή προτεραιότητα τις αρχές του ανθρωπισμού είναι προφανές ότι δεν προκρίνουν λύσεις της μορφής της σκληρής συμπεριφοράς επί δικαίων και αδίκων ανάμεσα στους μετανάστες, με βάση τη λογική ότι έτσι γίνονται παράδειγμα σε άλλους να μην έρθουν. Η λύση περνάει μέσα από ένα κράτος δικαίου με σαφείς νόμους και κανόνες στα πλαίσια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και με θεώρηση της δυνατότητας να μπορεί η χώρα να είναι βιώσιμη για τους κατοίκους της, μετανάστες και ιθαγενείς.
Δυστυχώς εμπόδιο όποιας λογικής λύσης είναι η συνθήκη Δουβλίνο-2, Η χώρα δέχεται κύματα μεταναστών κυρίως από την Τουρκία που πιθανότατα σε ατομικό επίπεδο έχει αναπτύξει ένα μοντέρνο εμπόριο κορμιών και ψυχών αλλά και σε κρατικό επίπεδο, έμμεσα ή κάνοντας τα δήθεν στραβά μάτια, αποσταθεροποιεί την Ελλάδα προεξοφλώντας ίδια οφέλη από την παρακμή και εξαθλίωση του γείτονα. Παράλληλα λόγω του Δουβλίνο-2 δεν έχουμε τη δυνατότητα να ελαφρύνουμε τα βάρη μας με την έξοδο μεταναστών προς τους πραγματικούς τελικούς προορισμούς τους, που είναι η Δυτική Ευρώπη και η Αμερική.
Η καταγγελία του Δουβλίνο-2 θα έχει επιπτώσεις σημαντικά κακές στην οικονομία -Τουρισμό, μεταφορές, εξαγωγές κλπ. Δεν είναι κάτι που το κάνεις αβρόχοις ποσί.
Η όποια αναδιαπραγμάτευση γίνει με τους Ευρωπαίους θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να θέσει τα εξής θέματα:
- Πίεση της ΕΕ και των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων κατά μόνας προς την Τουρκία ώστε να τηρήσει κατά γράμμα τις συνθήκες και τις διεθνείς υποχρεώσεις της.
- Χρηματοδότηση από την ΕΕ προγραμμάτων επαναπατρισμού μεταναστών και σωστού ελέγχου του μεταναστευτικού ρεύματος, πέραν των δανειακών συμβάσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου