Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Πίσω με ψηλά το κεφάλι

Χάσαμε από μια πολύ καλύτερη ομάδα που πάντως την κρατήσαμε για 77 λεπτά και ίσως στο πρώτο γκολ να υπήρχε και επιθετικό φάουλ, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια.
Η πρόκριση είχε χαθεί στο πρώτο αγώνα με τη Νότιο Κορέα. Οι συμπαθείς ανατολίτες φαίνεται ότι είχαν κάνει μαγικό τάμα στο Βούδα γιατί και σήμερα με τη Νιγηρία το αποτέλεσμα δεν αντανακλά την εικόνα του αγώνα, όπου οι Αφρικανοί έχασαν όσα δεν χάνονται. Αλλά και με μας ευτύχησαν να τους παίξουμε ανορθόδοξα και να μην έχουμε τον κολοσσό της άμυνας Μόρα.
Ο Βαγγέλης και σήμερα πήρε την ταυτότητα των αντιπάλων του και έδειξε και αυταπάρνηση αλλά και ικανότητα υψηλού επιπέδου.
Πολύ καλός και ο Σαμαράς στον άχαρο ρόλο του, που όμως σε κάποιες στιγμές ο Κρητικός απέδειξε την μπάλα που ξέρει με άψογα κοντρόλ και προσπάθεια να κρατήσει την μπάλα όσο μπορούσε παραπάνω.
Με μεγάλες αντοχές και τεράστιες ανασταλτικές δυνάμεις και ο Παπασταθόπουλος, που στάθηκε απέναντι στον μάγο Μέσι.
Να πω και δυο λόγια για τον Τζόρβα γιατί επανέλαβε πάλι δηλώσεις περί εύκολων και αυστηρών κριτών κλπ. Δεν θα γράψω αν έχει δίκιο ή άδικο να ξαναβγάλει το παράπονό του. Απλά επειδή έχει τα προσόντα και το έδειξε και σήμερα κατά διαστήματα κάνοντας φοβερές αποκρούσεις, είναι καλύτερο γι' αυτόν να μην τον ρίχνει στις δηλώσεις και ας κοιτάξει να βελτιώσει το σοβαρό αδύνατό σημείο του στις εξόδους ώστε να διατηρηθεί στο διεθνές επίπεδο που έπαιξε σε αυτό το κύπελλο.

Επίσης, είναι αλήθεια ότι για λόγους γοήτρου θα θέλαμε να φεύγαμε τουλάχιστον με το 0-1 και μας άξιζε να μην χάσουμε πιο πολύ, αλλά η απογοήτευση και ο αποσυντονισμός των αναγκαστικών αλλαγών επέδρασε στα τελευταία λεπτά.

Όπως είχα γράψει και σε προηγούμενη ανάρτηση, ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΞΕΤΕΛΕΣΤΗ. Παίξαμε με αξιοπρέπεια και φεύγουμε και με γκολ και με συγκομιδή βαθμών και με μια προσπάθεια καλή απέναντι σε μια από τις κορυφαίες ομάδες, την Αργεντινή.

Για το Ρεχάγκελ τα έχω ξαναγράψει. Δεν μπορεί κανείς να κατακρίνει έναν προπονητή που με ομάδα μη παραδοσιακά ποδοσφαιρικής χώρας έχει κερδίσει σημαντικό διεθνή τίτλο. Μας έχει χαρίσει πολύ μεγάλες στιγμές. Από την άλλη, λίγα βήματα ουσιαστικής προόδου του Ελληνικού ποδοσφαίρου -πέραν της βιτρίνας- έγιναν στη δεκαετία Ρεχάγκελ. Δεν αναδείχθηκαν ιδιαίτερα νέα ταλέντα και ο προπονητής δεν κάθισε να βοηθήσει το έργο των μικρότερων Εθνικών. Οι Ελληνικές εθνικές ομάδες συνεχίζουν να μην μπορούν να παίξουν καλά παρά μόνο ανασταλτικό ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχει καλή ανάπτυξη παιχνιδιού και συνεχίζει να υφίσταται πολύ χαμηλό επίπεδο στην κυκλοφορία της μπάλας. Ουσιαστικά οι επιτυχίες της βιτρίνας Ρεχάγκελ κρύβουν εδώ και καιρό τις χρόνιες αδυναμίες του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
Παρ' όλα αυτά ο χερ Ότο είναι ο κορυφαίος εκλέκτορας Εθνικής ομάδας όλων των εποχών και τα επιτεύγματά του είναι ιδιαίτερα αμφίβολο αν θα ξεπεραστούν ποτέ, ιδίως τώρα που η Ελλάδα που θα ζούμε θα είναι η Ελλάδα της ύφεσης και της παρακμής.
Κατά συνέπεια για όλες τις ωραίες στιγμές που χάρισε, ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΟΙ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΌΥΜΕ ΟΡΘΙΟΙ ΣΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΝ ΟΤΟ ΡΕΧΑΓΚΕΛ με τις όποιες αδυναμίες και εμμονές του αλλά και με την ικανότητά του να κάνει τον άλλοτε περίγελο της Ευρώπης και του Ύφηλίου, ΟΜΑΔΑ, που μπορεί ν' αγωνίζεται ευπρόσωπα σε Γιούρο και Παγκόσμια.

4 σχόλια :

  1. Πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια στους παίκτες και τον προπονητή για την προσπάθεια τους. Έπαιξαν περισσότερο και από αυτό που μπορούσαν. Το γιατί δεν έκαναν το ίδιο με την Κορέα είναι ένα ερώτημα.
    Η απάντηση του για μένα είναι και γιατί να σκίζονται για την Εθνική όταν οι έλληνες ασχολούνται μαζί τους μόνο όταν χάνουν. Δείτε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων πριν τον αγώνα με την Κορέα. Με τις μεταγραφές του ΠΟΚ ασχολιόντουσαν.
    Με τις εμφανίσεις τους στα δύο επόμενα απέδειξαν ότι ενδιαφέρονται για την εθνική περισσότερο από τον μέσο έλληνα φίλαθλο.
    Όσο για τον Ρεχάγκελ θα συμφωνήσω ότι είναι πολύ καλύτερος από Πολυχρονίου, Παπαποστόλου, Παναγούλια....
    Για την δική μου φιλοσοφία σε σχέση με τον αθλητισμό αυτά που έκανε είναι λιγότερο σημαντικά από αυτά που δεν έκανε. Σίγουρα έχω και κάποια πικρία για την συμπεριφορά του απέναντι στους παίκτες του Πανιωνίου αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι την σύνθεση την έκανε αυτός και όχι ο πρόεδρος του ΠΑΟ και του ΟΣΦΠ...Είναι και αυτό μία πρόοδος του ελληνικού ποδοσφαίρου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν και δεν αξίζει τον κόπο (το ότι ίσως κορυφαίος ποδοσφαιριστής δεν σημαίνει αυτόματα και κάτι για τον χαρακτήρα σου), παραθέτω τις δηλώσεις Μέσι (παρόμοιες έκανε και ο Μαραντόνα αλλά εκεί πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο ν' ασχοληθεί κανείς, απλά τις αγνοεί για γνωστούς λόγους που δεν χρειάζεται να παραθέσω):

    «Είχα ένα σωρό παίκτες πάνω μου. Προσπάθησα να γυρίσω πιο πίσω να απελευθερωθώ. Να μην έχω τους αμυντικούς αλλά και τους μέσους. Ο διαιτητής έπαιξε υπέρ της Ελλάδας. Μας έπαιξαν βρώμικα και ο διαιτητής δεν μας επέτρεψε να παίξουμε ποδόσφαιρο, όπως μας αρέσει να παίζουμε».

    Τώρα πόσο ο διαιτητής που δεν έδωσε το επιθετικό φάουλ στο πρώτο γκολ της Αργεντινής και που δίσταζε να δώσει το οποιοδήποτε φάουλ υπέρ της Ελλάδας, έπαιξε Ελλάδα, μόνο ο Μέσι το γνωρίζει. Το καταλαβαίνω ότι έχει άγχος για να σκοράρει αλλά ο Μέσι γενικά δεν μας έχει συνηθίσει σε δηλώσεις "Μαραντόνα". Ναι δηλώσεις σαν και αυτές που έκανε για να καυτηριάσει το χέρι του Φαμπιάνο, ο άνθρωπος με το χέρι του Θεού...
    Εύχομαι στο Μέσι να παίξει πολύ καλό ποδόσφαιρο και να σκοράρει όταν συναντήσει στους επόμενους γύρους ομάδες πιο υψηλού επιπέδου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όταν αφήνουν αφύλαχτο τον παιχταρά της αντίπαλης ομάδας είναι μαλάκες γιατί δεν του παίξανε άμυνα και σκόραρε.

    Όταν τον παίζουν άμυνα και δε σκοράρει είναι μαλάκες γιατί τον φυλάγανε.

    Whatever...

    ΑπάντησηΔιαγραφή